Το πτέρνισμα προκαλείται από την είσοδο και ύπαρξη ξένων σωματιδίων ή εξωγενών ερεθισμάτων (σκόνη, κρύος αέρας, πιπέρι, διάφοροι ιοί που εποικίζουν τον βλεννογόνο της μύτης), και τα οποία ερεθίζουν την ρινική κοιλότητα ενεργοποιώντας το κρoσσωτό επιθήλιο που περιβάλει εσωτερικά αυτή με τελικό αποτέλεσμα την έκκριση ΙΣΤΑΜΙΝΗΣ.

Η Γ.Π. προκαλεί εκχυμώσεις σκοτεινού πορφυρού χρώματος που εμφανίζονται στις εξωτερικές επιφάνειες των χεριών και αντιβραχίων οφείλεται σε βλάβη του συνδετικού ιστού και του δέρματος και προκαλείται από την χρόνια έκθεση στον ήλιο και από την ηλικία.

Οφείλεται σε αυξημένη θραυστότητα των αγγείων και προκαλεί εκχυμώσεις (εξαγγείωση αίματος).

Η συχνότητα εμφάνισης της ΑΥ είναι δύσκολο να εκτιμηθεί (λανθασμένη διάγνωση – έλλειψη εργαστηριακών κριτηρίων). Θεωρείται σήμερα ότι «η διάγνωση αντιδραστική υπογλυκαιμία» πρέπει να αφορά τις περιπτώσεις εκείνες της υπογλυκαιμίας οι οποίες περιλαμβάνουν τα κριτήρια, τριάδα του Whipple.

Το άρθρο αναφέρεται στην ΨΕΥΔΟΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΑ (ΨΥ) η οποία χαρακτηρίζεται απο κλινικές εκδηλώσεις υπογλυκαιμίας, χωρίς να υπάρχει παράλληλη και αντίστοιχη πτώση της τιμής του σακχάρου στο αίμα.

Τέλη 1970 ο τρόπος παρακολούθησης του ΣΔ ήταν η μέτρηση του σακχάρου στα ούρα με ειδικές ταινίες.

Βέβαια η παρακολούθηση των τιμών του σακχάρου στο αίμα αποτελεί την απόλυτα ενδενδειγμένο τρόπο παρακολούθησης του σακχάρου κάθε διαβητικού ατόμου (έστω και αυτά θεωρητικά μεταβάλλονται εντός 15΄-30΄).

Επίσης προφυλάσσει το άτομο με σακχαρώδη Διαβήτη από φαινόμενο της ψεύτικης υπογλυκαιμίας (ψευδής υπογλυκαιμία).

Τα συμπτώματα της γρίππης και του κοινού κρυολογήματος είναι παρόμοια, ουσιαστικά δεν ξεχωρίζουν.

Όταν έχετε γρίππη οι πρώτες μέρες της προσβολής συνοδεύεται από υψηλό πυρετό, ο οποίος υποχωρεί μετά 2 μέρες. Αντίθετα στο κοινό κρυολόγημα τις 2 πρώτες ημέρες που αποτελούν και την περίοδο επώασης του ιού, δεν εμφανίζεται κανένα σύμπτωμα.

Στην ουσία δηλαδή δεν γνωρίζει κανείς ότι έχει ήδη αρρωστήσει. Η μετάδοση του ιού της γρίππης γίνεται 1 μέρα πριν από την εκδήλωση των συμπτωμάτων και εξακολουθεί 3 – 7 μέρες μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων.

Η γρίππη και το κοινό κρυολόγημα αποτελούν τις πιο κοινές, πιο συχνές ασθένειες της εποχής μας, κάθε χρονιά λοιπόν θα μιλάμε για γρίππη, θα ανησυχούμε για τη διάδοση αλλά και την διασφάλιση της δικής μας προφύλαξης σε ατομικό-οικογενειακό, κοινωνικό επίπεδο.

Ενδοκυττάρια υποχρεωτικά παράσιτα, το μέγεθος των οποίων κυμαίνεται από 0,025μm – 0,25μm.

Η ύπαρξή τους διαπιστώθηκε 1^η φορά τον 19^ο αιώνα στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο (20^ος αιώνας) όταν έγινε δυνατή η κρυστάλλωσή τους.

Παράλληλα με την γρίππη θα εξεταστεί και το ΚΟΙΝΟ ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑ (ΚΚ) γιατί το ΚΚ και η Γρίππη εμφανίζουν την ίδια κλινική εικόνα με ελάχιστες διαφορές μεταξύ τους και αποτελούν δυσεπίλυτη διαφορική διάγνωση για το γιατρό και τον άρρωστο.

Το ΚΚ μαζί με τη Γρίππη αποτελούν τις πιο σημαντικές γνωστές λοιμώξεις, οι οποίες εμφανίζουν εποχιακό χαρακτήρα και παγκόσμια εξάπλωση.

Η γρίππη σύμφωνα με ΠΟΕ (Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας) προσβάλλει ποσοστό 5% - 15% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού, προκαλώντας προβλήματα υγείας σε 5.000.000 άτομα ετησίως.

ΧΑΛΑΖΙΟΝ (CHALAZION)

Συμπτώματα – κλινικά σημεία

Εμφάνιση με ένα η περισσότερα σκληράς σύστασης οζίδια στο άνω ή κάτω βλέφαρο, τα οποία συνοδεύονται από πρήξιμο τοπικά.

Τα οζίδια αυτά, μπορεί να αυξάνονται κατά μέγεθος και συνήθως προϋπάρχει ιστορικό λοίμωξης των βλεφάρων.