Γενικά Θέματα

Οξεία μικροβιακή παραρινοκολπίτιδα – Ιγμορίτιδα (Ο.Ι.)

Στο πρόσωπο του ανθρώπου υπάρχουν φυσιολογικά κοιλότητες (κόλποι) που περιέχουν αέρα και βρίσκονται παράπλευρα στην άνω γνάθο (γναθιαίοι), μεταξύ των οφθαλμών στο μέτωπο (μετωπιαίοι) όπως και ο σφηνοειδής κόλπος.

Η Ο.Ι. συνήθως προσβάλλει περισσότερο του ενός κόλπου προσώπου,και είναι στατιστικά οι άνω γναθιαίοι κόλποι. Κάθε κόλπος εσωτερικά περιβάλλεται από ειδικό επιθήλιο (το ίδιο με το επιθήλιο των αναπνευστικών οδών). Στον κόλπο παράγεται βλέννα που κυκλοφορεί στην ρινική κοιλότητα, μέσω ειδικών κροσσωτών σχηματισμών. Φυσιολογικά η βλέννα που παράγεται δεν αθροίζεται μέσα στους κόλπους του προσώπου, οι οποίοι παραμένουν στείροι (χωρίς μικρόβια) παρά τη στενή γειτονία τους με τις ρινικές κοιλότητες που είναι μικροβιοφόρες. Όταν το στόμιο που φυσιολογικά επικοινωνεί ο κόλπος αποφραχτεί, οι βλεννώδεις εκκρίσεις κατακρατούνται, μολύνονται από ιούς – μικρόβια – μύκητες και προκαλούν φλεγμονές (ιγμορίτιδα – παραρινοκολπίτιδα).
Η Ο.Ι. είναι οξεία φλεγμονή κόλπων προσώπου. Είναι κλινική διάγνωση και χαρακτηρίζεται από:

1Οξύ πόνο από τη μια πλευρά του προσώπου που θυμίζει πόνο σαν από φλεγμονή δοντιού.

2Συμπτώματα διαρκούν 1 εβδομάδα περίπου, αλλά λιγότερο από 4 εβδομάδες.

3Αποβολή ρινικών εκκριμάτων βλεννοπυώδους σύστασης, χρώματος κίτρινου ή πράσινου.

4Οίδημα ή ελαφρά ερυθρότητα του πάσχοντος ιγμορίου.

5Πονοκέφαλος – βήχας με απόχρεμψη που επιτείνονται κατά την θέσιν κάμψης της κεφαλής προς τα εμπρός και κατά την βραδινή κατάκλιση του ατόμου.

6Αλλεργική ρινίτιδα, ιογενής ρινίτιδα είναι το αρχικό αίτιο της Ο.Ι.

7Πόνος που εκλύεται με την δακτυλική πίεση επί του πάσχοντος ιγμορίου.

Η Ο.Ι. προσβάλλει πάνω από 14% του γενικού πληθυσμού και αποτελεί την 5η αιτιολογία χορήγησης αντιβιοτικών. Συνήθως «ακολουθεί» οξεία λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος και για αυτό πολλές φορές ο όρος «ιγμορίτιδα» και «ρινίτιδα» συγχέεται ακόμα και από γιατρούς.
Τα μικρόβια που προκαλούν την Ο.Ι. είναι τα ίδια με εκείνα που προκαλούν την μέση ωτίτιδα (φλεγμονή μέσου ωτός) και είναι:
  • Strept. Pneumoniae και άλλοι στρεπτόκοκκοι
  • Μ. catarrhalis.
Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι και υγιείς ασυμπτωματικοί άνθρωποι εμφανίζουν τα παραπάνω μικρόβια σε καλλιέργειες ρινικών επιχρισμάτων. Η διάγνωση της Ο.Ι. συνήθως γίνεται επί κλινικού επιπέδου ενώ το C.T. scanning (αξονική εγκεφάλου) και η MRI (μαγνητική εγκεφάλου) βοηθούν σε περιπτώσεις εξακρίβωσης φλεγμονής ή όγκου.
Θεραπεία Ο.Ι.
Τα 2/3 των ασθενών βελτιώνονται συστηματικά μέσα σε 2 εβδομάδες. Τα αντιβιοτικά θα δοθούν όταν τα συμπτώματα της Ο.Ι. (πυρετός, πόνος προσώπου, περιοφθαλμικό οίδημα) διαρκέσουν 10-14 ημέρες και πάνω. Συνήθη αντιβιοτικά που χορηγούνται στην Ο.Ι.
  • Amoxycyllin with clavulanate (125 mg x3)
  • Trimethoprime – sulfamethoxazole (1 x 2 tabl.)
  • Cephalexin 250 – 500 mgr x 4 ημερ.
  • Cefuzoxine 250 mgr x 2 ημερ.
  • Cefaclor 400 mgr ημερ.
  • Cefixime 400 mgr ημερ.
  • Quinolones (Ciprofloxacin 500 mgr x2, levofloxacin 500 mg x1, moxifloxacin 400 mgr x1, spafloxacin 200 x1 μετά από 400 x1)
  • Macrolides (aziromycin 500 mgr x3, clarithromycin 500 mgr x2).
Χρόνια ιγμορίτιδα – παραρινοκολπίτιδα (Χ.Ι.)Εξέλιξη, μη καλή έγκαιρη θεραπεία της οξείας μορφής. Τα αίτια της Χ.Ι. είναι τα ίδια με εκείνα της οξείας. Ο πάσχων αναφέρει ρινική συμφόρηση – απόφραξη ρινός – σύστοιχο πονοκέφαλο.