ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ιστορικό χρόνιας ηπατικής ανεπάρκειας που συνοδεύεται από ασκίτη.
Πυρετός και κοιλιακά άλγη.
Περιτοναϊκά σημεία, ερεθισμός σπάνια παρατηρούνται.
Εξέταση του ασκιτικού υγρού εμφανίζει > 250 λευκοκύτταρα / mct.

Γενικά ποσοστά 20% - 30% των κιρρωτικών ασθενών με ασκίτη εμφανίζουν αυτόματη μικροβιακή περιτονίτιδα ( ποσοστό > 40% Α.Μ.Π. εμφανίζεται σε ασθενείς κιρρωτικούς με περιεκτικότητα ασκιτικού υγρού σε πρωτεΐνη < 1g/dL. Τούτο αποδίδεται στην ελαττωμένη οψωνική ικανότητα του υπάρχοντος ασκιτικού υγρού.

Η ΑΚ προέρχεται από την αραχνοειδή μήνιγγα του εγκεφάλου (πολύ λεπτή μεμβράνη «σαν ιστός αράχνης», περιβάλλει τον εγκέφαλο).

Η αραχνοειδής μήνιγγα βρίσκεται στο εξωτερικό μέρος τη χοριοειδούς μήνιγγάς.

Σε μερικές περιπτώσεις η μεμβράνη, η μήνιγγα αυτή αναδιπλώνεται και δημιουργείται κύστη με περιοχόμενο εγκεφαλονωτιαίο υγρό.

Η ΑΚ αποτελεί αναπτυξιακή ανωμαλία στην ενδομήτρια ζωή και συνήθως εδράζεται στον κροταφικό λοβό.

Σαν Ψ.Π. ορίζεται άθροιση εντός του περιτοναίου βλεννώδους υγρού, που δημιουργεί ασκιτη και αποδίδεται σε ρήξη ενός βλεννώδους συμπαγούς όγκου.

Το πιο κοινό αίτιο δημιουργίας Ψ.Π. είναι ραγείς βλεννώδης όγκος της σκωληκοειδούς απόφυσης.

Επείσης βλεννώδους περιεχομένου όγκοι ανευρίσκονται στο κόλον απευθυσμένο (έντερο) – στομάχι – πάγκρεας – γεννητικά όργανα. Συχνότητα Ψ.Π. : 0,5-1/100.000 ετησίως. Γυναίκες προς άνδρες 11/9. Ηλικία εμφάνισης 50 έτη (25-50).

Η κάναβη σαν φάρμακο διαθέτει σημαντική πλεονεκτήματα, τα οποία την καθιστούν μοναδική για θεραπευτικούς σκοπούς.

Έτσι :
1. Είναι πιο ατοξικό από τα διαθέσιμα φάρμακα.
2. Ο τρόπος δράσης της, την κάνουν να διαφέρει από τα συμβατικά φάρμακα.
3. Μπορεί να συνδυαστεί, να συγχορηγηθεί με ασφάλεια, και αποτελεσματικότητα με άλλα φάρμακα χωρίς να προκύψουν αλληεπιδράσεις μεταξύ τους.

Η κάναβη γνωστή και σαν μαριχουάνα ή γκάνζα (απο την Σανκριτική λέξη ganza) χρησιμοποιείται στην αποξηραμένη φυτική μορφή της, σαν ψυχοδραστικό φάρμακο.

Η φυτική μορφή της κάναβης αποτελείται από λουλούδια, φύλλα, μίσχους ώριμων φυτών.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΣΚΠ

Το ΣΚΠ προκαλείται από προβλήματα σε νεύρο του καρπού των χεριών το μέσο νεύρο (άκρας χείρας) και όχι σε βλάβη των μυών όπως πιστεύει πόλυς κόσμος.

Συνήθως τα συμπτώματα του ΣΚΠ εμφανίζονται προοδευτικά σε διάστημα εβδομάδων, μηνών ακόμα και χρόνων.

Όταν εμφανίζονται στα χέρια συμπτώματα όπως παρατεινόμενος πόνος, αιμωδίες, μυρμηκιαση, αίσθημα νυγμών ή μυϊκή αδυναμία κατά την κίνηση, συνιστάται ιατρική εξέταση και συμβουλή ειδικών γιατρών.

Δεν είναι απόλυτα ερμηνεύσιμη η αιτιοπαθογένεια του ΣΚΣ, ο τρόπος που επηρεάζεται η νευρομυϊκή αγωγιμότητα από τις βλάβες του καρπού (άκρας χείρας).

Σύνθετη λέξη από μυξώδη + βλεννώδη ιστό + όμα (όγκος).

Το ΜΞΑ είναι όγκος ο οποίος αποτελείται από βλεννώδη συνδετικό ιστό, παρόμοιο με εκείνου που βρίσκεται στο έμβρυο και τον ομφάλιο λώρο.

Τα κύτταρα του μυξώματος έχουν σχήμα αστεροειδές ή ατρακτοειδές, διαχωρίζονται από βλεννώδη ιστό.

Οι όγκοι συνήθως έχουν μαλακή σύσταση, φαίο χρωματισμό και είναι ατελώς εγκεκυστώμενοι.

Τα μυξώματα ιστολογικά εμφανίζουν πολλούς τύπους (αμιγή ή μικτά) και μπορεί να περιέχουν και άλλους τύπους ιστού.

Acanthosis Nigricans

Η ΜΑ είναι δερματοπάθεια η οποία χαρακτηρίζεται από «σαν βελούδο» θηλωματώδεις, καφέ-μαύρες, υπερκερατωτικές πλάκες συνήθως στις παρατριμματικές περιοχές και το λαιμό.

Εικόνα 1: Μελανίζουσα ακάνθωση στην μασχαλιαία πτυχή ενός ασθενούς. Η υπέρχρωση και η λεπτή βελούδινη όψη του δέρματος μπορούν να εκτιμηθούν εύκολα.

Η ΜΑ συνδέεται με κακοήθεια. Επίσης η σύνδεση της με την παχυσαρκία (παχύσαρκοι με Μ.Α. με σωματικό βάρος 200% του σωστού σωματικού βάρους τους) του συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών, την αντίσταση στην ινσουλίνη, το Σ.Δ.2 (μάλιστα η Μ.Α. μπορεί να προηγείται την εμφάνισης Σ.Δ.) της ακρομεγαλίας, του συνδρόμου Cushing, αποτελούν στοιχεία τα οποία μπορεί να οδηγήσουν σε έγκαιρη διάγνωση ης υποκείμενης νόσου στα άτομα με Μ.Α.

Η πιο γνωστή θερματοπάθεια που συνοδεύει τον Σ.Δ.

Η εξέλιξη της είναι μακροχρόνια, βραδεία και όταν αποδράμει, καταλείπτει ουλώδη ατροφία. Συχνότητα 0,3 – 1%. Η Λ.Ν. είναι πιο συχνή στις γυναίκες (γυναίκες προς άνδρες 4/1). Μέσος όρος εμφάνισης Λ.Π. είναι για τους υπό θεραπεία ινσουλίνης διαβητικούς ασθενείς τα 22 χρόνια και για τους μη ινσουλινοεξαρτόμενους 34 έτη. Η Λ.Ν. είναι σπάνια σε μη διαβητικά άτομα. Το 60% των ατόμων με Λ.Ν. έχουν Σ.Δ. Το υπόλοιπο ποσοστό (40%) ή έχει παθολογική καμπύλη συνεχής γλυκόζης ή γονέα με Σ.Δ. (πιθανότητα εμφάνισης Σ.Δ. στα 5 χρόνια).

Η κάνναβη διαδόθηκε τον 5ο π.Χ. αιώνα στην Ελλάδα από την Aνατολή όπως αναφέρει ο «πατέρας της ιστορίας» Ηρόδοτος.

Οι αρχαίοι Έλληνες καλλιεργούσαν την Κάνναβη την χρησιμοποιούσαν σαν πρώτη ύλη για την κατασκευή Καραβόπανων, σχοινιών, υφασμάτων αλλά και σαν θεραπευτικό ή ευφορικό μέσο.

Το νεοσύστατο ελληνικό κράτος κάλυπτε τις ανάγκες του σε κάνναβη κυρίως με εισαγωγές.

Το 1870 γίνεται η πρώτη ουσιαστική προσπάθεια οργανωμένης καλλιέργειας κλωστική κάνναβης στην Ελλάδα.

Το φυτό της κάνναβης ανακαλύφτηκε πριν απο 10.000 χρόνια χωρίς να είναι απόλυτα γνωστή η ακριβής χρήση της στην Κίνα και Κεντρική Ασία.

Πριν 5.000 χρόνια η χρήση της εξαπλώθηκε στην Ασία με τις φυλές των νομάδων που ταξίδευαν με εμπορικά προϊόντα (εποχή χαλκού).

Οι νομάδες «Γιαμναγια» από τις στέπες της Ευράσιας αποτέλεσαν τον βασικό παράγοντα εξάπλωσης πολιτιστικής πληθυσμιακής εξέλιξης αλλά και διάδοσης της κάνναβης.

Βέβαια πληροφορίες αναφέρουν ότι από την παλαιολιθική εποχή οι κάτοικοι Ευρώπης και Ασίας είχαν ανακαλύψει τις «ψυχοδραστικές ιδιότητες» που ασκούσε η κάνναβη στα «ταξίδια» του νού.