Θεωρείται ότι η παραλλαγή Ο του COV-19 είναι πιο μεταδοτική.

Οι πρώτες απαντήσεις από τη Νότια Αφρική είναι θετικές όπως και από την Ελλάδα.

Άλλα τα στατιστικά αυτά στοιχεία είναι σωστά και εφαρμόσιμα στα άλλα κράτη και αυτό διότι η Ν. Αφρική έχει νεότερο πληθυσμό συγκριτικά με τις ηλικίες από τις Ευρωπαϊκές χώρες και οι πιθανότητες να νοσήσει βαρειά αυτός ο πληθυσμός είναι μικρότερες.

Χαρακτηριστικό από πλευράς δομής η παραλλαγή Ο είναι ιδιαίτερα ενοχλητική διότι περιέχει μοναδικό συνδυασμό μεταλλάξεων.

Έτσι, η Ο εμφανίζει 50 μεταλλάξεις στο συνολικό γονιδίωμα της από αυτές οι 32 εδράζονται στην πρωτεΐνη κορυφής (S-protein – Spike Protein) στην πρωτεΐνη-ακίδα που ευθύνεται για την πρωτεΐνη του COV-19 στο υγιές κύτταρο μέσω των υποδοχέων του υγιούς κυττάρου ACE-2.

Η παραγωγή Δέλτα (Δ) φέρει λιγότερες από 10 μεταλλάξεις στην πρωτεΐνη-ακίδα και λιγότερες από 20 συνολικά στο γονιδίωμα της.

Επίσης, άλλο χαρακτηριστικό της μετάλλαξης Ο είναι ότι από τις συνολικές 32 μεταλλάξεις της πρωτεΐνης-ακίδας, πάνω από 10 αφορούν την περιοχή εκείνη της ακίδας η οποία ενώνεται με τον υποδοχέα ACE-2 του υγιούς κυττάρου.

Χαρακτηριστικό ότι η παράλληλη Δ διαθέτει 2 παρόμοιες μεταλλάξεις.

Επίσης, φαίνεται ότι η πρωτεΐνη-ακίδα της μετάλλαξης Ο εμφανίζει διαφορετική τρισδιάστατη δομή συγκριτικά με εκείνη της Δ (εύρημα που πιθανόν συμμετέχει στην μεταδοτικότητα της Ο) και φαίνεται ότι προσδένεται η Ο με μεγαλύτερη ένταση στην ACE-2 (υποδοχέα κυττάρων).

Επίσης, είναι πιθανών το παραπάνω εύρημα να συντελεί σημαντική στην ανοσοδιαφυγή που εμφανίζει η παράλληλη Ο.

Η παραλλαγή Δ και Ο μοιράζονται κοινές μεταλλάξεις μία κοινή μετάλλαξη συνδέονται με την μεγαλύτερη μεταδοτικότητα στην Ο ενώ η άλλη μετάλλαξη εξασφαλίζει στην Ο ανοσοδιαφυγή.

Επίσης, έχει αναφερθεί ετερογένεια των υποπαραλλαγών τη Ο σε σχέση πάντα με τις υποπαραλλαγές της Δ.

Χαρακτηριστικά αναφέρεται το στέλεχος Stealth Omicron της Αυστραλίας.

Το συμπέρασμα όλων των παραπάνω είναι ότι υπάρχει ένας ιός που πολλαπλασιάζεται χωρίς ουσιαστικό έλεγχο που δημιουργεί πολλές μεταλλάξεις με αποτέλεσμα αυξημένη μεταδοτικότητα, ανθεκτικότητα, ανοσολογική διαφυγή, μεγαλύτερο αριθμό επαναμολύνσεων αλλά και εξάρσεις μολυσματικές στα ήδη εμβολιασμένα άτομα.

Αυτό βέβαια δεν καταργεί την προσπάθεια δημιουργίας του τείχους ανοσίας (εμβολιασμός 70% του πληθυσμού) που εξασφαλίζει την δημιουργία αντισωμάτων κατά τον COV-19 αλλά και την δημιουργία κυττάρων «μνήμης» [Τ-κυττάρων : λεμφοκύτταρα μνήμης] τα οποία δημιουργούνται με τον εμβολιασμό και παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τον εμβολιασμό.

ΘΕΩΡΙΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗΣ Ο

1. Η παραλλαγή Ο δημιουργήθηκε στον οργανισμό ανοσοκατασταλμένου ατόμου (HIV: Νεοπλασίες).

Υπολογίζεται με την θεωρία αυτή η εμφάνιση της Ο έγινε στην Αφρική, μία ήπειρο που χαρακτηρίζεται από πληθυσμό ακάλυπτο από εμβόλια με προϋπάρχουσες λοιμώξεις (HIV) και με την όλη διαδικασία και τελείται σε ένα άτομο όταν η Ο νόσηση μπορεί να διαρκέσει έως και 300 ημέρες!!!

2. Μία άλλη υπόθεση για την δημιουργία της παραλλαγής Ο αναφέρεται στην πιθανότητα «Αντίστροφης Ζωονόσου» δηλαδή ο άνθρωπος μόλυνε με COV-19 κάποιο ζώο στο οποίο εξελίχθηκε Ο ιός, δημιουργώντας πολλές μεταλλάξεις. Στη συνέχεια το ζώο μόλυνε τον άνθρωπο μεταδίδοντας τον παραλλαγμένο ιό.

ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ – ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

• Η παραλλαγή Ο έχει εμφανιστεί σε 77 χώρες (23 Ευρωπαϊκές και Ελλάδα).
• Στην Αγγλία καταγράφεται ο μεγαλύτερος αριθμός κρουσμάτων Ο.
• Το μεγαλύτερο σε έκταση γεγονός υπερ-μετάδοσης εμφανίστηκε στο Όσλο της Νορβηγίας και αφορούσαν εμβολιασμένα άτομα.
• Οι μεταλλάξεις Ο επηρεάζουν την αξιοπιστία των διαγνωστικών δοκιμασιών ειδικά εκείνων που βασίζονται στην ανίχνευση αντισωμάτων.
• Ο επηρεασμός της εξέτασης P.C.R. = Polymerase Chain Reaction, το μοριακό κοινώς λεγόμενο test γίνεται με ένα τρόπο στην προσβολή της Ο ο οποίος διευκολύνει τον εντοπισμό της παραλλαγής Ο δηλαδή λείπει το ΓΟΝΙΔΙΟ S.
• Σήμερα πιστεύεται ότι η παραλλαγή Ο εμφανίζει όλα τα στάδια νόσησης (από απλή χωρίς συμπτώματα προσβολή μέχρι την ανάγκη εισαγωγής στο νοσοκομείο αλλά και μπορεί το θάνατο).
• Η τεχνολογία των νέων εμβολίων έχει σαν στόχο την δημιουργία αντισωμάτων κατά της S-protein του COV-19. Αυτό επιτυγχάνεται, α) με την χρήση μέρους της S-protein ή ολόκληρης της S-protein σαν μέρος του εμβολίου, β) με κατευθυνόμενες οδηγίες στον οργανισμό να παρασκευάσει αντισώματα κατά της S-protein.
• Υπάρχουν σήμερα 53 κρούσματα με παραλλαγή Ο₂ στην Αγγλία και 20 στο Ισραήλ. Αποτελεί καινούργια παραλλαγή της Ο και θεωρείται ότι είναι ακόμη πιο επιθετική (περιέχει περισσότερες μεταλλάξεις) αλλά λιγότερο θανατηφόρες.

Άτομο που πάσχει από Ο₂ μπορεί να μολύνει 15-17 φορές από την Δ. Θεωρείται πάντως ότι Ο₁ είναι λιγότερο σοβαρή από την Δ.

• Η παραλλαγή Ο ανιχνεύεται για Πρώτη φορά στις 14 Νοεμβρίου 2021 στη Μποτσουάνα (μικρή χώρα που συνορεύει με Νότια Αφρική. Το επιστημονικό όνομα της Ο είναι Β.1.1529.
• Η παραλλαγή Ο μεταδίδεται πιο εύκολα αλλά μολύνει σχετικά πιο ήπια τις ανώτερες αναπνευστικές οδούς και όχι τους πνεύμονες!!!

Η εξήγηση για αυτό οφείλεται στην μη δυνατότητα σύνδεσης της Ο με τις ειδικές πρωτεΐνες-υποδοχείς «TMPRSS2» οι οποίες υπάρχουν στην επιφάνεια των κυττάρων του πνευμονικού παρεγχύματος και στα κύτταρα της ανώτερης αναπνευστικής οδού (φάρυγγας – ρινική κοιλότητα).

• Υποδοχέας TMPRSS2 : Γονίδιο το οποίο κωδικοποιεί μία πρωτεΐνη η οποία ανήκει στην οικογένεια πρωτεάσης σερίνης. Η πρωτεΐνη αυτή περιέχει μία διαμεμβρανική περιοχή πλούσια σε κυστείνη. Το γονίδιο αυτό επηρεάζεται από τα ανδρογόνα. Η λειτουργία της πρωτεΐνης αυτής είναι η ευόδωση εισόδου σε κύτταρα ιών όπως γρίππης, SARs-COV₃, SARS-COV₂ (πιθανή θεραπευτική χρήση!!!!).

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ

Βιβλιογραφία

• NCB1 – TMPRSS2 (2022)
• News Med, (2021)
• Wikipedia