Η ΑΤΙΙΙ είναι γλυκοπρωτεΐνη που παράγεται στο ήπαρ. Η ΑΤΙΙΙ είναι ο πιο σημαντικός φυσιολογικός αναστολέας των πρωτάσεων της ομάδας ΣΕΡΙΝΗΣ* που απελευθερώνονται κατά την διάρκεια του μηχανισμού πήξεως.

Η κύρια ανασταλτική δράση της ΑΤΙΙΙ αφορά : α) την θρομβίνη, β) τις ενεργοποιημένες μορφές των παραγόντων ΙΧ – Χ (ΙΧα, Χα) ενώ σε μικρότερο βαθμό αναστέλλει τις ενεργοποιημένες μορφές των παραγόντων της πήξης ΧΙ, ΧΙΙ και προκαλικρεΐνης.

Οι παραπάνω διεργασίες έχουν σαν καταλύτη την ΗΠΑΡΙΝΗ.

Η πορεία της αλκοολικής ηπατοπάθειας εμφανίζει ευρύτατο φάσμα κλινικών, βιοχημικών και ιστολογικών μορφών με 3 κλινικές οντότητες.

1. ΑΛΚΟΟΛΙΚΗΣ ΑΙΤΙΑΣ ΛΙΠΩΔΗΣ ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ
2. ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ
3. ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΚΙΡΡΩΣΗ.

To Μ.Α.Λ.Η. είναι μία μορφή χρόνιας ηπατίτιδας (χρόνιας φλεγμονής του ύπατος) που εμφανίζει ιστολογικά στοιχεία (που προκύπτουν από βιοψία ήπατος) όμοια με εκείνα που προκαλεί η υπερβολική κατανάλωση οινοπνεύματος – εξάρτησης από αλκοόλη).

Σήμερα έχει καθιερωθεί σαν ονοματολογία του Μ.Α.Λ.Η. η ονομασία ΛΙΠΩΔΕΣ ΗΠΑΡ ΜΗ ΑΛΚΟΟΛΙΚΟΥ ΥΠΟΣΤΡΩΜΑΤΟΣ.

Σαν Λιπώδες ήπαρ ορίζεται η άθροιση τριγλυκεριδίων και άλλων λιπιδίων στα ηπατικά κύτταρα.

Η εναπόθεση και η άθροιση λιπαρών οξέων στο ήπαρ μπορεί να συνοδεύεται με φλεγμονή του ήπατος και καταστροφή των ηπατικών κυττάρων, τότε μιλάμε για ΣΤΕΑΤΟΗΠΑΤΙΤΙΔΑ – ΣΤΕΑΤΟΝΕΚΡΩΣΗ ΗΠΑΤΟΣ ΜΗ ΑΛΚΟΟΛΙΚΗΣ ΑΙΤΙΑΣ. Η μη αλκοολική λιπώδης διήθηση ήπατος καλύπτει μεγάλο φάσμα από απλή στεάτωση → σε ΜΑΣΗ → κίρρωση → ηπατοκυτταρικό καρκίνο.

Το ήπαρ του ανθρώπου έχει φυσιολογικό βάρος 1,4 – 1,6kg, αποτελεί περίπου το 2% του συνολικού βάρους του σώματος.

Διαθέτει 3 επιφάνειες (άνω – κάτω – οπίσθια) και καταλαμβάνει ολόκληρο το δεξιό υποχόνδριο, το ήπαρ έχει 4 λοβούς.

Στην κάτω επιφάνεια του ήπατος υπάρχουν οι πύλες που εισέρχονται η πυλαία φλέβα και ηπατική αρτηρία και εξέρχεται ο χοληδόχος πόρος.

Τα Ο.Α. ξεχωρίζουν σαν :

1. ΠΕΡΙΝΕΦΡΙΚΑ
2. Ο.Α. άνωθεν πυελικής ζώνης (άνω οπισθοπεριτοναίο).
3. ΠΥΕΛΙΚΑ
4. ΜΙΚΤΑ
5. ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΑ

Τα Ο.Α. προκαλούνταιαπό αιματογενή διασπορά ή δευτεροπαθή κατά συνέχεια ιστού.

Οι βιβλιογραφικές αναφορές, παραπομπές του συσχετίζουν της παρουσίας του Helicobacter pylori (ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού – HP) με πληθώρα νοσημάτων που δεν συνδέονται με το γαστρεντερικό σύστημα είναι πάρα πολλές στη διεθνή και ελληνική βιβλιογραφία.

Έτσι, αναφέρονται :

1. HP και στεφανιαία νόσος
Ανάπτυξη ισχαιμικής νόσου μυοκαρδίου – αρτηριοσκλήρυνσης. Το HP και τα στελέχη Ca gA που φέρουν του αντιγονικό επίτοπο Α ευνοούν 1) την ανάπτυξη φλεγμονώδους αντίδρασης που ενοχοποιείται στα παραπάνω νοσήματα. 2) η παρουσία του HP τροποποιεί την αναλογία των λιποπρωτεϊνικών κλασμάτων και απολιποπρωτεϊνικών προς την δημιουργίαν αθηρογένεσης 3) αυξάνουν τη συσσώρευση των αιμοπεταλίων.

Το ήπαρ ή συκώτι, είναι ένα ζωτικό όργανο που διαθέτουν όλα τα σπονδυλωτά.

Το ήπαρ εμφανίζει 4 λοβούς διαφορετικού μεγέθους και σχήματος.

Το ήπαρ φυσιολογικά έχει βάρος 1.4-1.6Kgr και αποτελεί περίπου το 2% του συνολικού βάρους του σώματος. Δέχεται 1500Ml/αίματος/min και καταλαμβάνει το δεξιό υποχόνδριο και τμήμα του ιδίως επιγαστρίου όπως και τμήμα του αριστερού υποχονδίου.

Η ΛΜΗ αποτελεί τον μεγαλύτερο αναλογικά (πάνω από το 50%) του πληθυσμού των πρωτεϊνών του ανθρώπινου πλάσματος.

Παράγεται από τα ηπατικά κύτταρα και αποτελεί ποσοστό που φτάνει το 10% της ολικής σύνθεσης των πρωτεϊνών, που διενεργείται στο ήπαρ.

Μετά την παραγωγή της, εισέρχεται ελεύθερα στον ενδαγγειακό χώρο και επανέρχεται στην κυκλοφορία διαμέσου των λεμφικών αγγείων.

Η αλβουμίνη καταβολίζεται με πυνοκυττάρωση* στα τριχοειδικά, ενδοθηλιακά κύτταρα των ιστών.

H LDH είναι ένζυμο που βρίσκεται μέσα στο κύτταρο.

Φ.Τ. 50-150IU/L εμφανίζει 5 ισοένζυμα βρίσκεται σε μεγάλες συγκεντρώσεις στο ήπαρ (3% - 10%), καρδιά (35% - 40%), νεφρά, σκελετικούς μύς, ερυθρά αιμοσφαίρια.

Ισοένζυμο : το ίδιο ένζυμο το οποίο δρα σε διαφορετικό υπόστρωμα