Σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα που συνεχώς ενεργοποιούνται και αυξάνονται, η λοίμωξη από COV-19 αποτελεί πρόβλημα.

Πρόβλημα όχι μόνον διάγνωσης, εξέλιξης της νόσησης αλλά για τις γενικές επιπλοκές που προκαλεί η λοίμωξη σε άτομα με χρόνια νοσήματα.

Με τα σημερινά δεδομένα άτομα ανεξαρτήτως ηλικίας που εμφανίζουν τις παρακάτω παθήσεις μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο όταν μολυνθούν από COV-19.

Οι κατηγορίες αυτές, είναι :

• Άσθμα (μέτριου – σοβαρού βαθμού).
• Αγγειακά καρδιακά νοσήματα.
• Κυστική ίνωση.
• Υψηλή αρτηριακή πίεση.
• Άτομα υπό ανοσοκαταστολή (μεταμοσχευμένοι – HIV άτομα – Χρήση κορτικοειδών – Χρήση ανοσοτροποποιητικών φαρμάκων).
• Νευρολογικές παθήσεις (άνοια).
• Παχυσαρκία ΔΜΣ > 25kg/m², < 30kg/m².
• Πνευμονική Ίνωση.

Συγγενείς Αιμολυτικές Αναιμίες (Θαλασσαιμία – Δρεπανοκυτταρική αναιμία – Μικροδρεπανοκυτταρική αναιμία)

• Άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη 1.

Θεωρείται ότι οι παιδικές ηλικίες δεν προσβάλλονται στον ίδιο βαθμό από τον COV-19.

Τα παιδιά όμως τα οποία πάσχουν από νοσήματα, όπως :

• Παχυσαρκία
• Σοβαρά κληρονομικά νοσήματα
• Σοβαρά νευρολογικά νοσήματα
• Σακχαρώδη διαβήτη 1
• Άσθμα
• Χρόνια ηπατική – νεφρική ανεπάρκεια

Παιδιά υπό ανοσοκαταστολή, έχουν τους ίδιους κινδύνους μόλυνσης με τους ενήλικες από COV-19.

Οι κατηγορίες αυτές πρέπει προστεθούν στις ήδη υπάρχουσες κατηγορίες υψηλού κινδύνου για εμβολιασμό για COV-19.

Τα άτομα τα οποία λαμβάνουν θεραπείες για υποκείμενα νοσήματα επιβάλλεται και πρέπει να συνεχίσουν την ίδια θεραπευτική αγωγή με στενή συνεργασία με τους θεράποντες γιατρούς τους, και τηρούνται βέβαια τα μέτρα προστασίας (Μάσκα – Αποστάσεις – Συχνό πλύσιμο χεριών), και προγραμματίζεται μηνιαία προμήθεια ειδών διατροφής με παράλληλο έλεγχο και αποφυγή των κοινωνικών επαφών τους.

Ειδική μνεία πρέπει να γίνει για τους ασθενείς που πάσχουν από ασθένειες ήπατος (γενικά από χρόνια ηπατική ανεπάρκεια) αλλά και για τους αρρώστους με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια (Χ.Ν.Α.), και τούτο διότι οι κατηγορίες των ασθενών αυτών δεν έχουν συμπεριληφθεί στις μεγάλες ομάδες ατόμων (εθελοντών) στις οποίες χορήγησαν τα mRNA εμβόλια.

Οι συμβουλές που παρέχονται στις ομάδες αυτές παρακάτω, προέρχονται από την ξένη βιβλιογραφία.

ΗΠΑΤΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ

ΕΜΒΟΛΙΟ ΚΑΤΑ COV-19 χορηγείται στα άτομα με χρόνιες ηπατικές παθήσεις – αυτοάνοσο ηπατίτιδα – χρόνια ηπατική ανεπάρκεια – μεταμοσχευμένος.

Βέβαια οι επιφυλάξεις αφορούν την αποτελεσματικότητα του εμβολίου στους μεταμοσχευθέντες που συνήθως βρίσκονται υπό ανακατασταλτική θεραπεία.

Τα άτομα με αυτοάνοση ηπατίτιδα μπορεί να εμβολιαστούν αφού ζητήσουν την γνώμη του θεράποντος γιατρού τους.

Υπενθυμίζεται ότι είναι απαραίτητη η χορήγηση της 2^ης δόσης (4 εβδομάδες μετά την πρώτη χορήγηση) για την επίτευξη πλήρους ανοσίας.

Μετά την πρώτη δόση αρχίζει η παραγωγή αντισωμάτων στις 7-10 ημέρες.

ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΦΡΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ (Χ.Ν.Α.)

Σε χρόνια νεφρική ανεπάρκεια κάθε σταδίου (περιτοναϊκή πλύσεις – μεταμοσχευμένοι) συνιστάται ο εμβολιασμός.

Καλό θα είναι να προηγείται συνεννόηση με τον θεράποντα γιατρό σας.

Τα εμβόλια κατά COV-19 δεν περιέχουν ζώντες οργανισμούς ή τμήματα αυτών αλλά αντίθετα «διδάσκουν» στον οργανισμό μας, την παραγωγή «ειδικής πρωτεΐνης» που ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημά μας και επομένως οι ωφέλειες του εμβολιασμού είναι πολύ περισσότερες από τις πιθανές παρενέργειες.

Τα mRNA εμβόλια με την τεχνολογία που διαθέτουν έχουν πολύ μεγάλο μέλλον. Μπορούν να ασκήσουν προστασία και για λοιμώδη νοσήματα αλλά και νεοπλασίες.

Επίσης εμβολιασμός μπορεί να γίνει σε άτομα δότες του ενός νεφρού τους (στο παρελθόν) και εφόσον βέβαια τα άτομα αυτά έχουν καλή υγεία.

Όσον αφορά τους μελλοντικούς δότες νεφρικών μοσχευμάτων δεν υπάρχουν πληροφοριακά στοιχεία.

Πάντως αν ο μελλοντικός δότης βρίσκεται σε καλή υγεία, δεν έχει εμφανίσει ανεπιθύμητες ενέργειες σε προηγούμενους εμβολιασμούς μπορεί να εμβολιαστεί.

Συνεννόηση προηγείται με τον θεράποντα γιατρό του.

Βέβαια ο εμβολισμός κατά της γρίππης δεν επηρεάζεται από τον εμβολιασμό COV-19.

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ

Ο εμβολιασμός κατά της εποχικής γρίππης αποτελεί το πιο ασφαλές μέσο πρόληψης. Τα εμβόλια γρίππης περιέχουν είτε κατάλληλα αδρανοποιημένους γρίππης ή τμήματα ιού.

Επειδή ο ίος της γρίππης υφίσταται μεταλλάξεις ο εμβολιασμός είναι αναγκαίος κάθε χρόνο με ιδιαίτερη φροντίδα για τις ομάδες και άτομα αυξημένου κινδύνου. Ο εμβολιασμός προτείνεται για το 2^ο δεκαπενθήμερο του Οκτωβρίου.

Το εμβόλιο της γρίππης καλύπτει περίοδο έως και 6 μηνών Εποχή εμβολιασμού πιο κατάλληλη Οκτώβριος – Νοέμβριος.

Τα τελευταία στατιστικά στοιχεία αναφέρουν ότι ο εμβολιασμός της γρίππης μειώνει τον κίνδυνο προσβολής από COV-19.

Αποτελεσματικότητα εμβολίου 70% - 90%.

Γίνεται και σε έγκυες γυναίκες. Συμβάλλει στην πρόληψη του πρόωρου τοκετού.

Το μικρό προστατεύεται επί εμβολιασμού της μητέρας του πριν και 6 μήνες μετά την γέννησή του.

Η γρίπη μπορεί να αποβεί θανατηφόρα ιδιαίτερα στις ομάδες υψηλού κινδύνου (άτομα άνω των 60 ετών, άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη, κ.α.).

Ο εμβολιασμός δεν προκαλεί γρίππη και τούτο διότι το εμβόλιο περιέχει καταλλήλως αδρανοποιημένα στελέχη.

Κυριότερη παρενέργεια του εμβολίου είναι το σύνδρομο Guillain-Barre με συχνότητα εμφάνισης 1/1.000.000 δόσεις.

Guillain-Barre: Μεταλοιμώδης, ανοσοεπαγόμενη νόσος. Οξείες λοιμώξεις από Epstein-Bar ιό – κυτταρομεγαλοιό

Η αντισωματική απάντηση μετά την χορήγηση του εμβολίου γίνεται μετά 16 ημέρες.

Θεωρητικά στο διάστημα αυτό ο εμβολιαζόμενος μπορεί να προσβληθεί από γρίπη ή άλλο ιό (parainfluenza) ή από στελέχη γρίππης που δεν καλύπτονται από το χορηγηθέν εμβόλιο.

Ο ιός της γρίππης που εμφανίστηκε στην Ελλάδα κατά το έτος 2019 – 2020 ήταν τύπος Α (77,9%) τύπος Β (22,1%).

Υποτύπος γρίπης τύπου : Α Η₃Ν₂ (66,9%) Α Η₁Ν₁ (33,1%).

Κατά την προσεχή περίοδο ο ιός της γρίππης αναμένεται να εμφανίσει επιδημία παράλληλη με την πανδημία του COV-19.

Έτσι, θεωρείται απόλυτα υποχρεωτικός ο εμβολιασμός κατά της γρίππης.

Υπενθυμίζεται ότι η συμπτωματολογία γρίππης και COV-19 είναι σχεδόν όμοιες και έτσι είναι δύσκολη η διαφορική διάγνωση μεταξύ τους.

• ΒΡΕΦΗ-ΠΑΙΔΙΑ <9 ετών τα οποία εμβολιάζονται για πρώτη φορά ή ΠΑΙΔΙΑ <9 ετών που κατά το παρελθόν είχαν λάβει μόνον 1 δόση εμβολίου γρίππης, χρειάζονται 2 δόσεις αντιγριπικού εμβολίου με μεσοδιάστημα 28 ημερών.
• ΒΡΕΦΗ ≥ μηνών : χορηγείται 0,5ml (ολόκληρη δόση εμβολίου) σύμφωνα με οδηγίες όλων των Ευρωπαϊκών φορέων.

Τα εμβόλια που υπάρχουν σήμερα είναι 4 τον αριθμό.

• Fluarix tetra
• Flucelvax tetra
• Vaxigrip tetra
• Influvac tetra

ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ VAXIGRIP

• Πολύ συχνά ≥10
• Συχνές ≥1/1.000 - <100
• Όχι συχνές ≥1.000 - <1.000
• Σπάνιες ≥1/10.000 - <1/1.000
• Πολύ σπάνιες <1/10.000

Το Vaxigrip Tetra παρέχει ενεργητική ανοσοποίηση κατά των 4 στελεχών γρίππης (2 υπότυπους Α και Β ).

Το Vaxigrip tetra διεγείρει την παραγωγή χυμικών αντισωμάτων έναντι αιμοσυγκολλητίνης εντός 2-3 εβδομάδων το οποίο έχει συσχετισθεί με προστασία από την γρίπη έως και σε ποσοστό 50% των εμβολιαζόμενων ατόμων.

Διάρκεια ζωής σκευάσματος 1 χρόνος.

Ρυθμιστικό διάλυμα Vaxigrip περιέχει :

• Χλωριακό Νάτριο
• Χλωριούχο Κάλιο
• Διφασικό ένυδρο Φωσφορικό Νάτριο
• Δισόξινο Φωσφορικό Κάλιο
• Ύδωρ ενέσιμο.

Πριν από την χρήση το εμβόλιο πρέπει να φτάσει στην θερμοκρασία του δωματίου.

Προηγείται καλή ανακίνηση του εμβολίου πριν από την χρήση. Εμβόλιο που εμφανίζει ξένα σωματίδια στο εναιώρημα δεν χρησιμοποιείται.

FLUCELVAX TETRA

Χορηγείται σε παιδιά από την ηλικία των 9 ετών και σε ενήλικες.

Περιέχει πρωτεΐνη από 4 διαφορετικά αδρανοποιημένα στελέχη του ιού Α και Β της γρίππης (που οι υποτύποι αυτών μεταβάλλονται με την πάροδο του χρόνου).

Τα στελέχη του Flucelvax είναι ΤΥΠΟΣ Α (Η3-Ν2)

ΤΥΠΟΣ Β : δύο στελέχη (επιλογή με τις στατιστικές παρατηρήσεις επιδημιών γρίππης).

Το εμβόλιο κυκλοφορεί σε εναιώρημα προγεμισμένης σύριγγας – Δόση 0,5ml/χορηγείται ενδομυϊκά στην περιοχή δελτοειδούς μυός.

Παρενέργειες – Τοπικές αντιδράσεις (ερύθημα – κνησμός) κατά την ένεση και χορήγηση του εμβολίου δεν παρέχονται επαρκείς πληροφορίες.

Γενικά αδρανοποιημένα εμβόλια γρίππης μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε όλα τα στάδια της κύησης.

Ειδικά, για τα εμβόλια που προέρχονται κατά την παρασκευή τους σε αυγά τα περισσότερα στοιχεία αφορούν το 2^ο και 3^ο τρίμηνο της κύησης και λιγότερα στοιχεία το 1^ο τρίμηνο.

Δεν έχουν εξεταστεί οι δράσεις του εμβολίου στο αναπαραγωγικό σύστημα. Δεν είναι γνωστό αν απεκκρίνεται το εμβόλιο Flucelvax στο γάλα της μητέρας.

Το εμβόλιο δεν επιδρά στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμό οχημάτων.

Άλλες παρενέργειες του εμβολίου :

• Απώλεια όρεξης
• Αλλεργικές αντιδράσεις
• Παραισθήσεις
• Ναυτία, εμετοί, διάρροιες
• Κνίδωση
• Μυαλγίες, αρθραλγίες
• Πυρετός >38^οC.

Το εμβόλιο έχει σαν έκδοχο :

• Χλωριούχο Νάτριο
• Χλωριούχο Κάλιο
• Χλωριούχο Μαγνήσιο εξαϋδρικό
• Διϋδρικό φωσφορικό δινάτριο.

Το εμβόλιο με τετραπλή περιεκτικότητα (τετραδύναμο) είναι το πρώτο τετραπλό εμβόλιο που έχει αναπτυχθεί σε κυτταρικές καλλιέργειες θηλαστικών και όχι σε αυγά κότας.

Ο τρόπος αυτός παρασκευής του εμβολίου έχει πλεονεκτήματα και τούτο διότι τα εμβόλια που παράγονται από αυγά κότας υφίστανται αλλαγές αποτελεσματικότητας κατά την διάρκεια ανάπτυξης των αυγών (μείωση αποτελεσματικότητας).

INFLUVAC TETRA

Χορήγηση σε ενήλικες ηλικίας 18 και άνω.

Δόση 0,5ml – Χορηγείται σε παιδιά από την ηλικία 3 ετών.

Δεν χορηγείται με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα.

Φυλάσσεται σε ψυγείο 2^oC – 8^oC.

Χορήγηση συγχρόνως με άλλα εμβόλια, αλλά σε διαφορετικές περιοχές του σώματος. Δόση 0,5ml.

Μην χρησιμοποιείτε το εμβόλιο όταν :

• Υπάρχει ιστορικό αλλεργίας
• Πρόσφατη λοίμωξη (πυρετός)
• Υπερευαισθησία στις δραστικές ουσίες αλλά και αυγά (οβαλβουμίνη, πρωτεΐνη όρνιθας).

Παρενέργειες :

• Πονοκέφαλος (ειδικά σε άτομα ≥61 ετών)
• Κόπωση
• Τοπική αντίδραση
• Εφίδρωση
• Κακουχία
• Ρίγος
• Πυρετός (1/1000 άτομα)
• Διάρροια
• Εμετούς

Όλες οι ανεπιθύμητες ενέργειες και τα γενικά συμπτώματα εκδηλώνονται τις πρώτες 3 ημέρες μετά τον εμβολιασμό και υποχωρεί 1-3 ημέρες μετά την εκδήλωσή τους.

Επίσης παρενέργειες σπάνιες (μη γνωστής συχνότητας).

Εμφάνιση αγγειΐτιδας – παροδικά προβλήματα νεφρικής λειτουργίας.

Διαταραχές αφής και πόνου, παραισθήσεις, επιληπτικές κρίσεις που σχετίζονται με τον πυρετό, δυσκαμψία αυχένα, διανοητική σύγχυση, απώλεια ισορροπίας, σύνδρομο Guillan-Barre, θρομβοπενία, λεμφαδενοπάθεια λαιμού, μασχάλης, βουβωνικής χώρας.

FLUARIX TETRA

Εμβόλιο τετραδύναμο γρίππης, 2 τυποτύποι Α και Β τύπου γρίππης.

• Χορήγηση ενδομυϊκά
• Εμβολιασμός αναβάλλεται σε ασθενείς με οξεία εμπύρετη νόσο, οξεία λοίμωξη.
• Χορήγηση εμβολίου ταυτόχρονα με άλλο εμβόλιο γίνεται αλλά σε διαφορετικές περιοχές του σώματος.

Μετά τον αντιγριππικό εμβολιασμό έχουν παρατηρηθεί Ψευδώς Θετικά αποτελέσματα ορολογικών εξετάσεων με χρήση μεθόδου ELISA για ανίχνευση αντισωμάτων κατά HIV1 – ηπατίτιδας C – ειδικά HLTU-1 (παραγωγή αντισωμάτων τύπου IgM εμβόλιο;).

Χρήση στις έγκυες γυναίκες όπως και στον θηλασμό.

Παρενέργειες

• Παροδική λεμφαδενοπάθεια
• Αλλεργική αντίδραση
• Σπάνια : Νευρίτιδα – σύνδρομο Guillen-Barre
• Κνίδωση, κνησμός, αγγειοίδημα
• Σπάνια γριππώδη συνδρομή, κακουχία

Φυλάσσεται σε θερμοκρασία ψυγείου 2^oC -8^οC, προστασία από φώς.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΡΙΠΠΗΣ

Η χρήση των αντιϊκών φαρμάκων για την αντιμετώπιση της γρίππης ενεργούν πιο αποτελεσματικά αν χορηγηθούν στην έναρξη της νόσου (εντός 2 ημέρες) οπότε μειώνουν αισθητά τα συμπτώματα της γρίππης ελαττώνουν το χρόνο νόσησης (περίπου 24-30 ώρες).

Επίσης μειώνουν τις επιπλοκές όπως λοιμώξεις αυτιών στα παιδιά, πνευμονικές εντοπίσεις, την είσοδο σε νοσοκομείο (ακόμα και τότε έχει βρεθεί ότι μειώνουν την θνησιμότητα).

Ο Διεθνής Οργανισμός Υγείας – Κέντρο ειδικών λοιμώξεων αναφέρεται στη χορήγηση των παρακάτω αντιϊκών φαρμάκων.

• Oseltamivir phosphate (Tamiflu)
• Zanavimir (Relenza)
• Peramivir (Rapivab)
• Baloxavit marbolix (Xoflura)

Κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2018 από FDA λήψη από 12 χρονών και πάνω.

Όχι χορήγηση σε έγκυες γυναίκες – θηλάζουσες μητέρες – ανοσοκατασταλμένα άτομα.

Tall 20 – 40mgr.

Παρενέργειες – Διάρροια – Βρογχίτιδα.

ΣΧΟΛΙΑ

Όλα τα γραφόμενα έχουν αντληθεί από επίσημες πηγές (από την διεθνή βιβλιογραφία – ενημερωτικά φυλλάδια εταιρειών παρασκευής των εμβολίων).

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Στο ενημερωτικό φυλλάδιο του Flucelvax tetra αναφέρονται στις ανεπιθύμητες ενέργειες αλλοιώσεις των αιματολογικών παραμέτρων όταν ληφθούν αιματολογικές εξετάσεις μετά τον εμβολιασμό.

Στα ενημερωτικά φυλλάδια των άλλων εμβολίων αναφέρονται εμφανίσεις Ψευδών Θετικών αποτελεσμάτων (μέθοδος ELISA) όπως ανεύρεση θετικών αντισωμάτων κατά :

• H₁V₁: Γρίππη Χοίρων
• Ηπατίτιδα C: Μορφή ηπατίτιδας «Δημιουργία φορέων»
• HLIV1 (Human T-Lymphotropic Virus) : Ιός λεμφώματος ενηλίκων Τ-κυττάρων. Ίος κατηγορίας ρετροϊών.

Βασίζεται πάνω στις γενετικές οδηγίες του ιού για τον σχηματισμό της S-Πρωτεΐνης (κορυφής πρωτεΐνης).

Σε αντίθεση όμως με τα εμβόλια Pfizer-Moderna που οι γενετικές πληροφορίες αποθηκεύονται σε μονές ελίκων RNA. Το εμβόλιο J.J. χρησιμοποιεί στην θέση αυτή διπλής ελίκωσης DNA.

Οι ερευνητές «πρόσθεσαν» το γονίδιο για την S-πρωτεΐνη του κοροναϊού σε ένα αδενοϊό (γνωστοί ιοί που προκαλούν κοινό κρυολόγημα). Ένα ειδικό βέβαια ΑΔΕΝΟΪΟ διαμορφωμένο, κατάλληλο που χρησιμεύει σαν «σχήμα» για την «μεταφορά» του DNA, ένα ιό που εισέρχεται στα κύτταρα αλλά στερείται την δυνατότητα αναδίπλωσης και πολλαπλασιασμού του.

Με τον τρόπο αυτό ο ιός παύει να διαθέτει λοιμώδεις και ανοσογόνες ιδιότητες.

Η J.J. εταιρεία ασχολείται στο τομέα αυτών των εμβολίων δεκαετίες.

Το πρώτο εμβόλιο για τον ιό Ebola δημιουργήθηκε από την J.J. αλλά και τα επόμενα εμβόλια για Zika virus – H.I.V. περιλαμβάνουν συμμετοχή της J.J.

Άλλες επιστημονικές εταιρείες π.χ. το εμβόλιο που δημιουργήθηκε από το University of Oxford and AstraZaneca βασίζεται στην ίδια ερευνητική νοοτροπία κατασκευής αλλά χρησιμοποιεί αδενοϊούς χιμπαντζή.

Το εμβόλιο της J.J. χρησιμοποιεί DNA είναι λιγότερο ευαίσθητο σε σύγκριση με το εμβόλιο mRNA της Pfizer και Moderna.

Επίσης, η μεμβράνη του αδενοϊού του «ιού οχήματος» είναι ανθεκτική και προστατεύει το γενετικό ολικό που περιέχεται στο εμβόλιο.

Πρακτικό αποτέλεσμα = Κυκλοφορία, διατήρηση του εμβολίου J.J. στους 2-8^οC για 3 μήνες.

επίσης η χορήγηση του εμβολίου J.J. γίνεται άπαξ (αντίθετα με τα εμβόλια Pfizer-Moderna, AstraZeneca που χορηγούνται σε 2 δόσεις).

Δοκιμές και στατιστικές παρατηρήσεις συνεχίζονται όπου αφορούν κυρίως την προστασία που παρέχει το εμβόλιο αυτό και τον χρόνο διάρκειας αυτού.

Το εμβόλιο βρίσκεται στο πειραματικό στάδιο και χορηγείται σε άτομα ηλικίας 15-85.

Ελπιδοφόρα μηνύματα αναφέρουν την εμφάνιση εξουδετερωτικών αντισωμάτων (Neutralizing Antibodies) σε ποσοστό 90% την 29^η ημέρα από τον χορήγηση του εμβολίου με διατήρηση ικανοποιητικού επιπέδου για τουλάχιστον 71 ημέρες, όπως επίσης και εμφάνιση αντισωμάτων κατά S-protein.

Το εμβόλιο της Johnson & Johnson (S spite) πρωτεΐνη του COV-19 χρησιμοποιεί με το πειραματικό όνομα Ad26 COV2 S αδενοϊό κατάλληλο παρασκευασμένο (αδενοϊό που προκαλεί το κοινό κρυολόγημα σε άνθρωπο, αριθμός 26) σαν σχήμα μεταφοράς γενετικού υλικού από τον ιό εκτός του σώματος με στόχο τα κύτταρα του οργανισμού που παράγουν τεμαχίδια που θα αναγνωριστούν σαν αντιγόνα από το ανοσοποιητικό σύστημα με στόχο την ανάπτυξη αντισωμάτων τα οποία θα δράσουν αποτελεσματικά στην λοίμωξη από COV-19.

Το εμβόλιο συζητείται από άποψη παραπάνω ενίσχυσης του ανοσολογικού συστήματος με την χορήγηση της μίας ή της 2^ης δόσης.

Οι μέχρι τώρα εμφανιζόμενες παρενέργειες είναι – πονοκέφαλος – μυϊκά άλγη – σπάνια πυρετός.

Πάντως δοκιμές συνεχίζονται.

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ

Ref.: - CNN heat.

• Biomard

Η γήρανση του πληθυσμού αναμένεται να αυξηθεί τα επόμενα 10 χρόνια στην Ευρωζώνη.

Αυτό οφείλεται :

1. 1. ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΔΟΚΙΜΟΥ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ
2. 2. ΧΑΜΗΛΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΓΕΝΝΗΣΕΩΝ

Το μέσο ποσοστό γεννήσεως είναι 1,6 στην Ευρωζώνη και είναι σημαντικό, χαμηλότερο του φυσιολογικού ποσοστού αναπλήρωσης που κυμαίνεται στο ≈ 2,1.

Σήμερα τα άτομα των 75 ετών έχουν ακόμα 11.3 χρόνια ζωής ενώ άτομα 85 ετών έχουν 6,5 χρόνια ζωής ακόμα.

Η εφαρμογή των εμβολιασμών σε μεγάλη κλίμακα (κοινότητας  - κρατών) έχουν σαν αποτέλεσμα :

1. 1. Μείωση της νοσηρότητας 92%.
2. 2. Μείωση θνητότητας 99%. Στα νοσήματα – διφθερίτιδας – κοκκίτη – τετάνου – παρωτίτιδας.

Επίσης, η νοσηρότητα και θνητότητα του γενικού πληθυσμού έχουν μειωθεί κατά 80% για τα νοσήματα – ηπατίτιδα Α – ηπατίτιδα Β – Γρίππη Α, Β – ανεμοβλογιά.

Ενώ έχει επιτευχθεί σχεδόν πλήρης εκρίζωση σε παγκόσμια κλίμακα – της ΠΟΛΥΟΜΥΕΛΙΤΙΔΑΣ – της ΙΛΑΡΑΣ – της ΕΡΥΘΡΑΣ.

Τα μεγάλης ηλικίας άτομα πρέπει να εμβολιάζονται αφού ληφθούν υπ’ όψη τα εξής :

α) Ηλικία ατόμου.

β) Τρόπος ζωής ατόμου

γ) Γενική κατάσταση της υγείας (π.χ. συνυπάρχοντα νοσήματα – Σακχαρώδης Διαβήτης – Αρτηριακή Υπέρταση – Υπερχολιστιραιμία – Καρδιακή Ανεπάρκεια).

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΔΡΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΕΜΒΟΛΙΩΝ

ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΕΝΑ ΕΘΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΩΝ

ΓΙΑ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 60 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΑΥΤΟ.

• Ø Αναμνηστική δόση εμβολίου

• Ø Εμβόλιο πνευμονιόκοκκου > 65 ετών εκτός αν συνυπάρχει χρόνιο νόσημα.

• Ø ΕΜΒΟΛΙΟ ΕΡΠΗΤΑ ΖΩΣΤΗΡΑ

Το πρόγραμμα αυτό των εμβολιασμών για τους ενήλικου > 60 ετών πρέπει να εφαρμοστεί διότι κατά υπολογισμούς ο αριθμός των ατόμων > 90 ετών το έτος 2060 θα αυξηθεί σε 2 δις.

Έτσι, την τελευταία δεκαετία χρησιμοποιείται ο όρος «ΥΓΙΗΣ ΓΗΡΑΝΣΗ» με σκοπό να αναδείξει τη μεγάλη σημασία της ΠΡΟΛΗΨΗΣ.

Το πρόγραμμα αυτό των εμβολιασμών για τα άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών είναι απαραίτητο να γίνεται διότι σύμφωνα με δεδομένα στατιστικών αναλύσεων και παρατηρήσεων, ο αριθμός των ατόμων με ηλικία άνω των 80 ετών το έτος 2060 θα αγγίξει τα 2 δις εκατομμύρια παγκοσμίως.

Έτσι, τα τελευταία χρόνια (την τελευταία δεκαετία ουσιαστικά) εισάγεται ο ΟΡΟΣ «ΥΓΙΗΣ ΓΗΡΑΝΣΗ» με στόχο την ανάδειξη και επισημοποίηση του ρόλου της ΠΡΟΛΗΨΗΣ βάσει του αξιώματος της Ιατρικής Επιστήμης, ότι η «ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ».

Όλα τα παραπάνω ενισχύονται από την ύπαρξη σήμερα εμβολίων που προλαμβάνουν 20 θανατηφόρες ασθένειες με αποτροπή  2-3x10⁶ θανάτων ετησίως.

ΕΜΒΟΛΙΑ

ΜΗΝΙΓΓΙΤΙΔΑ Β

Σπάνια σοβαρή νόσος, προκαλείται από την Nasseria Meningitidis. Υπάρχουν 13 υποομάδες. Από αυτές Α, Β, C, W-135 προκαλούν λοιμώξεις στον άνθρωπο.

Φλεγμονή των μηνίγγων αλλά και σηψαιμία.

ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΙΚΙΣΜΟ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΒΙΟΥ.

Μετάδοση : Σταγονίδια – σίελος.

Συμπτώματα : Μοιάζουν με αυτά της απλής ίωσης.

Επακολουθούν τα μηνιγγιτιδικά σημεία, όπως :

• Ø Αυχενική δυσκαμψία
• Ø Υψηλός πυρετός
• Ø Πονοκέφαλος
• Ø Αιμορραγικό εξάνθημα
• Ø Διανοητική σύγχυση
• Ø Εμετοί
• Ø Φωτοφοβία.

ΟΜΑΔΕΣ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

• Ø Κάθε ένας μπορεί να προσβληθεί. Ειδικά όμως τα ΒΡΕΦΗ (κάτω του 1 έτους) (και 1 – 4 ετών) – ΕΦΗΒΟΙ – ΝΕΑΡΟΙ ΕΝΗΛΙΚΕΣ (Κατάλληλη ηλικία εμβολιασμού 16-18 ετών).
• Ø Ανατομική ή λειτουργική ανεπάρκεια σπληνός (Δρεπανοκυτταρική – Μικροδρεπανοκυτταρική αναιμία).
• Ø Ανεπάρκεια συστατικών συστήματος συμπληρώματος.
• Ø Εργαστηριακοί γιατροί – βοηθοί ειδικά εκτίθενται σχεδόν καθημερινά στη Meissena Meningitidis. Σε «υψηλού κινδύνου» χορήγηση 2 δόσεων εμβολίου.

Πριν 12 χρόνια κυκλοφορούσε το εμβόλιο κατά μηνιγγιτιδόκοκκου C.

Αργότερα κυκλοφόρησε το τετραδύναμο A, C.W-135, Y.

Η χρήση αυτών των εμβολίων μείωσε σημαντικά την λοίμωξη (μηνιγγίτιδα από σηψαιμία).

Παράλληλα όμως παρατηρήθηκε αύξηση κρουσμάτων από την ορο-ομάδα  Β που ξεπερνά ποσοστό 90% σε διάφορες χώρες (Αγγλία, Φιλανδία, Ισπανία, Ελλάδα).

Το (α) χορηγείται βρεφική ηλικία.

Το (β) χορηγείται σε παιδιά άνω των 10 ετών, έφηβους, ενήλικες.

Το εμβόλιο Besxero περιέχει 4 αντιγόνα, πρωτεΐνες, οροομάδες Β.

Το εμβόλιο Τrumenba περιέχει 2 αντιγόνα οροομάδας Β.

Ο μηνιγγιδόκοκκος τύπου Β προκαλεί βαρειά νόσηση με επιπλοκές.

Η νόσος εκδηλώνεται με συμπτώματα ίωσης και μπορεί να διαφύγει αρχικά.

Η εξέλιξη της νόσου είναι ταχύτατη. Στους 10 ασθενείς 1 θα πεθάνει μέσα σε 24-48 ώρες. Ποσοστό 20% των ατόμων που επιβιώνουν εμφανίζουν σοβαρές αναπηρίες – Εγκεφαλικές βλάβες – Επιληψία – Απώλεια ακοής – Μαθησιακές δυσκολίες.

ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ

• · ΒΡΕΦΗ 3-5 μηνών, 2 δόσεις + 1 αναμνηστική – Διαστήματα 2 μηνών
• · ΠΑΙΔΙΑ 6-11 μηνών, 2 δόσεις + 1 αναμνηστική (12-15 μηνών)
• · ΠΑΙΔΙΑ 12-23 μηνών, 3 δόσεις + 1 αναμνηστική (1 μήνας μεσοδιάστημα)
• · ΠΑΙΔΙΑ > 2 ετών – ΕΦΗΒΟΙ – ΕΝΗΛΙΚΕΣ, 2 δόσεις + 1 αναμνηστική

Ο πνευμονιόκοκκος (Strept. Pneumovirus) εμφανίζει περισσότερα από 90 στελέχη. Οι λοιμώξεις που προκαλεί είναι Μηνιγγίτιδα, Μικροβιαιμία, πνευμονία, ωτίτιδα.

Οι παθήσεις από τον πνευμονιόκοκκο προκαλούν ετησίων τον θάνατο σε περισσότερα άτομα από τις υπόλοιπες παθήσεις που μπορούν να προληφθούν από το εμβολιασμό.

• - 1,6 εκατομμύρια άνθρωποι ετησίως και σε παγκόσμια κλίμακα πεθαίνουν από πνευμονιοκοκκική  λοίμωξη με 800.000 παιδιά κάτω των 5 ετών.
• - 6%-40% σήμερα καταλήγουν από πνευμονία όταν επιπλοκή αυτής από σηψαιμία.

Στελέχη του πνευμονιόκοκκου βρίσκονται στην μύτη, φάρυγγα των υγιών ατόμων σε ποσοστό 5%-7%.

Η πνευμονία  από πνευμονιόκοκκο έχει συχνότητα 1:1.500 άτομα σε ετήσια βάση.

Μεταδίδεται αερογενώς (μέσω σταγονιδίων) από άτομο σε άτομο.

Χρόνος επώασης : 1-3 ημέρες.

Συμπτώματα : Πυρετός – Ρίγος – Δύσπνοια – Βήχας.

Θνητότητα 6% - Στις μεγάλες ηλικίες αυξάνεται το ποσοστό.

Η μικροβιαιμία από τον πνευμονιόκοκκο καλύπτει 25%-30% των ασθενών που εμφανίζουν αντίστοιχες πνευμονία – βαρύτατη πρόγνωση.

Πνευμονική Μηνιγγίτιδα Συχνότητα 1/50.000 άτομα/ετησίως.

Θνητότητα 30%-80% (μεγάλες ηλικίες).

Η θνητότητα αυξάνεται κατά πολύ στις ομάδες «υψηλού κινδύνου».

ΕΜΒΟΛΙΟ ΠΝΕΥΜΟΝΙΟΚΟΚΚΟΥ (Streptococcus Pneumoniae)

Το εμβόλιο προφυλάσσει σε ποσοστό 50%-75% το άτομο από τη σοβαρή πνευμονοκοκκική νόσο.

Είναι ασφαλές και η χορήγησή του προφυλάσσει ειδικά τον χειμώνα από προσβολή μικροβιακής πνευμονίας πρωτοπαθής ή δευτεροπαθής (ακολουθεί ιογενής λοίμωξη από κοροναϊό – γρίπη).

Ενδείξεις γενικές εμβολιασμού

• - Άτομα ηλικίας > 65 ετών
• - Άτομα μικρών ηλικιών (18 ετών) που λαμβάνουν θεραπεία ασπιρίνης
• - Ανήλικα άτομα με αναπνευστικά προβλήματα, ηπατικές νόσοι, καρδιακά προβλήματα, νεφρική ανεπάρκεια.
• - Σακχαρώδης Διαβήτης
• - Άτομα υπό ανοσοκαταστολή (χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία)
• - Άτομα με συγγενείς αιμολυτικές αναιμίες
• - Γυναίκα στο στάδιο εγκυμοσύνης.

Υπάρχουν 2 ΤΥΠΟΙ ΕΜΒΟΛΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΟΝΙΟΚΟΚΚΟ

• Ø Το ένα δημιουργεί αντισώματα κατά 13 στελεχών πνευμονιόκοκκου (POV 13).
• Ø Το άλλο προκαλεί γένεση αντισωμάτων κατά 23 στελεχών του μικροβίου.

Το POV 13 περιέχει 13 στελέχη. Τα 12 από αυτά υπάρχουν και στο PCV 23. Το PCV έχει 11 επιπλέον στελέχη.

ΟΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΑΒΟΥΝ 1 δόση PPSV23.

Το POV 13 θα γίνει επιπλέον μόνο :

α) σε τρόφιμους ιδρυμάτων

β) σε ταξιδιώτες χωρών που δεν έχουν κάλυψη (όχι συχνή ή ανεπαρκή πολιτική εμβολισμού)

γ) σε άτομα με Δρεπανοκυτταρική αναιμία – καταστολή ανοσοποιητικού συστήματος (AIDs – Χρόνια Νεφρική ανεπάρκεια – Λευχαιμία – Λέμφωμα – Μεταμόσχευση – Πολλαπλού Μυελού – Διαφυγή Εγκεφαλονωτιαίου Υγρού.

Στα άτομα που πάσχουν από – Χρόνια καρδιοπάθεια – Χρόνια πνευμονοπάθεια – Χρόνια ηπατοπάθεια – Σακχαρώδη Διαβήτη – Αλκοολισμό – Χρόνιοι καπνιστές.

Ο εμβολιασμός θα γίνει κατόπιν συνεννόησης με τον θεράποντα γιατρό τους.

Στις ηλικίες 19-64 ετών πρέπει να επαναληφθεί μία δόση PPSV23 στα 65 χρόνια ή μετά (5 χρόνια διαφοράς μετά την τελευταία χορήγηση του εμβολίου ισχύει σαν γενικός κανόνας).

Παρενέργειες : Κεφαλαλγία, καταβολή, τοπικός ερεθισμός.

Αποτελεσματικότητα

• · PPS23, 50%-85% για πνευμονιοκοκκική λοίμωξη.
• · POV 13, 75% για λοίμωξη από το μικρόβιο, 45% για πνευμονία

ΕΜΒΟΛΙΑ ΓΡΙΠΠΗΣ

Σήμερα κυκλοφορούν 4 εμβόλια – Fluarix – Vaxigrip – Flucelvax – Influvac tetra, όλα τα εμβόλια περιλαμβάνουν ορότυπους Α και Β της γρίππης.

Το Flucelvax αποτελεί το πρώτο τετραδύναμο εμβόλιο κατά της γρίππης που έχει αναπτυχθεί σε σειρές καλλιεργειών θηλαστικών και όχι σε αυγά κότας.

Ο τρόπος παρασκευής του εμβολίου έχει πλέον εκδηλώματα και τούτο διότι τα εμβόλια τα οποία παράγονται από αυγά ή συστατικά αυγών κότας μπορεί να υποστούν κατά την διάρκεια ανάπτυξης των αυγών αλλαγές της αποτελεσματικότητάς τους (μείωση της αποτελεσματικότητας τους).

Όλα τα εμβόλια χορηγούνται ενδομυϊκά.

Σχεδόν όλα εμφανίζουν τις ίδιες παρενέργειες (τοπικός ερεθισμός – γαστρεντερικά ενοχλήματα), ενώ οι πιο σπάνιες και ειδικού τύπου παρενέργειες αφορούν τις αιματολογικές εξετάσεις οι οποίες αν εκτελεστούν 2-3 ημέρες μετά την χορήγηση των εμβολίων εμφανίζουν ψευδώς θετικά αποτελέσματα (ψευδώς θετικά αντισώματα τύπου IgM κατά Η₁Ν₁ – Ηπατικός C – HLTV7).

Επιφύλαξη όλων των εμβολίων της γρίππης επικρατή για την χορήγησή τους σε έγκυες γυναίκες (ειδικά στο 1^ο τρίμηνο της κύησης – στον θηλασμό – στην γονιμότητα.

ΕΜΒΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΟΥΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΘΗΛΩΜΑΤΩΝ HPV (Human Papilloma Virus)

Μεγάλη οικογένεια ιών που προσβάλλουν γυναίκες και άνδρες.

Έχουν περιγραφεί 100 διαφορετικοί γονότυποι HPV κατατάσσονται βάσει της διαφορετικότητας του DNA που περιέχουν HV₆ – HPV₁₁ – HPV₁₆ κ.α.

Τον Ιούνιο του έτους 2006 (στην Ελλάδα από το 2007) εγκρίνεται από την FDA (Επιτροπή τροφίμων και φαρμάκων) εμβόλιο για ενεργητική ανοσοποίηση και προφύλαξη με το εμπορικό όνομα Gardasil και προφυλάσσει από τη μόλυνση των ιών HPV 6-11-16-18.

Θεωρείται ότι ο καρκίνος του τραχήλου μήτρας προκαλείται από τον HPV16 και HPV18.

Αμφότεροι έπονται για το 70% των καρκίνων τραχήλου μήτρας, σε διεθνή κλίμακα και το υπόλοιπο 30% καλύπτουν οι υπόλοιποι HDV ιοί.

Η παρασκευή ενός 2^ου εμβολίου (Cervarix) προφυλάσσει από τους HPV 16, 18 (κυκλοφορία εμβολίου 2008).

Το Gardasil προσφέρει επίσης προφύλαξη και για τους HPV ιούς 6 και 11 που προκαλούν 90% τα οξυτενή κονδυλώματα.

Αμφότερα τα εμβόλια εμφάνισαν αποτελεσματικότητα 100% από τους συγκεκριμένους HPV.

Αναμνηστική δόση στα 10-15 έτη να γίνεται.

Δεν υπάρχει ένδειξη αν η πρόληψη μίας επίμονης λοίμωξης διάρκειας 6 μηνών και άνω (συμβαίνει στις γυναίκες μεγάλης ηλικίας )για ανάπτυξη του καρκίνου τραχήλου μήτρας σε γυναίκες άνω των 26 ετών.

Δόση : 3 δόσεις εντός 6 μηνών – Ηλικίες 9 – 26 ετών μέχρι 46.

Πρόκειται για προληπτικά εμβόλια και η κάλυψη την οποία προσφέρουν είναι ιδανικά πριν από την έναρξη των σεξουαλικών επαφών.

Από την άποψη αυτή έχει προταθεί και ο εμβολιασμός των αγοριών με στόχο μακροπρόθεσμα την ελάττωση των καρκίνων που έχουν σαν αίτιο τους HPV του εμβολίου.

Δεν έχει μελετηθεί το εμβόλιο στην εγκυμοσύνη. Η παρακολούθηση της υγείας των γυναικών εξακολουθεί και μετά την χορήγηση του εμβολίου δηλαδή συνδυασμός εμβολιασμού και προληπτικού ελέγχου. Κορίτσια που εμβολιάζονται πριν την έναρξη των σεξουαλικών επαφών μελλοντικά μειώνουν κατά ποσοστό 70% για την εμφάνιση καρκίνου τραχήλου.

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ

Ο ιός COV-19 προκάλεσε πανδημία σε χρονικό διάστημα μικρότερο των 3 μηνών. Συντονισμένη και επίκαιρη έρευνα κατάδειξε θεραπευτικά σχήματα αντιμετώπισης του COV-19, που περιλαμβάνουν φαρμακευτικές αγωγές όπως lopinavir/ritonavir – chloroquine/chloroquine remdesivir.

Πολλά πεδία έχουν μείνει ανεξερεύνητα που αφορούν – την πρόληψη της νόσου – συλλογή κατάλληλων δειγμάτων σε παγκόσμια κλίμακα – τους τρόπους διάδοσης της νόσου – τα δυναμικά στοιχεία, παρατηρήσεις πάνω στον COV-19.

Στο γενικό αυτό πλαίσιο υπάρχουν πιθανότητες συνύπαρξης νόσησης (παράλληλης προσβολής – με γνωστά παθογόνα μικρόβια, ιούς, μύκητες και παραμένουν αυτά αδιευκρίνιστα).

ΣΥΝ-ΝΟΣΗΡΟΤΗΤΑ INFLUENZA-SARS-MERS-COV19

Η προσβολή των ατόμων με άλλα μικρόβια αποτελούν συνηθισμένο εύρημα και σοβαρή επιπλοκή για άτομα νοσούντα από Influenza Virus όπως και μεταξύ των SARS ασθενών όπου έχει αναφερθεί ποσοστό 5% προσβολή από Chlamydophila pneumonia ή Mycoplasma pneumonia.

Επίσης έχει βρεθεί συνοσηρότητα MERS και Φυματίωσης .

Ο SARS – COV2 αποτελεί τεράστια πανδημία και πλέον πρόκληση για τους επιστήμονες (γιατρούς – νοσηλευτές – ερευνητές).

Δεν υπάρχουν πολλά δεδομένα που να αναφέρονται στην συνύπαρξη των είδη γνωστών πνευμονικών λοιμώξεων (μικροβιακής, ιογενούς – μυκητιασικής ταυτόχρονα) με την προσβολή από COV-19 και ο ιός να είναι ο κυριότερος παράγοντας της πνευμονίας.

Έρευνες που αναφέρονται στην συνύπαρξη COV-19 και άλλων αναπνευστικών λοιμώξεων έδειξε ότι ποσοστό 80% των ασθενών με COV-19 εμφανίζουν IgM αντισώματα (δείκτης πρόσφατης λοίμωξης) σε τουλάχιστον 1 από τους γνωστούς παθογόνους παράγοντες (μικρόβια – ιοί) μετά την ανάρρωση από τον ιό.

Έτσι, σαν λοίμωξη με COV-19 έχει αναφερθεί η προσβολή, με :

• Mycoplasma Pneumonia
• Chlamydia Pneumonia.

Αμφότεροι οι μικροοργανισμοί προσβάλλουν ενήλικες και παιδιά και ευκαιριακά προκαλούν θανατηφόρα συμβάματα. Γενικώς «άτυπες πνευμονίες».

Η παρουσία και συχνότητα παράλληλης λοίμωξης από συνυπάρχοντα μικρόβια στον ασθενή που έχει αναρρώσει από COV-19 φτάνει το ποσοστό 50%.

Η παράλληλη αυτή λοίμωξη των πνευμόνων περιλαμβάνει πλειάδα μικροβίων – ιών – μυκήτων (streptococcus pneumoniae – staphylococcus aureus – Klebsiella pneumoniae – Mycoplasma pneumoniae – Chlamydia pneumonia – Legionella pneumoniophilia – είδη candida – aspergillus flavis αλλά και διάφορους ιούς που «φιλούν» το αναπνευστικό σύστημα (αδενοϊοί – ρινοϊοί – influenza – parainfluenza).

Ο ιός influenza A αποτελεί τον πιο παθογόνο ιογενή παράγοντα λοίμωξης και που μπορεί να προκαλέσει ακόμα και ψευδώς αρνητικό αποτέλεσμα στην αντίδραση της αλυσωτής πολυμεράσης (CPR) για την ανίχνευση του COV-19.

Η βεβαιωμένη πλέον παρουσία αυτών των μικροβίων και ο ρόλος στην εξέλιξη και πορεία της λοίμωξης από COV-19 πρέπει να ερευνάται όχι μόνον όσο αφορά τις πνευμονικές συνυπάρξεις και εντοπίσεις των μικροβίων αυτών με το COV-19 αλλά και στην γενική πορεία προγνωστικής εξέλιξης της λοίμωξης από τον COV-19.

Επίσης, τα παραπάνω ευρήματα μπορεί να χρησιμοποιηθούν όχι μόνον για – ιατρικές θεραπείες αλλά και στατιστικά για επιδημιολογικές αναλύσεις.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Μεγάλη μερίδα των ασθενών με COV-19 εμφανίζουν «άτυπες πνευμονίες» που χαρακτηρίζονται από πυρετό, βήχα, δύσπνοια – είναι δυνατόν όμως τα συμπτώματα αυτά εκτός από τη λοίμωξη με COV-19 να προκαλούνται και από συνυπάρχουσες λοιμώξεις ειδικά από :

• M. pneumoniae
• Chlamydia pneumoniae.

Ο προβληματισμός της διάγνωσης των άτυπων αυτών πνευμονιών είναι μεγάλος και τούτο δεν υπάρχουν αξιόπιστα «tests», πλην των ορολογικών για τα νοσήματα αυτά, που όμως αυτά τα «tests» δεν διαθέτουν αναγνωρισμένη αξιοπιστία.

Από την άλλη πλευρά έχει αναφερθεί σε άτομα με COV-19 ηλικίας 10-80 ετών με προϋπάρχοντα νοσήματα όπως Σακχαρώδης Διαβήτης – Καρκίνος θυρεοειδή - λοίμωξη με Influenza virus, και άλλα παθογόνα μικρόβια.

Γενικά οι παρουσία άλλων λοιμώξεων των πνευμόνων στα άτομα με COV-19 φτάνουν το 21%. Μέσος όρος ηλικίας μεταξύ ασθενών με COV-19 και λοίμωξης που συνυπάρχει ήταν παρόμοιοι (46,9/51,1 ηλικία).

Στατιστικά στοιχεία - Παρουσία ιών:

• Rhinovirus / Enterovirus (6,9%)
• R.S.V. (5,2%)
• Non COVID coronaviruses (4,3%)

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ