Οι βιβλιογραφικές αναφορές, παραπομπές του συσχετίζουν της παρουσίας του Helicobacter pylori (ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού – HP) με πληθώρα νοσημάτων που δεν συνδέονται με το γαστρεντερικό σύστημα είναι πάρα πολλές στη διεθνή και ελληνική βιβλιογραφία.

Έτσι, αναφέρονται :

1. HP και στεφανιαία νόσος
Ανάπτυξη ισχαιμικής νόσου μυοκαρδίου – αρτηριοσκλήρυνσης. Το HP και τα στελέχη Ca gA που φέρουν του αντιγονικό επίτοπο Α ευνοούν 1) την ανάπτυξη φλεγμονώδους αντίδρασης που ενοχοποιείται στα παραπάνω νοσήματα. 2) η παρουσία του HP τροποποιεί την αναλογία των λιποπρωτεϊνικών κλασμάτων και απολιποπρωτεϊνικών προς την δημιουργίαν αθηρογένεσης 3) αυξάνουν τη συσσώρευση των αιμοπεταλίων.

Το ήπαρ ή συκώτι, είναι ένα ζωτικό όργανο που διαθέτουν όλα τα σπονδυλωτά.

Το ήπαρ εμφανίζει 4 λοβούς διαφορετικού μεγέθους και σχήματος.

Το ήπαρ φυσιολογικά έχει βάρος 1.4-1.6Kgr και αποτελεί περίπου το 2% του συνολικού βάρους του σώματος. Δέχεται 1500Ml/αίματος/min και καταλαμβάνει το δεξιό υποχόνδριο και τμήμα του ιδίως επιγαστρίου όπως και τμήμα του αριστερού υποχονδίου.

Η ΛΜΗ αποτελεί τον μεγαλύτερο αναλογικά (πάνω από το 50%) του πληθυσμού των πρωτεϊνών του ανθρώπινου πλάσματος.

Παράγεται από τα ηπατικά κύτταρα και αποτελεί ποσοστό που φτάνει το 10% της ολικής σύνθεσης των πρωτεϊνών, που διενεργείται στο ήπαρ.

Μετά την παραγωγή της, εισέρχεται ελεύθερα στον ενδαγγειακό χώρο και επανέρχεται στην κυκλοφορία διαμέσου των λεμφικών αγγείων.

Η αλβουμίνη καταβολίζεται με πυνοκυττάρωση* στα τριχοειδικά, ενδοθηλιακά κύτταρα των ιστών.

H LDH είναι ένζυμο που βρίσκεται μέσα στο κύτταρο.

Φ.Τ. 50-150IU/L εμφανίζει 5 ισοένζυμα βρίσκεται σε μεγάλες συγκεντρώσεις στο ήπαρ (3% - 10%), καρδιά (35% - 40%), νεφρά, σκελετικούς μύς, ερυθρά αιμοσφαίρια.

Ισοένζυμο : το ίδιο ένζυμο το οποίο δρα σε διαφορετικό υπόστρωμα

Το Σ.Ε.Ε. χαρακτηρίζεται από επαλαμβανόμενα συμπτώματα ανώτερου και κατώτερου πεπτικού συστήματος (διάχυτοι πόνοι, οξείς πόνοι με εντοπίσεις στην αριστερή κάτω κοιλία - διαρροϊκές κενώσεις - δυσκοιλιότητα - αίσθημα μετεωρισμού, αίσθημα τάσεως κοιλιακών τοιχωμάτων.

Το αίτιο παραμένει άγνωστο, γενικά το Σ.Ε.Ε. είναι λειτουργική νόσος.

Ορισμός : Απόφραξη των ηπατικών φλεβών σε οποιοδήποτε σημείο της διαδρομής τους από το δεξιό κόλπο έως τα μικρά αγγεία των φλεβών ήπατος.

Συμπτώματα : Ελάχιστα έως κεραυνοβόλος ηπατική ανεπάρκεια.

Θεραπεία : Υποστηρικτική και μέτρα διατήρησης της βατότητας των αγγείων.

Επιπλοκές : Ασκίτης - πυλαία υπέρταση - υπερσπληνισμός.

Σαν πολύποδες (κλινικός ορισμός χωρίς παθολογική σημασία) ορίζονται οι μάζες, τα μορφώματα, τα οποία προέρχονται, εξορμώνται από το τοίχωμα του εντέρου και προσεκβάλλουν μέσα στον αυλό του εντέρου.

Ψευδομεμβρανώδης Κολίτιδα (Ψ.Κ.) ή Κολίτιδα (φλεγμονή του εντέρου) που προκαλείται από χρήση αντιβιοτικών

Το μικρόβιο αναπτύσσεται χαρακτηριστικά στους νοσοκομειακούς αρρώστους και κυρίως στους λαμβάνοντες χημειοθεραπεία και τους έχοντες κακή θρέψη. Θεωρητικά κάθε αντιβιοτικό προκαλεί Ψ.Κ. Οι κεφαλοσπορίνες είναι το πιο συχνό αίτιο, πιθανώς από τη μεγάλη χρήση που έχουν. Πάντως το αντιβιοτικό που προκαλεί χαρακτηριστικά (10% και πάνω συχνότητα) Ψ.Κ. είναι η Clindamycin.

1.Χρήση αντιβιοτικών: Ψ.Κ. μπορεί να συμβεί σε χρήση κάθε αντιβιοτικού, αλλά συνήθως παρατηρείται με χρήση – clindamycin – ampicillin - cephalosporin. Νέο στέλεχος C.Difficile έχει εμφανιστεί πιθανόν μετά από την αυξημένη χρήση fluoroquinolones.

2.Παρατεταμένη νοσηλεία στο Νοσοκομείο (3% των υγιών ενηλίκων και 20% - 40% των νοσοκομειακών αρρώστων έχουν αποικίες C. Difficile που στα υγιή άτομα μεταβολίζεται και αδρανοποιείται στη μορφή σπόρου).

3.Χειρουργεία κοιλίας

4.Διατροφή τεχνητή από καθετήρα (στομάχου – εντέρου)

5.Χρήση φαρμάκων που καταργούν την αντλία πρωτονίων (PPIs).

6.Μεγάλες ηλικίες

Ref.:

1. Merc. Man 18th ed.
2. Cur Med. Treat and Diag. ed. 2009.

Dr Νίκος Καλλιακμάνης