Το ΣΚΠ προκαλείται από προβλήματα σε νεύρο του καρπού των χεριών το μέσο νεύρο (άκρας χείρας) και όχι σε βλάβη των μυών όπως πιστεύει πόλυς κόσμος.
Συνήθως τα συμπτώματα του ΣΚΠ εμφανίζονται προοδευτικά σε διάστημα εβδομάδων, μηνών ακόμα και χρόνων.
Όταν εμφανίζονται στα χέρια συμπτώματα όπως παρατεινόμενος πόνος, αιμωδίες, μυρμηκιαση, αίσθημα νυγμών ή μυϊκή αδυναμία κατά την κίνηση, συνιστάται ιατρική εξέταση και συμβουλή ειδικών γιατρών.
Δεν είναι απόλυτα ερμηνεύσιμη η αιτιοπαθογένεια του ΣΚΣ, ο τρόπος που επηρεάζεται η νευρομυϊκή αγωγιμότητα από τις βλάβες του καρπού (άκρας χείρας).
Η ΜΑ είναι δερματοπάθεια η οποία χαρακτηρίζεται από «σαν βελούδο» θηλωματώδεις, καφέ-μαύρες, υπερκερατωτικές πλάκες συνήθως στις παρατριμματικές περιοχές και το λαιμό.
Εικόνα 1: Μελανίζουσα ακάνθωση στην μασχαλιαία πτυχή ενός ασθενούς. Η υπέρχρωση και η λεπτή βελούδινη όψη του δέρματος μπορούν να εκτιμηθούν εύκολα.
Η ΜΑ συνδέεται με κακοήθεια. Επίσης η σύνδεση της με την παχυσαρκία (παχύσαρκοι με Μ.Α. με σωματικό βάρος 200% του σωστού σωματικού βάρους τους) του συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών, την αντίσταση στην ινσουλίνη, το Σ.Δ.2 (μάλιστα η Μ.Α. μπορεί να προηγείται την εμφάνισης Σ.Δ.) της ακρομεγαλίας, του συνδρόμου Cushing, αποτελούν στοιχεία τα οποία μπορεί να οδηγήσουν σε έγκαιρη διάγνωση ης υποκείμενης νόσου στα άτομα με Μ.Α.
Η εξέλιξη της είναι μακροχρόνια, βραδεία και όταν αποδράμει, καταλείπτει ουλώδη ατροφία. Συχνότητα 0,3 – 1%. Η Λ.Ν. είναι πιο συχνή στις γυναίκες (γυναίκες προς άνδρες 4/1). Μέσος όρος εμφάνισης Λ.Π. είναι για τους υπό θεραπεία ινσουλίνης διαβητικούς ασθενείς τα 22 χρόνια και για τους μη ινσουλινοεξαρτόμενους 34 έτη. Η Λ.Ν. είναι σπάνια σε μη διαβητικά άτομα. Το 60% των ατόμων με Λ.Ν. έχουν Σ.Δ. Το υπόλοιπο ποσοστό (40%) ή έχει παθολογική καμπύλη συνεχής γλυκόζης ή γονέα με Σ.Δ. (πιθανότητα εμφάνισης Σ.Δ. στα 5 χρόνια).
Η κάνναβη διαδόθηκε τον 5ο π.Χ. αιώνα στην Ελλάδα από την Aνατολή όπως αναφέρει ο «πατέρας της ιστορίας» Ηρόδοτος.
Οι αρχαίοι Έλληνες καλλιεργούσαν την Κάνναβη την χρησιμοποιούσαν σαν πρώτη ύλη για την κατασκευή Καραβόπανων, σχοινιών, υφασμάτων αλλά και σαν θεραπευτικό ή ευφορικό μέσο.
Το νεοσύστατο ελληνικό κράτος κάλυπτε τις ανάγκες του σε κάνναβη κυρίως με εισαγωγές.
Το 1870 γίνεται η πρώτη ουσιαστική προσπάθεια οργανωμένης καλλιέργειας κλωστική κάνναβης στην Ελλάδα.
Το φυτό της κάνναβης ανακαλύφτηκε πριν απο 10.000 χρόνια χωρίς να είναι απόλυτα γνωστή η ακριβής χρήση της στην Κίνα και Κεντρική Ασία.
Πριν 5.000 χρόνια η χρήση της εξαπλώθηκε στην Ασία με τις φυλές των νομάδων που ταξίδευαν με εμπορικά προϊόντα (εποχή χαλκού).
Οι νομάδες «Γιαμναγια» από τις στέπες της Ευράσιας αποτέλεσαν τον βασικό παράγοντα εξάπλωσης πολιτιστικής πληθυσμιακής εξέλιξης αλλά και διάδοσης της κάνναβης.
Βέβαια πληροφορίες αναφέρουν ότι από την παλαιολιθική εποχή οι κάτοικοι Ευρώπης και Ασίας είχαν ανακαλύψει τις «ψυχοδραστικές ιδιότητες» που ασκούσε η κάνναβη στα «ταξίδια» του νού.
Ο όρος αυτός αναφέρεται στις αναθυμιάσεις διαφόρων τοξικών ουσιών οι οποίες εισπνέονται για να προσφέρουμε στον χρήστη νακρωτικών ένα «γρήγορο φτιάξιμο».
Περισσότερα από 1.000 προϊόντα του καθημερινού νοικοκυριού όπως και άλλα κοινά προϊόντα μπορεί να χρησιμοποιηθούν καταχρηστικά σαν «εισπνεόμενες ουσίες για να ικανοποιήσουν την ακόρεστη επιθυμία υποκατάστασης του χρήστη.
Οι ουσίες που χρησιμοποιούνται συχνότερα είναι υγρό γυαλιστικοό παπουτσιών – κόλλα – τολονένιο* - βενζίνη – υγρό αναπτήρων- υποξείδιο του αζώτου*, το σπρέι βαφής, το υγρό καθαρισμού, υγρό διόρθωσης γραπτών, το νιτρώδες αμύλιο*, τα αποσμητικά χώρων – διαλύτες χρωμάτων.
Ομάδα δερματοπαθειών με χαρακτηριστικό στοιχείο την διάτρηση (perforation) που εμφανίζονται με μεγαλύτερη συχνότητα στα άτομα με Σ.Δ. παρά στον γενικό πληθυσμό.
Διάτρηση : Η έξοδος αλλοιωμένων συστατικών του χορίου δια μέσου επιδερμικών καναλιών, χωρίς να υπάρχει διαταραχή των δομικών ιστολογικών στοιχείων που περιβάλλουν την διάτρηση.
Τα συστατικά αυτά αποβάλλονται αφού προηγηθεί «εγκλωβισμός» αυτών σε προσεκβολές του επιθηλίου, με φυσιολογικά ρυθμό ωρίμανσης και πολλαπλασιασμού των κερατινοκυτττάρων.
Σπάνια νόσος μη φλεγμονώδης, ανώδυνες χωρίς φανερό αίτιο εμφάνιση φυσαλλίδων στα άκρα του σώματος του ατόμου με Σ.Δ. (δάκτυλα ποδιών – χέρια – δάκτυλα χεριών – αυτιά, μύτη).
Η Δ.Π. αποτελεί ειδικό εύρημα – εκδήλωση του Σ.Δ. εμφανίζεται συχνότερα στους άνδρες από τις γυναίκες 2:4, μεταξύ 17-84 ετών, με συχνότητα 0,5% στις ΗΠΑ, 5% Ινδία.
Επίσης η Δ.Π. είναι πιο συχνή στην μακροχρόνια διάρκεια Σ.Δ., και στον Σ.Δ. ο οποίος έχει εμφανίσει επιπλοκές (μάκρο-μίκροαγγειοπάθεια).