Η νόσος θεωρείται αυτοάνοσου υποστρώματος η οποία συνοδεύεται από φλεγμονώδεις εκδηλώσεις και συστηματική αγγειΐτιδα, η οποία προσβάλλει όλα τα αγγεία τύπων και μεγεθών του οργανισμού.

Γενικά η νόσος προσβάλλει κάθε ιστό και όργανο του οργανισμού.

Η ν.C. είναι γνωστή επίσης σαν αγγειολεμφοζιδιακή υπερπλασία των λεμφαδένων, γιγαντιαία υπερπλασία λεμφαδένων, αμάρτωμα λεμφικού ιστού.

Θεωρείται σαν μη κλωνική, μη νεοπλασματικού υποστρώματος, διεργασία πολλαπλασιασμού των λεμφαδενικού ιστού.

Αναφέρθηκε το 1954 από τον BeajaminCastleman & Town.

Οι κρεατοελιές είναι σκληρές, χρωματιστές κηλίδες που εμφανίζονται υπερυψωμένα στο δέρμα με ανώμαλη, λεπιδωτή επιφάνεια.

Εμφανίζονται συχνά στην παιδική ηλικία (νηπιακή και βρεφική ηλικία).

Προκαλούνται από ιογενή λοίμωξη (humanpapillousavirus) και ο ιός εισέρχεται όπου προϋπάρχει στην επιφάνεια του δέρματος ειδικά στο σημείο τραυματισμού.

Οι πρωτεΐνες BenceJones είναι μικρά μόρια πρωτεΐνης (ελαφρές αλυσίδες ανοσοσφαιρίνης) που ανιχνεύονται στα ούρα, σε ορισμένα νοσήματα, όπως :

1. ΠΟΛΛΑΠΛΟΥΝ ΜΥΕΛΩΜΑ : Νεοπλασία των πλασματοκυττάρων (προκαλείται από υπερπαραγωγή ιντερλευκίνης-6) και ποικιλία κλινικών και εργαστηριακών εκδηλώσεων όπως : αναιμία, αύξηση ασβεστίου στον ορό, άλγη οστικά (οστεολυτικές εξεργασίες), νεφρική ανεπάρκεια.

2. ΣΤΗ ΜΑΚΡΟΣΦΑΙΡΙΝΑΙΜΙΑ ΤΟΥ WOLDENSTROM : Χαρακτηρίζεται από υπερπαραγωγή IgM ανοσοσφαιρίνης, σύνδρομο υπεργλοιότητας, θρομβώσεις.

3. ΑΜΥΛΟΕΙΔΩΣΗ : Η νόσος μπορεί να είναι κληρονομική ή επίκτητη και η εναπόθεση αμυλοειδούς ουσίας γίνεται τοπικά, εντοπισμένα ή συστηματικά. Η διαίρεση της αμυλοείδωσης σαν πρωτοπαθής ή δευτεροπαθής έχει σήμερα αντικατασταθεί από την παρουσία του αμυλοειδούς AL ή ΑΑ που βρίσκεται στις βιοψίες.

Το λεμφικό σύστημα αποτελείται :

1. Από τα λεμφικά όργανα

2. Τα λεμφαγγεία

3. Τα λεμφικά τριχοειδή.

O Zn, περιέχεται στα οστά, δόντια, μαλλιά, επιδερμίδα, ήπαρ, μυϊκό ιστό, λευκοκύτταρα, όρχεις.

Σαν ΥΚ ορίζεται η αύξηση του Κ στον ορό > 5,0 meq/L και προέρχεται είτε από αύξηση των αποθηκών Κ ή από μετακίνηση του Κ εκτός των κυττάρων (το Κ είναι ενδοκυτταρικό ίον).

Συνηθισμένα αίτια ΥΚ είναι : 1) η νεφρική ανεπάρκεια. Αύξηση του Κ στον ορό, εμφανίζεται στην Νεφρική Ανεπάρκεια όταν η GFR (Glomenular Filtration Rate : Δραστική πίεση διήθησης νεφρών) ελαττωθεί στο 10 -15 ml/min, 2) μεταβολική οξέωση, 3) αρρύθμιστος σακχαρώδης διαβήτης.

Η υπόθεση ότι η παχυσαρκία οφείλεται σε ιό άρχισε το έτος 1980 από τις παρατηρήσεις ενός γιατρού από την Ινδία, του Νίχιλ Ντούραντόρ, ο οποίος παρατήρησε ότι ο αδενοϊός Ad-36 (που προκαλεί στον άνθρωπο συμπτώματα «γρίππης») προκαλεί αύξηση βάρους όταν δοθεί στα κοτόπουλα.

Όπως έχουμε ήδη αναφέρει οι χειρουργικές επεμβάσεις για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας (Π.Χ.Σ.) πρέπει να γίνονται όταν έχουν αποτύχει επί 3 χρόνια τουλάχιστον οι προσπάθειες εφαρμογής της κατάλληλης δίαιτας για απώλεια βάρους.

Για να μην αποτύχει η προσπάθεια ή οι προσπάθειες αυτές πρέπει να τηρούνται ορισμένες προϋποθέσεις ώστε να μη δημιουργηθούν αισθήματα «απογοήτευσης», «παραίτησης», «κατάθλιψης» στο παχύσαρκο άτομο.