Το Mg είναι από τα πιο σημαντικά κατιόντα στον ανθρώπινο οργανισμό. Μόνο το 1% το συνολικού Mg του οργανισμού βρίσκεται στο εξωκυττάριο ύδωρ. Άτομο βάρους 70 Kgr διαθέτει 2000 meq Μg. Το 50% αυτών βρίσκεται στα οστά. Το υπόλοιπο βρίσκεται ενδοκυτταρικά.
Ηπιο συχνή διαταραχή των ηλεκτρολυτών που εμφανίζεται κυρίως σε νοσηλευόμενους στα νοσοκομεία με συχνότητα εμφάνισης 1-6%. Σαν τιμή Υ.Ν.Α. ορίζεται Na ορού < 130 mEq/L σε κλινικό επίπεδο ενώ επί εργαστηριακού επιπέδυο υπονατριαιμία ορίζεται σε επίπεδο Na ορού < 135 mEq/L.
Οπισθοστερνικό άλγοςΤο 1/3 των αρρώστων με θωρακικό άλγος είναι αρνητικοί για καρδιακά προβλήματα. Έτσι άτομα με επαναλαμβανόμενα επεισόδια θωρακικού άλγους είναι ένα δύσκολο ιατρικό πρόβλημα ακόμα περισσότερο επειδή η στεφανιαία νόσος παρουσιάζει «κλασικές» ατυπίες εμφάνισης συμπτωμάτων.
Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια υποστρώματος (μικροανευρύσματα, μικροαιμορραγίες, σκληρά εξιδρώματα) τα ανωτέρω πλησίον της ώχρας έχουν χειρότερη πρόγνωση.
Σύνδρομο Διαμερισματοποίησης (Σ.Δ.)Compartment SyndromeΤο Σ.Δ. προκαλείται από αυξημένη πίεση στους ιστούς σε περιορισμένο χώρο περιτονίας, προκαλώντας έτσι ελάττωση αγγειακής παροχής και άρδευσης ιστών, ισχαιμίας των ιστών. Το Σ.Δ. σαν οντότητα νόσου προκαλεί ένα καταράκτη κυτταρικών διαταραχών και ιστικών βλαβών. Το αρχικό αίτιο του Σ.Δ. είναι οίδημα των ιστών που συνήθως προκαλείται από τραυματισμό (οίδημα μαλακών μορίων ή αιμάτωμα).
Τι γίνεται στις περιπτώσεις όπου ασθενείς με ηπατικές μεταστάσεις δεν μπορούν να χειρουργηθούν; Χορηγείται αρχικά υποβοηθητική χημειοθεραπεία και επακολουθεί χειρουργική εκτομή. Ποσοστό επιβίωσης 28% στα 5 χρόνια. Έτσι σήμερα θεωρείται ότι αν η μεταστατική νόσος του ήπατος μπορεί να ελεγχθεί με χορήγηση χημειοθεραπείας πριν από τη χειρουργική επέμβαση οι ασθενείς έχουν μεγαλύτερο ποσοστό επιβίωσης και καλύτερη «ποιότητα ζωής».