Τα αίτια της Π.Ε. είναι πολλαπλά και τις περισσότερες φορές συνδυαζόμενα όπως :

α) Η ΧΗΜΙΚΗ ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ ΑΠΟ ΕΙΣΡΟΦΗΣΗ που προκαλείται από εισρόφηση. Περιεχόμενα στείρα μικροβίων, π.χ. γαστρικό περιεχόμενο (σύνδρομο Mendelson).

β) H Π.Ε. από μικρόβια.

γ) Π.Ε. επί μηχανικών αποφράξεων όπως σε πνιγμό, σε λάθος κατάποση τροφής.

Η Π.Ε. ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ : προκαλείται από :

1. 1. Αναερόβια μικρόβια που εδράζοντα στο στόμα (στρεπτόκοκκος, gram+ αναερόβια μικρόβια – είδη βακτηροειδών – Haemophilus influenza – Streptococcus pneumonite.
2. 2. Σπάνια η μορφή αυτή της πνευμονίας από εισρόφηση, οφείλεται σε Bacteroides fragilis ή Eikenella cowodens.
3. 3. Η μορφή αυτή της Π.Ε., εμφανίζεται σε ομάδες υψηλού κινδύνου, ομάδες ατόμων όπως :

Ø  Άτομα μεγάλης ηλικίας.

Ø  Αλκοολικούς.

Ø  Χρήστες εξαρτηματικών ουσιών (IV χρήση).

Ø  Ασθενείς με παθήσεις οισοφάγου.

Ø  Ασθενείς με ιστορικό επιληψίας – σπασμών.

Ø  Ασθενείς με αγγειακά εγκεφαλικού επεισοδίου.

Ø  Άτομα με προβλήματα μάσησης (τεχνιτές οδοντοστοιχίες – παρέσεις εγκεφαλικών συζυγιών).

ΕΙΣΡΟΦΗTΙΚΗ ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΝΟΣΗΛΕΙΑ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ

1. 1. Μεγάλης ηλικίας άτομα με μειωμένα ή ανύπαρκτα αντανακλαστικά κατάποσης και με παρουσία (ρινογαστρικών καθετήρων – απόφραξης εντέρου – μηχανικής υποστήριξης αναπνοής – χορήγησης νεφελοποιητικών διαλυμάτων – εκτέλεση αναρροφήσεων με όχι αποστειρωμένα εξαρτήματα.
2. 2. Επίσης, πνευμονία από εισρόφηση κατά την νοσηλεία του ασθενούς στο Νοσοκομείο, συμβαίνει σε ομάδες ασθενών υψηλού κινδύνου όπως είναι : α) οι άρρρωστοι σε κωματώδη κατάσταση β) ασθενείς που εμφανίζουν διαταραχές οξεοβασικής ισορροπίας  γ) άτομα με Σ.Δ. δ) διά ρινογαστρικού καθετήρα σίτηση  ε) ασθενείς που υποβάλλονται σε γενική αναισθησία στ) άτομα που λαμβάνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα αναστολείς ιόντων πρωτονίων, Η₂ ανταγωνιστές.
3. 3. Οι ασθενείς που βρίσκονται σε υποξαιμία και λαμβάνουν συμπυκνωμένο Ο₂ που προκαλεί μείωση της κινητικότητας των κροσσωτών επιθηλίων, ευοδώνοντας έτσι την εισρόφηση.
4. 4. Υπεύθυνα μικρόβια για Π.Ε. :

Ø  ΑΝΑΕΡΟΒΙΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ που ήδη αναφέρθηκαν αλλά και Gram^- (60%) αερόβια και Gram⁺ (20%) έχουν αναφερθεί. Έτσι:

Ø  E. coli

Ø  P. aeruginosa

Ø  S. aureus

Ø  Klembsiella

Ø  Enterobacter

Ø  Serratia

Ø  Proteus spp.

Ø  H. influezae

Ø  S. Pneumoniae

Ø  Legionella

Ø  Acinetobacter spp. (σποραδικά) έχουν σημειωθεί στα 2/3 των Π.Ε.

Ø  Επίσης, μύκητες όπως Candida albicans προκαλούν σε ποσοστό λιγότερο του 1% Π.Ε.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ – ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ

Ø  Δύσπνοια

Ø  Ταχύπνοια

Ø  Βήχα

Ø  Παραγωγή πτυέλων

Ø  Πυρετός

Ø  Δυσκολία κατάποσης

Ø  Κατά την ακρόαση του θώρακος υγροί ρογχο-διάσπαρτοι κατά τα πνευμονικά πεδία.

Η ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ ΑΠΟ ΕΙΣΡΟΦΗΣΗ ΜΕΤΑ ΠΑΡΟΔΟ ΗΜΕΡΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙ ΝΕΚΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΟΥ ή και ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΜΕ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΑΕΡΟΣ-ΥΓΡΟΥ ΠΟΥ ΠΑΡΙΣΤΟΥΝ ΑΠΟΣΤΗΜΑΤΑ ΠΝΕΥΜΟΝΩΝ.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ Π.Ε.

Για τις εισροφητικές πνευμονίες κοινότητας που προκαλούνται από αναερόβια μικρόβια χορηγείται Levofloxacin 500 x 4 ή clindamycin 450-900mg/IV x 3.

Για τις Π.Ε. που συμβαίνουν σπίτι, Levofloxacin 500mg x 4 ή piperacillin – tazoboctan 3,375g x 4 ή ceftazidime 2g x 3. Για την Π.Ε. που γίνονται στα Νοσοκομεία χορηγούνται α) Piperacillin – tazobactam 3.375g IV x 4 ή Clindamycin 450-900mg IV x 3 ή Cefotixin 2g IV x 3.

ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΟΝΙΑΣ ΑΠΟ ΕΙΣΡΟΦΗΣΗ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΝΟΣΗΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΡΩΣΤΟΥ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ, ΧΡΗΜΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΥΠ’ ΟΨΙΝ ΟΙ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΑ.

Η πνευμονία εξ εισροφήσεως, που πιθανόν προκαλείται από Pseudomonas pneumonia πρέπει να θεραπευθεί με τη χορήγηση αντιψευδομοναδικού αντιβιωτικού Β΄λακτάμης με προσθήκη αμινογλυκοσίδης ή quinolone με ιδιότητες κατά της ψευδομονάδας έως όταν τα «tests» ευαισθησίας καταδείξουν λιγότερο τοξικό αντιβιωτικό από τις αμινογλυκοσίδες.

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ