Θεωρείται ότι η παραλλαγή Ο του COV-19 είναι πιο μεταδοτική.
Οι πρώτες απαντήσεις από τη Νότια Αφρική είναι θετικές όπως και από την Ελλάδα.
Άλλα τα στατιστικά αυτά στοιχεία είναι σωστά και εφαρμόσιμα στα άλλα κράτη και αυτό διότι η Ν. Αφρική έχει νεότερο πληθυσμό συγκριτικά με τις ηλικίες από τις Ευρωπαϊκές χώρες και οι πιθανότητες να νοσήσει βαρειά αυτός ο πληθυσμός είναι μικρότερες.
Χαρακτηριστικό από πλευράς δομής η παραλλαγή Ο είναι ιδιαίτερα ενοχλητική διότι περιέχει μοναδικό συνδυασμό μεταλλάξεων.
Έτσι, η Ο εμφανίζει 50 μεταλλάξεις στο συνολικό γονιδίωμα της από αυτές οι 32 εδράζονται στην πρωτεΐνη κορυφής (S-protein – Spike Protein) στην πρωτεΐνη-ακίδα που ευθύνεται για την πρωτεΐνη του COV-19 στο υγιές κύτταρο μέσω των υποδοχέων του υγιούς κυττάρου ACE-2.
Η παραγωγή Δέλτα (Δ) φέρει λιγότερες από 10 μεταλλάξεις στην πρωτεΐνη-ακίδα και λιγότερες από 20 συνολικά στο γονιδίωμα της.
Επίσης, άλλο χαρακτηριστικό της μετάλλαξης Ο είναι ότι από τις συνολικές 32 μεταλλάξεις της πρωτεΐνης-ακίδας, πάνω από 10 αφορούν την περιοχή εκείνη της ακίδας η οποία ενώνεται με τον υποδοχέα ACE-2 του υγιούς κυττάρου.
Χαρακτηριστικό ότι η παράλληλη Δ διαθέτει 2 παρόμοιες μεταλλάξεις.
Επίσης, φαίνεται ότι η πρωτεΐνη-ακίδα της μετάλλαξης Ο εμφανίζει διαφορετική τρισδιάστατη δομή συγκριτικά με εκείνη της Δ (εύρημα που πιθανόν συμμετέχει στην μεταδοτικότητα της Ο) και φαίνεται ότι προσδένεται η Ο με μεγαλύτερη ένταση στην ACE-2 (υποδοχέα κυττάρων).
Επίσης, είναι πιθανών το παραπάνω εύρημα να συντελεί σημαντική στην ανοσοδιαφυγή που εμφανίζει η παράλληλη Ο.
Η παραλλαγή Δ και Ο μοιράζονται κοινές μεταλλάξεις μία κοινή μετάλλαξη συνδέονται με την μεγαλύτερη μεταδοτικότητα στην Ο ενώ η άλλη μετάλλαξη εξασφαλίζει στην Ο ανοσοδιαφυγή.
Επίσης, έχει αναφερθεί ετερογένεια των υποπαραλλαγών τη Ο σε σχέση πάντα με τις υποπαραλλαγές της Δ.
Χαρακτηριστικά αναφέρεται το στέλεχος Stealth Omicron της Αυστραλίας.
Το συμπέρασμα όλων των παραπάνω είναι ότι υπάρχει ένας ιός που πολλαπλασιάζεται χωρίς ουσιαστικό έλεγχο που δημιουργεί πολλές μεταλλάξεις με αποτέλεσμα αυξημένη μεταδοτικότητα, ανθεκτικότητα, ανοσολογική διαφυγή, μεγαλύτερο αριθμό επαναμολύνσεων αλλά και εξάρσεις μολυσματικές στα ήδη εμβολιασμένα άτομα.
Αυτό βέβαια δεν καταργεί την προσπάθεια δημιουργίας του τείχους ανοσίας (εμβολιασμός 70% του πληθυσμού) που εξασφαλίζει την δημιουργία αντισωμάτων κατά τον COV-19 αλλά και την δημιουργία κυττάρων «μνήμης» [Τ-κυττάρων : λεμφοκύτταρα μνήμης] τα οποία δημιουργούνται με τον εμβολιασμό και παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τον εμβολιασμό.
ΘΕΩΡΙΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗΣ Ο
Υπολογίζεται με την θεωρία αυτή η εμφάνιση της Ο έγινε στην Αφρική, μία ήπειρο που χαρακτηρίζεται από πληθυσμό ακάλυπτο από εμβόλια με προϋπάρχουσες λοιμώξεις (HIV) και με την όλη διαδικασία και τελείται σε ένα άτομο όταν η Ο νόσηση μπορεί να διαρκέσει έως και 300 ημέρες!!!
ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ – ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Άτομο που πάσχει από Ο2 μπορεί να μολύνει 15-17 φορές από την Δ. Θεωρείται πάντως ότι Ο1 είναι λιγότερο σοβαρή από την Δ.
Η εξήγηση για αυτό οφείλεται στην μη δυνατότητα σύνδεσης της Ο με τις ειδικές πρωτεΐνες-υποδοχείς «TMPRSS2» οι οποίες υπάρχουν στην επιφάνεια των κυττάρων του πνευμονικού παρεγχύματος και στα κύτταρα της ανώτερης αναπνευστικής οδού (φάρυγγας – ρινική κοιλότητα).
Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ
Βιβλιογραφία