Η Ο.Σ. είναι φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης.

Η πρώτη αναφορά της νόσου έγινε το έτος 1226 από τον Αμερικάνο Γιατρό Reginald H. Fitz.

ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ Ο.Σ. 1/1000 άτομα.

Μεταξύ 10-30 ετών οι άνδρες/γυναίκες εμφανίζουν 3/2 προσβολές Ο.Σ.

Κατά την διάρκεια της ζωής του το κάθε άτομο θα εμφανίσει επεισόδια οξείας σκωληκοειδίτιδας με αναλογία 1/15 άτομα που εκφράζει ποσοστό 7%.

Η Ο.Σ. έχει παρατηρηθεί σε συγγενείς 1^ου βαθμού αλλά δεν υπάρχει κανένα σαφές κληρονομικό υπόστρωμα.

ΑΝΑΤΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Η σκωληκοειδής απόφυση (Σ.Α.) που μορφολογικά θυμίζει σκουλήκι (εξ ου και η ονομασία της !!!) αποτελεί τμήμα του παχέος εντέρου (σύνδεση παχέος – λεπτού εντέρου).

Πρέπει να σημειωθεί ότι η ανατομική θέση της σκωληκοειδούς μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο με εκδηλώσεις φλεγμονής και εντόπισης πόνου σε διαφορετικές θέσεις της κοιλίας.

α) Αν και η Σ.Α. δεν αποτελεί ζωτικό όργανο για τον άνθρωπο για πληθώρα λεμφοζιδίων που περιέχονται σε αυτή που σημαίνει ότι η συμμετοχή της στους αμυντικούς μηχανισμούς (στα πλαίσια του συνόλου ανοσολογικού συστήματος όπως και της παραγωγής λεμφοκυττάρων, λευκών αιμοσφαιρίων, έκκριση ανοσοσφαιρίνης Α (IgA: προστατευτική των επιθηλίων του οργανισμού) είναι σημαντική.

β) Επίσης η Σ.Α. παίζει σημαντικό ρόλο στην ομοιόσταση (ή διατήρηση φυσιολογικής ισορροπίας) μικροβιακής χλωρίδας παχέος εντέρου, αφού τα μικρόβια τα οποία εποικίζουν τον αυλό της σκωληκοειδούς υπόφυσης συντελούν στην αναδημιουργία της χλωρίδας του εντέρου ειδικά στις περιπτώσεις όπου αυτή διαταράσσεται (διαρροϊκά σύνδρομα – φλεγμονώδεις νόσοι εντέρου).

Η ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ Σ.Α. ΕΚΤΕΛΕΙΤΑΙ στο 1/20 άτομα (επί φλεγμονή αυτής).

ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΠΙΟ ΣΥΧΝΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΠΑΙΔΙΚΗΣ, ΕΦΗΒΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ.

Η συχνότητα της σκωληκοειδίτιδας ελαττώνεται κατά συχνότητα στην εφηβική ηλικία 10-24 ετών (40% φλεγμονής).

Γενική μνεία πρέπει να γίνει για την ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΩΛΗΚΟΕΙΔΙΤΙΔΑ που ορίζεται σαν επεισόδια σκωληκοειδίτιδας που επαναλαμβάνονται για τουλάχιστον 1 εβδομάδα.

Χαρακτηρίζεται από ήπιας έντασης πόνο δεξιάς κάτω κοιλίας ο οποίος μπορεί να αποτελεί και το μοναδικό σύμπτωμα.

ΑΝΑΤΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΚΩΛΗΚΟΕΙΔΙΚΗΣ ΑΠΟΦΥΣΗΣ

Μήκος = 1.30εκ. (Μ.Ο. 6-9εκ) Σ.Α.

Διάμετρος <0,3cm.

Η σκωληκοειδής απόφυση αποτελείται από :

α) Βάση, β) Σώμα, γ) Κορυφή.

Η βάση είναι σταθερή και απέχει 2,5cm κάτω από την ειλεοτυφλική βαλβίδα (σημείο που ενώνονται οι 3 κολικές ταινίες του τυφλού).

Η θέση του σώματος και κορυφής Σ.Α. ποικίλει και ξεχωρίζει, σαν :

α) ΕΜΠΡΟΣΤΟΤΥΦΛΙΚΗ 20%

β) ΠΥΕΛΙΚΗ 20%

γ) ΟΠΙΣΘΟΤΥΦΛΙΚΗ 70%

δ) ΥΠΟΤΥΦΛΙΚΗ 20%

ε) ΔΕΞΙΑ ΠΑΡΑΚΟΛΙΚΗ (65% Σ.Α. ανευρίσκονται οπισθίως και επί τα εντός του τυφλού).

ΑΙΤΙΟΠΑΘΟΓΕΝΙΑ

Η απόφραξη του αυλού της σκωληκοειδής απόφυσης ανεξαρτήτου αιτίου, δρα σαν «κλειστή έλικα» ενώ η εκκριτική λειτουργία του φυσιολογικού βλεννογόνου προκαλεί διάταση του οργάνου και ανάπτυξη μικροβίων λόγω της στάσης.

Τα κυριότερα αναπτυσσόμενα μικρόβια είναι του E. Coli – Bacteroides Fragilis).

Προϊούσης της διάτασης συμβαίνει φλεβική επιστροφή ενώ η αρτηριακή παροχή παρεμποδίζεται με αποτέλεσμα εμφρακτών σε αντιμεσεντερικό χείλος.

Δημιουργία οξείας γαγγραινώδης σκωληκοειδίτιδα.

Οι παραπάνω διεργασίες έχουν σαν κατάληξη των ΔΙΑΤΡΗΣΗ ΤΗΣ ΣΚΩΛΗΚΟΕΙΔΙΤΙΔΑΣ συνήθως σε κάποιο από τα δημιουργηθέντα εμφρακτά.

Η επερχόμενη διάτρηση μπορεί να περιχαρακωθεί από το επιπλούν και τις έλικες του λεπτού εντέρου (δημιουργία φλεγμονώδους μάζας «πλάστρον»).

Αν αποτύχει η περιχαράκωση της φλεγμονής προκαλείται ΠΕΡΙΤΟΝΙΤΙΔΑ.

Πολύ σπάνια μετά τη διάτρηση δημιουργείται ΠΥΩΔΗΣ ΘΡΟΜΒΟΒΛΕΒΙΤΙΔΑ (πυλαιοφλεβίτιδα) του πυλαίου συστήματος, που έχει σαν επακόλουθο σχηματισμό ΑΠΟΣΤΗΜΑΤΩΝ ΗΠΑΤΟΣ.

ΕΙΔΙΚΑ ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΞΕΙΑ ΣΚΩΛΗΚΟΕΙΔΙΤΙΔΑ

Σημείων McBurney : Ευαισθησία που εκλύεται κατά την ψηλάφηση στο σημείο που αντιστοιχεί στο όριο μεταξύ έξω και μέσου τριτημορίου νοητής γραμμής που αρχίζει από την δεξιά λαγόνιο άκανθα και καταλήγει στον ομφαλό.

Πίεση στο στόμιο αυτό προκαλεί έντονο πόνο στην περίπτωση σκωληκοειδίτιδας.

ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ 50-94%

ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ 75-80%

ΠΗΛΙΚΟ ΠΙΘΑΝΟΦΑΛΕΙΑΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ/ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ

Σημείο Τ.Rovsing (1862-1927): Έκλυση πόνου στο δεξιό λαγόνιο βάθρο κατά την εν τω βάθει ψηλάφηση του αριστερού λαγονίου.

Αυτό συμβαίνει διότι ο εγκέφαλος δεν έχει την ικανότητα διαχωρισμού και εντόπισης του πόνου από την σκωληκοειδίτιδα (Δέχεται τα ίδια ερεθίσματα από το σύνολο της κοιλίας π.χ. έλκος στομάχου, χολολιθίαση).

Σημείο Ψοΐτη: Επιδείνωση του άλγους κατά την παθητική έκταση του δεξιού μηρού (εμφανίζεται σε οπισθοπυελική θέση και σκωληκοειδους με παρουσία οπισθοπεριτοναϊκής φλεγμονής).

Σημείο Προσαγωγών: Πόνος που εκλύεται κατά την εκτέλεση έσω στροφής του σε κάμψη δεξιού ευρισκόμενου μηρού (πυελική σκωληκοειδίτιδα).

Η δακτυλική εξέταση προκαλεί έντονη ευαισθησία, πόνο στο πρόσθιο τοίχωμα του ορθού (Δουγλάσειος χώρος) σε πυελική θέση της σκωληκοειδούς ή σε πυελική απάντηση.

Η εκτέλεση Υπερηχογραφήματος U/S που διαθέτει 75% ευαισθησία – ειδικότητα 95% (εξαρτάται από τον χειριστή και το ίδρυμα που εκτελείται αυτό)αποτελεί διαγνωστικό κριτήριο.

Ευρήματα U/S: Παρουσία διατεταμένης σωληνοειδούς μάζας στο δεξιό κάτω τριτομόριο κοιλίας. Ουσιαστική συμβολή του U/S είναι ό αποκλεισμός πάθησης γυναικολογικής!!!

Ευαισθησία εξέτασης 80%.

Ευρήματα: Διόγκωση σκωληκοειδούς απόφυσης με ασαφοποίηση πέριξ αυτής λίπους. Παρουσία μάζας – αποστήματος στο Δ, λαγόνιο βάθρο.

Αν η διάγνωση της οξείας σκωληκοειδίτιδας είναι αμφίβολη συστήνεται η παρακολούθηση του ατόμου για διάστημα 12-24 ωρών (η οξεία σκωληκοειδίτης εμφανίζει προοδευτικά κλινική εικόνα επιδεινούμενη).

Επίσης η περίοδος αυτή παρέχει ασφάλεια, δεδομένου ότι ο κίνδυνος διάτρησης σε συμπτωματική σκωληκοειδίτιδα είναι μικρός τις πρώτες 24ώρες.

ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΣΚΩΛΗΚΟΕΙΔΙΚΗΣ ΑΠΟΦΥΣΗΣ

Δικαιολογείται σε ποσοστό έως και 20%!!! Και τούτο διότι είναι καλύτερα να χειρουργηθεί άτομο με υποψία οξείας σκωληκοειδίτιδας από τον επικείμενο κίνδυνο διάτρησης της καθυστερημένη επέμβαση.

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΣΚΩΛΗΚΟΕΙΔΙΤΙΔΑΣ

ΟΞΥ ΚΟΙΛΙΑΚΟ ΑΛΓΟΣ: Διαχέεται γύρω από τον ομφαλό και κατόπιν εντοπίζεται στη δεξιά κάτω κοιλία.

Ανάλογα με την ανατομική θέση της σκωληκοειδίτιδας ο πόνος μπορεί να αντανακλά πίσω στην πλάτη (στην οπισθοτυφλική μορφή) πολύ χαμηλά στην κοιλιά (χαμηλή θέση σκωληκοειδίτιδας στην πύελο).

• ΝΑΥΤΙΑ
• ΤΑΣΗ ΓΙΑ ΕΜΕΤΟ
• ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
• ΠΥΡΕΤΟΣ (ρήξη σκωληκοειδούς).

Ειδικά το άλγος εμφανίζεται αρχικά περί τον αφαλό με αμβλύ χαρακτήρα (σπλαχνικό άλγος: ερεθισμός σπλαγχνικού περιτοναίου – οργάνων από την διάταση της σκωληκοειδίτιδας).

Το άλγος κατά διαστήματα λαμβάνει κολικοειδή χαρακτήρα.

Η τελική εντόπιση του άλγους είναι ο δεξιός λαγόνιος βόθρος (σημαντικό άλγος από τον ερεθισμό του τυχωματικού περιτόναιας κοιλίας) με συνεχή, οξύ, έντονο χαρακτήρα.

Η ένταση του άλγους αυξάνεται προϊόντος του χρόνου, με περιόδους ύφεσης (περιχαράκωση φλεγμονής).

Το άλγος συνήθως προηγείται της ναυτίας, του έμετου, του πυρετού.

Η όλη εικόνα συνοδεύεται από ανορεξία ενώ επιδεινώνεται με το περπάτημα την κίνηση σώματος, τον βήχα.

ΑΙΤΙΑ ΟΞΕΙΑΣ ΣΚΩΛΗΚΟΕΙΔΙΤΙΔΑΣ

Αίτιο: απόφραξη του αυλού, από:

1. ΥΠΕΡΠΛΑΣΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΒΛΕΝΝΟΓΟΝΟΥ ΛΕΜΦΙΚΟΥ ΙΣΤΟΥ (G.d.) παρατηρείται μετά από προσβολή ιογενών μικροβιακών λοιμώξεων.
2. ΚΟΠΡΟΛΙΘΟΙ (από δυσκοιλιότητα (30-35%).
3. ΞΕΝΑ ΣΩΜΑΤΑ (σπόροι – κουκούτσια – άπεπτες φυτικές ίνες).
4. ΠΑΡΑΣΙΤΑ (ασκαρίς).
5. ΟΓΚΟΙ ΤΥΦΛΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥ (Μεταστατικοί – Tbc γενικευμένη).
6. Συστροφή, κάμψη της σκωληκοειδούς απόφυσης από συμφύσεις.

Εαν ο πόνος εμφανίζεται πριν από τους εμετούς, σημαίνει σαν κλινικό σημείο ≈ 100% φλεγμονή της σκωληκοειδίτιδας.

Αν και ακούγεται παράξενο η διάγνωση της οξείας σκωληκοειδίτιδας αποτελεί πρόβλημα και τούτο διότι:

α) ο πόνος που χαρακτηρίζει την Ο.Σ. έχει μεταναστευτικό χαρακτήρα.

β) η διαφορική διάγνωση περιλαμβάνει γκάμα νοσημάτων Βλ. παρακάτω.

Για τους λόγους αυτούς έχουν καθιερωθεί διαγνωστικά κριτήρια – ειδικοί πίνακες όπως το ALVARADO SCORE.

ALVARADO SCORE

                                                                                          Σ=10

Επειδή, ακόμα πιο δύσκολη είναι η διάγνωση της οξείας σκωληκοειδίτιδας στα παιδιά έχει δημιουργηθεί ιδιαίτερος πίνακας για αυτά όπου περιλαμβάνεται το score (άρθροισμα) της διάγνωσης Ο.Σ., σε αυτά :

ΣΥΝΟΛΟ <4: Μειώνεται η διάγνωση Ο.Σ. Επίσης λαμβάνοντα υπ’ όψη η απουσία πόνου κατά την άσκηση, βήχα, βάδισης (μειώνονται οι πιθανότητες Ο.Σ.).

ΣΥΝΟΛΟ 4-6: Ο έλεγχος με U/S – MRI συντελεί στη διάγνωση. Η μη διαγραφή της σκωληκοειδίτιδας με τα παραπάνω αποτελεί λόγο Ιατρικού Συμβουλίου.

ΣΥΝΟΛΟ >6: Ένδειξη χειρουργικής επέμβασης. Έλεγχος U/S προ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟΥ!!!

Όπως ήδη αναφέρθηκε η διάγνωση της Ο.Ε. δεν είναι καθόλου εύκολη ειδικότερα στις έγκυες γυναίκες, όπου:

α) υφίσταται μείωση της ανοσολογικής ικανότητας της,

β) υπάρχει φυσιολογική μετατόπιση της σκωληκοειδούς απόφυσης από την εγκυμονούσα μήτρα.

Στις περιπτώσεις αυτές η διαγνωστική προσέγγιση γίνεται με εργαστηριακά κριτήρια, όπως:

• Αύξηση λευκών αιμοσφαιρίων (στροφή τύπου προς τα αριστερά!!!).
• Μέτρηση χοριακής γοναδοτροπίνης (h.G.G.) προς αποκλεισμό εκτόπου κύησης.
• Εμφάνιση αιματουρίας, πυουρίας (≈30%).
• Ποσοτική μέτρηση C-αντιδρώσας πρωτεΐνη (CRP).
• Έλεγχος φαρμάκων που χορηγούνται και επηρεάζουν τις εργαστηριακές εξετάσεις (αντιβιοτικά – στεροειδή).

Ενώ τα ακτινοδιαγνωστικά μέσα συμβάλλουν ουσιαστικά στην διάγνωση Ο.Σ.

Η εκτέλεση CTS με σκιαγραφικό per os και IV, έχει ευαισθησία ≈91%-98% ειδικότητα 95-99% και παραμένει εξέταση επιλογής για Ο.Σ.

Η Μαγνητική τομογραφία γίνεται συνήθως στις παιδικές ηλικίες και στις έγκυες για την διάγνωση Ο.Σ. όπως και στα άτομα με νεφρική ανεπάρκεια.

Ραδιοισοτοπικές μελέτες μπορεί να γίνουν επίσης αλλά είναι χρονοβόρες (ευαισθησία ≈ 91%-98%, ειδικότητα 95-99%).

Οι κυριότερες διαφοροδιαγνωστικές σκέψεις για την οξεία σκωληκοειδίτιδα είναι οι εξής, και αφορούν το:

• ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ (Γ.Ε.Σ.)
• Χολοκυστίτις
• Εκκολπωματίτις
• Φλεγμονώδεις νόσοι εντέρου

• ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΚΟ
• Έκτοπος κύηση
• Κύστες ωοθηκών
• Ενδομητρίωση
• ΟΥΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟ
• Συστροφή όρχεων
• Επιδιδυμίτιδα
• Πυεολονεφρίτης
• Προστατίτιδα
• Κολικός νεφρού
• ΣΥΣΤΗΜΑΤΙKΕΣ ΝΟΣΟΙ
• Διαβητική κετοοξέωση
• Πορφύρα Henoch Shοnlein
• Πορφυρία
• ΑΛΛΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ
• Απόστημα ψοιτού Μυός
• Επιπλοϊκή πρωτοπαθής σκωλικοειδίτιδα.
• Πνευμονία βάσεων πνευμόνων.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Η τελική διάγνωση της οξείας σκωληκοειδίτιδας παραμένει δύσκολη και στηρίζεται βέβαια στα βοηθητικά εργαστηριακά και στατιστικά στοιχεία.

Όμως η λήψη λεπτομερούς – σχολαστικά ιστορικού και η κλινική εξέταση και εικόνα της εξακολουθούν να αποτελούν τον κύριο γνώμονα για την διάγνωση της οξείας σκωληκοειδίτιδας.

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ

Βιβλιογραφία

• Διαφ. Διάγνωση Θ. Μαντοκαλάκο
• Merck Man 19^th ed.
• Βικιπαιδεια

Υπάρχει, διάχυτη η εντύπωση ότι τα νέα εμβόλια δεν αποτελούν πραγματικά παραδοσιακά εμβόλια και ότι η δράση τους προκαλεί αλλαγή των γονιδίων μας ή εισαγωγή και μεταβολή στο DNA των κυττάρων του οργανισμού μας.

Ελάχιστο μέρος αλήθειας υπάρχει στη θεωρία αυτή.

Έχει εξακριβωθεί ότι ο τρόπος δράσης της mRNA* εμβολίων δεν προκαλεί καμμία ενέργεια ή αλλαγή των γονιδίων μας.

*mRNA, αποτελεί διάμεσο μεταβολικό στάδιο μεταξύ της «μετάφρασης» της πρωτεΐνης που κωδικοποιεί το DNA των κυττάρων και της παραγωγής αντίστοιχων πρωτεϊνών από τα ριβοσώματα του κυττοπλάσματος 2 τύποι RNA έχουν μελετηθεί και χρησιμοποιηθεί στα εμβόλια. Εμβόλιο που περιέχουν :

1. Το μη αναδιπλούμενο mRNA και εκ του ιού προερχόμενο αυτοδιανακλαδιζόμενο.
2. Τα συμβατικά mRNA εμβόλια που κωδικοποιούν το αντίστοιχο αντιγόνο περιέχοντας 5’ και 3’ μη μεταφραζόμενη περιοχή. Ενώ τα αυτό-αναδιπλούμενα RNA κωδικοποιούν όχι μόνο το αντιγόνο «στόχος» «το επιθυμητό» αλλά επίσης κα την μηχανική παραγωγικής αναδίπλωσης του ιού.

Πρέπει να τονιστεί ότι η παραμονή των mRNA εμβολίων στον οργανισμό μας είναι μικρή, και αποβάλλεται ακολούθως από τον οργανισμό.

Τα εμβόλια των Pfizer και Moderna χρησιμοποιούν μικροσκοπικούς «φακέλους» λιπιδίων (λιπιδικά νανοσωματίδια) για την εισαγωγή ενός μόνον τεμαχιδίου γενετικού υλικού τα (messenger RNA – «αγγελιοφόρος RNA») στα κύτταρα. Αυτό περιέχει πληροφορίες για την οικοδόμηση της πρωτεΐνης-ακίδας (spike protein) του COV-19 και παραγωγή αντισωμάτων.

Το εμβόλιο Johnson-Johnson και Astra Zeneca χρησιμοποιούν δικλωνικό μόριο DNA που εισάγεται συνδεδεμένο με «όχημα μεταφοράς», ΑΔΕΝΟΪΟ, που προκαλεί οδηγίες οικοδομής και δημιουργίας της πρωτεΐνης-ακίδας του ιού, και με την είσοδο του κύτταρου οι οδηγίες αυτά «διαβάζονται» και «μεταφράζονται» σε mRNA.

Σκοπός όλων αυτών των εμβολίων είναι η παραγωγή «ΠΡΩΤΕΪΝΩΝ-ΑΚΙΔΩΝ» (Η spike protein αποτελεί την πρώτη γραμμή σύνδεσης μεταξύ COV-19 και υγιούς κύτταρου).

Και αυτό γίνεται μέσω του mRNA που το διαβάζουν τα κύτταρα. Στη συνέχεια οι παραγόμενες ακίδες μεταναστεύουν στην επιφάνεια του κύτταρου.

Εκεί αναγνωρίζονται αυτές από το ανοσοποιητικό μας σύστημα το οποίο παράγει αντισώματα κατά αυτών.

Οι παραγόμενες με τον τρόπο αυτό ΑΚΙΔΕΣ δεν προκαλούν κανένα πρόβλημα.

Πρέπει να σημειωθεί ότι οι αλυσίδες mRNA των εμβολίων έχουν μικρή διάρκεια ζωής, παραμένουν μόνο 2, 24ωρα προτού διαλυθούν και αποβληθούν από τον οργανισμό.

Επειδή τώρα τα εμβόλια φέρουν γενετικό υλικό (RNA) θεωρητικά τα εμβόλια αυτά έχουν βάση τις αρχές γενετικής αλλά δεν έχουν καμμία σχέση με γονιδιακή θεραπεία!!!

Η δήλωση «γενετική» «γονιδιακή» είναι απλώς μία έκφραση λόγου.

Για να επέλθει αλλαγή ή αλλαγή των γονιδίων ενός ατόμου σε οδηγίες που περιέχονται στο «αγγελιοφόρο (mRNA) πρέπει να εισχωρήσουν στο ΠΥΡΗΝΑ ΤΟΥ ΚΥΤΤΑΡΟΥ.

α) Για να διέλθει δια της μεμβράνης του κυττάρου το mRNA πρέπει να διαθέτει ειδικό ένζυμο για να επιτευχθεί αυτή η εισχώρηση (το mRNA στερείται τέτοιου ενζύμου!!!) αλλά και αν δεχτεί κανένας ότι το mRNA μπαίνει στον πυρήνα το mRNA για να δράσει πρέπει να μεταφραστεί σε δίκλωνο μόριο DNA.

Υπάρχει κατηγορία ιών όπως ο ιός του AIDS που επιτυγχάνει αυτός μέσω του ενζύμου που διαθέτουν την ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΑΣΗ).

Έτσι, εισέρχεται στα χρωμοσώματα του ασθενούς.

Ο αδενοϊός που χρησιμοποιείται στα εμβόλια Johnson-Johnson και Astra Zeneca εισέρχεται στον πυρήνα του κυττάρου αλλά δεν ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΕΤΑΙ ΣΤΑ ΧΡΩΜΟΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ.

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ

Ο όρος «ΥΠΕΡΤΑΣΗ» αποτελεί μετάφραση του ξένου όρου hypertension που προέρχεται από τον γερμανικό όρο «Hypertonie» που εισήγαγε ο Γερμανός φιλόλογος Otto Frank (1865-1944).

Ατυχώς ο ετυμολογικά ορθότερος στην ελληνική γλώσσα «Υπερπίεση» δεν επικράτησε.

Ορισμός που χρησιμοποιείται σαν παθολογική αύξηση της αρτηριακής πίεσης δεν είναι ακριβής δεδομένου ότι δεν υπάρχουν «ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ» της αρτηριακής πίεσης (Α.Π.).

Η κατανομή των διαφόρων επιπέδων της Α/Π στον γενικό πληθυσμό είναι συνεχής και η τοποθέτηση κάθε διαχωριστικής γραμμής είναι τελείως αυθαίρετη.

Σαν ΥΠΕΡΤΑΣΗ θεωρούνται οι τιμές της Α/Π πάνω από τις οποίες υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για εμφάνιση καρδιαγγειακών νόσων.

Οι τιμές αυτές είναι 140mmHg και πάνω για την ΣΥΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΕΣΗ και 90mm/Hg και πάνω για την ΔΙΑΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΕΣΗ.

Για τα παιδιά παιδικής, εφηβικής ηλικίας σαν υπέρταση θεωρείται η Α.Π. που βρίσκεται από την 95^η εκατοστιαία θέση κατανομής της αρτηριακής πίεσης στα παιδιά και εφήβους της ίδιας ηλικίας και φύλου.

Η μέτρηση της Α/Π είναι η ΜΟΝΗ ΜΕΘΟΔΟΣ που βάζει την διάγνωση της Υπέρτασης.

Αποτελεί μια από τις πιο συχνές κλινικές διαγνωστικές μεθόδους εμφανίζει μεγάλο ποσοστό λαθών.

Και αυτό οφείλεται στο ότι ποσοστό 30% των ενηλίκων οι τιμές της ΔΙΑΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ κυμαίνονται μεταξύ 85-95mmHg δηλαδή σε απόσταση μόλις 5mmHg πάνω ή κάτω από το όριο των 90mmHg που ξεχωρίζει την οριακή ΥΠΕΡΤΑΣΗ από την ΥΠΕΡΤΑΣΗ.

Η διαφορά αυτή όμως σημαντική για την πρώτη διάγνωση και εφαρμογή θεραπείας που σαν διάγνωση «ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ» θα συνοδεύει το άτομο σε όλη την υπόλοιπη ζωή.

Για τους λόγους αυτούς θεωρείται απαραίτητη η ταξινόμηση της Αρτηριακής Υπέρτασης (ΑΥ) και πίεσης αρτηριακής (ΑΠ) σύμφωνα με Διεθνείς Επιστημονικούς Οργανισμούς.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΧΟΥΝ ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΑΥ στα εισπνεόμενα μικροσωματίδια PM3.5 που προκαλούν αύξηση της συστολικής πίεσης (ανά 10μg/m³ αύξηση 0,85%) και βρίσκονται στη μολυσμένη ατμόσφαιρα που διαβιούμε.

PM3.5: Μικροσωματίδια ατμοσφαιρικού αέρος με διάμετρο κάτω των 2.5μm-3,5 είναι τα πιο επιβλαβή.

Η ανάγνωση της Α/Π γίνεται με μετρήσεις με ειδικές συσκευές (υδραργυρικό μανόμετρο – ηλεκτρονικές συσκευές) που προκαλούν παροδική απόφραξη μίας αρτηρίας άνω άκρου με περιχειρίδα (κλασικό υδραργυρικό μανόμετρο που εμφανίζει μεγάλη ακρίβεια) με την ακρόαση ήχων που παράγονται κατά την τμηματική αποσυμπίεση της αρτηρίας που έχει τεχνητώς (με την ασκούμενη πίεση εκ του σφυγμονόμετρου αποφραχθεί και την ακροαστική εμφάνιση ειδικών ήχων – Ήχος Korotkoff).

Τα τελευταία χρόνια έχει επικρατήσει η χρήση ηλεκτρονικών πιεσόμετρων που βασίζονται στην ταλαντοσυμετρική τεχνική.

Κατά την ανάγνωση της Α/Π στα πιεσόμετρα εμφανίζονται 2 πιέσεις.

Η ΣΥΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΕΣΗ (ΣΑΠ) που εκφράζει την πίεση που ασκείται στα τοιχώματα των αρτηριών από το αίμα που κυκλοφορεί.

Η ΔΙΑΣΤΟΛΙΚΗ (ΔΑΠ) πίεση που υπάρχει στις αρτηρίες ανάμεσα στις συσπάσεις της καρδιάς.

Η Α/Υ σχετίζεται με διαταραχές στην ισορροπία αιμόστασης/ινωδόλυσης – δυσλειτουργίας του ενδοθηλίου των αγγείων.

Είναι γνωστή η στενή σχέση ΑΥ και καρδιαγγειακών κινδύνων.

Ο υπαρκτός αυτός κίνδυνος εμφάνισης των καρδιαγγειακών νόσων έχει συνάρτηση όχι μόνο το ύψος της ΑΠ αλλά και τη συνύπαρξη άλλων παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου [Δυσλιπιδαιμία, κάπνισμα, παχυσαρκία, μεταβολικά νοσήματα (Σακχαρώδης Διαβήτης, παθήσεις Θυρεοειδούς)].

Η κατευθυντήρια γραμμή που παρέχει ο παρακάτω Πίνακας, έχει καταρτηστεί με υπολογισμό του συνολικού καρδιαγγειακού κινδύνου με βάση το ύψος της Α/Π αλλά και την συνύπαρξη άλλων παραγόντων όπως βλάβη στα όργανα «στόχοι» π.χ. στον ΣΔ (νεφρά, μάτια, σε νεφρικά νοσήματα – Δυσλιπιδαιμία – Μεταβολικό σύνδρομο).

ΠΙΝΑΚΑΣ

Η αρτηριακή υπέρταση σε παγκόσμια κλίμακα εμφανίζεται σε 1 στους 3 ενήλικες.

Στην Ελλάδα στατιστικά στοιχεία αναφέρουν 20% του πληθυσμού να εμφανίζει ΥΠΕΡΤΑΣΗ.

Η διάγνωση της ΑΥ βασίζεται στη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης που αποτελεί απαραίτητο στοιχείο της αντικειμενικής εξέτασης και πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά.

Έτσι, η λήψη αρτηριακής πίεσης ειδικά στα άτομα μεγάλης ηλικίας και στα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη η μέτρηση και λήψη της ΑΠ πρέπει να γίνεται και σε όρθια θέση (ενδεχόμενο ορθοστατικής υπότασης).

Συνήθως η λήψη ΑΠ γίνεται στο δεξιό χέρι που πρώτη φορά όμως που εξετάζεται κάθε άτομο η αρχική μέτρηση ΑΠ πρέπει να γίνεται και 2 χέρια (ενδεχόμενη στένωση αρτηρίας άνω άκρου δεξιού ή αριστερού).

Αν διαπιστωθεί πράγματι διαφορά συστολικής και διαστολικής στη λήψη αμφοτέρων των χεριών οι επόμενες μετρήσεις ΑΠ πρέπει να γίνονται στο χέρι με την υψηλότερη ΑΠ.

Σημειώνονται οι τιμές που προκύπτουν από κάθε μέτρηση και αν διαφέρουν τα αποτελέσματα μεταξύ 1^ης και 2^ης μέτρησης αυτή η διαφορά είναι μεγαλύτερη των 10mmHg (συστολική ΑΠ), 5mmHg(διαστολική πίεση) πρέπει να γίνεται και 3^η μέτρηση (παρεμβολή ολίγων λεπτών).

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ

Η ΑΥ δεν εμφανίζει ειδικά συμπτώματα!!!

Υπάρχει η γενική άποψη ότι συμπτώματα όπως : ζάλη – κεφαλαλγία – αιφνίδια εφίδρωση – ρινορραγίες – δυσκολία στον ύπνο, οφείλονται στην Α.Υ. (όχι συμπτώματα βέβαια ειδικά για Α.Υ.!!!)

Αυτές οι λαϊκές αντιλήψεις δεν είναι καινούργιες. Έτσι αν ανατρέξουμε στο έτος 1950 στο «θεραπευτικό Εγκόλπιο» του Κ.Α. Δημησά θα δούμε επίσης δεκάδες συμπτώματα (!!!) όπως κεφαλαλγία, ίλιγγοι, αιμωδίες, νευραλγίες, απίσχναση, δύσπνοια προσπάθειας, βήχας, άγχος, εμμηνόπαυση, που αφορούσαν εκδηλώσεις και συμπτώματα της «ιδιοπαθούς», νευρικής-πρωτοπαθούς» Υπέρτασης και αναφέρονται στο θεραπευτικό εγκόλπιο Κ.Α. Δημησά 1950.

Οι λαϊκές αυτές αντιλήψεις φαίνεται να έχουν επιβιώσει (ευτυχώς μόνο μερικές) μέχρι τις μέρες μας.

Σήμερα η τελική διάγνωση της ΑΥ γίνεται με την 24ώρη ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΙΕΣΗΣ.

Στην καταγραφή αυτή υπολογίζονται:

α) η μέση τιμή πίεσης της ημέρας,

β) μέση πίεση της νύχτας.

Τα διαστήματα ημέρας και νύχτας υπολογίζονται με βάση τις ώρες του ύπνου του κάθε ατόμου που εξετάζεται.

Ορισμένα συμπτώματα τα οποία μπορεί να παρουσιάζουν τα υπερτασικά άτομα, μπορεί να οφείλονται είτε σε βλάβη των «οργάνων στόχων» που προσβάλλει η παρουσία χρόνιας υπέρτασης όπως δύσπνοια (καρδιακή ανεπάρκεια), στηθαγχικά ενοχλήματα (στεφανιαία νόσος), διαλείπουσα χωλότητα (περιφερική αρτηριοπάθεια), σύγχυση, ημιπληγία (προσβολή Κεντρικού Νευρικού Συστήματος – ΚΝΣ), είτε στην πρωτοπαθή νόσο η οποία προκαλεί την αρτηριακή υπέρταση (δευτεροπαθής υπέρταση) όπως το φαιοχρωμοκύτωμα (όγκος των επινεφριδίων: 0,1-2% του συνόλου των περιπτώσεων υπέρτασης είναι νευροενδοκρινής όγκος που εκκρίνει αδρεναλίνη και NOR-αδρεναλίνη.

(Η έκκριση των ορμονών προκαλεί παροδικά ή μόνιμα σημεία ερεθισμού του συμπαθητικού συστήματος όπως αίσθημα παλμών, δύσπνοια, εφίδρωση, κεφαλαλγίες, τρόμο, ναυτία, δυσπεψία, υπεργλυκαιμία).

Επίσης, έντονη κεφαλαλγία που συνοδεύεται από συνγχυτικά φαινόμενα, εμετούς κεντρικής αιτιολογίας, σπασμούς προκαλεί η ΥΠΕΡΤΑΣΙΚΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΠΑΘΕΙΑ, που εμφανίζεται σε μικρό ποσοστό <10% στα άτομα με κακοήθη Υπέρταση (Αρρύθμιστη ΑΠ για μεγάλο χρονικό διάστημα).

Στην κακοήθη υπέρταση η ΑΠ εμφανίζεται συστολική >20mmHg ΑΠ >140mmHg διαστολική.

Τα παραπάνω συνοδεύονται από μεταβολές που εμφανίζονται στο πλάσμα του ατόμου με ΑΥ, και είναι:

α) Ινωδογόνου διαταραχές.

β) Αναστολέα ενεργοποιητή του πλασμινογόνου (ΡΑΙ) - ενεργοποίηση.

γ) Του ενεργοποιητή του ιστικού πλασμινογόνου (ΕΡΑ).

δ) Της θρομβομοντουλίνης - ενεργοποίηση.

Θρομβομοντουλίνη : Συνδέεται με την θρομβίνη à πρωτεΐνη C à θρομβίνη από παράγοντα Va VVV9.

Ινωδογόνο : Καθορίζει το ιξώδες του αίματος και μηχανισμού αιμόσταση/ινωδόλυσης. Τα επίπεδα του αποτελούν προγνωστικό παράγοντα για την εμφάνιση υποκείμενων καρδιαγγειακών νόσων.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗ ΝΟΣΟ ΣΤΗΝ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ

• Οικογενειακό ιστορικό προϋπάρχουσας καρδιαγγειακής νόσου κυρίως άνδρες >55ετών, γυναίκες >65ετών.
• Κάπνισμα
• LDL χοληστερόλη >130mg/dL
• HDL χοληστερόλη άνδρες <40mg/dL, γυναίκες <45mg/dL
• Τριγλυκερίδια >150mg/dL
• Σάκχαρο νηστείας >100mg/dL
• Παθολογική ανοχή γλυκόζης νηστείας
• Περίμετρος μέσης (παχυσαρκία) άνδρες >102cm, γυναίκα >80cm.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ

Η διάγνωση της Υπέρτασης δεν πρέπει να βασίζεται στα αποτελέσματα των μετρήσεων μίας και μοναδικής επίσκεψης.

Ακόμα και σε άτομα που εμφανίζουν μεγάλη αύξηση της αρτηριακής πίεσης (συστολική/διαστολική >180, >110) πρέπει να δίνεται χρονικό περιθώριο μερικών ημερών για την επανεκτίμηση της ΑΠ.

Όσο πιο κοντά βρίσκονται οι τιμές της ΑΥ στο 140mmHg/90mmHg τόσο περισσότερες επισκέψεις λόγω των οριακών αυτών τιμών της ΑΠ απαιτείται πριν τεθεί η διάγνωση της Υπέρτασης που θα συνοδεύει το άτομο για όλη τη ζωή και την συνεχή θεραπευτική αγωγή της Α.Υ.

Όλες αυτές οι αναφορές αποσκοπούν στην αποφυγή υπερδιάγνωσης και του φαινομένου της «ΛΕΥΚΗΣ ΜΠΛΟΥΖΑΣ» που αποτελεί φυσιολογική αντίδραση η οποία εμφανίζεται πολύ συχνά στα τμήματα επειγόντων περιστατικών του Νοσοκομείου όπου προσέρχεται το άτομο και όπου ο φόβος, η αγωνία, η αρρωστοφοβία του ατόμου προκαλούν αύξηση Α/Π μέχρι και 30mm/Hg.

Το φαινόμενο της λευκής μπλούζας εκτός από τα Νοσοκομεία συμβαίνει και στα ιδιωτικά Ιατρεία.

Ο βαθμός αυτός της αντίδρασης που θεωρείται ψυχολογικού υποστρώματος διαφέρει από άτομο σε άτομο και περιορίζεται με την ψυχολογική, φιλική προσέγγιση και την εξοικείωση του ατόμου με τις τεχνικές καταγραφής της αρτηριακής πίεσης.

Σαν ορισμό ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ ΛΕΥΚΗΣ ΜΠΛΟΥΖΑΣ ορίζεται η αρτηριακή πίεση που βρίσκεται αυξημένη σε 3 τουλάχιστον επιστήμες στο ιατρείο ενώ εκτός ιατρείου με 24^ωρη καταγραφή η λήψη πιέσεων στο περιβάλλον του σπιτιού.

Η αντιμετώπιση της «υπέρτασης λευκής μπλούζας» είναι δραστική με την εφαρμογή μη φαρμακευτικών μέσων με σύγχρονη παρακολούθηση της Α/Π 1-2 φορές το χρόνο στο ιατρείο ή εκτός ιατρείου.

Σε πολλές περιπτώσεις μετά από παρακολούθηση πολλών ετών η πίεση βρίσκεται αυξημένη.

Το αντίστροφο φαινόμενο της «ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ ΛΕΥΚΗΣ ΜΠΛΟΥΖΑΣ» αποτελεί ή ανεύρεση φυσιολογικών τιμών ΑΠ στις μετρήσεις ιατρείου και αυξημένη ΑΠ στις μετρήσεις εκτός ιατρείου και αναφέρεται σαν ΣΥΓΚΑΛΥΜΜΕΝΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ (Masked Hypertension).

ΔΙΑΦ. ΔΙΑΓΝ. ΜΟΥΝΤΟΚΑΛΑΚΗ

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ

Ref.: - Διαφορ. Διαγν. Μουντοκαλάκης 4^η εκδ.

• Βικιπαιδεια
• Hypert. Res.
• Hem. Lumg. Girc. 2020

Η Γενετική – Η Γεννετική μηχανική ή ΠΡΩΤΕΩΜΙΚΗ περιλαμβάνει την μελέτη των δομών των πρωτεϊνών του οργανισμού.

Ο ενδελεχής έλεγχος των πρωτεϊνών και των γονιδίων που ευθύνονται για την σύνθεση και σχηματισμό τους αποτελεί το αντικείμενο μελέτης της ΠΡΩΤΕΩΜΙΚΗΣ.

Οι πρωτεΐνες κατέχουν πρωτεύοντα ρόλο (δομικό και λειτουργικό) στον συνολικό μεταβολισμό και φυσιολογική λειτουργία των κυττάρων, α) με τις δράσεις που εξασκούν για την ανάπτυξη και γήρανση του κυττάρου, β) με συμμετοχή στην παραγωγή ουσιών (π.χ. ένζυμα).

Η λειτουργικότητα των πρωτεϊνών εξαρτάται από την ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΗ μορφή της δομής τους που επιτρέπει σε αυτές να αλληλοεπιδρούν με άλλες πρωτεΐνες ή χημικές ενώσεις του κυττάρου.

Η πλήρης ανάλυση των πρωτεϊνών αποτελεί τον στόχο της Ιατρικής όχι μόνον για σήμερα αλλά και για το μέλλον, χρειάζεται όμως και την συνδρομή της ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΓΡΑΦΙΑΣ αλλά και της ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ για την σωστή αναπαράσταση της ΤΡΙΔΙΑΣΤΑΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ κάθε πρωτεΐνης.

Επίσης, υπολογίζεται ότι η όλη προσπάθεια και εκπλήρωση του έργου της πρωτεωμικής θα απαιτήσει μεγάλες ταχύτητες υπολογιστών όπως και διαχείρισης των δεδομένων σε κλίμακες πολύ μεγαλύτερες από εκείνες που χρησιμοποιήθηκαν για την ανίχνευση και ανάλυση του ανθρώπινου ΓΟΝΙΔΙΩΜΑΤΟΣ.

Η εφαρμογή της ΠΡΩΤΕΩΜΙΚΗΣ προσφέρει τεράστιες δυνατότητες ερμηνείας και κατανόησης όχι μόνον του γονιδιώματος αλλά και της παθολοφυσιολογίας των διαφόρων νόσων του ατόμου.

Η πρόσφατη αποκρυπτογράφηση που καθορίζει την αλληλουχία των κωδικών γραμμάτων του ανθρώπινου γονιδιώματος προσφέρει πολλές πληροφορίες.

Ο κωδικός αυτός περιλαμβάνει τα Α, Τ, C, G γράμματα τα οποία επαναλαμβάνονται πολλές φορές με διαφορετική σειρά και με αριθμούς συνολικούς που μπορεί να γεμίσουν τα φύλλα ενός τηλεφωνικού καταλόγου.

Ο αριθμός όμως των γονιδίων τα οποία κωδικοποιούν την έκφραση πρωτεΐνης δεν είναι μεγαλύτερος της τάξης των 31.000 (συγκριτικά σκυλάκι έχει 18.000 – φυτά 28.000).

Σήμερα δεχόμαστε ότι το σύνολο των πολύπλοκων συμπεριφορών του ανθρώπου [κοινωνικών – συνειδητών – μνήμης] οφείλεται στην πολυπλοκότητα δράσης των πρωτεϊνών του κάθε οργανισμού.

Οι πρωτεΐνες είναι εκείνες οι οποίες κωδικοποιούνται από τα γονίδια και είναι τα μόρια που ευθύνονται για όλες τις λειτουργικές και μεταβολικές διεργασίες του κυττάρου του ανθρώπινου οργανισμού.

Αλλά, το σύνολο των γονιδίων του ανθρώπου είναι 11.000 και το σύνολο παραγωγής και έκφρασης των γονιδίων αυτών και οι βιολογικοί μηχανισμοί που παράγονται μπορεί να φτάσει τα 5.000.000!!!

Αυτό ακριβώς είναι το αντικείμενο ενός νέου κλάδου της Ιατρικής, της ΠΡΩΤΕΩΜΙΚΗΣ που ξεχωρίζει και μελετάει τις πρωτεΐνες.

Στην Ιατρική η ΠΡΩΤΕΟΜΙΚΗ είναι δυνατόν να προσδιορίσει τις πρωτεΐνες οι οποίες συνδέονται με διάφορα νοσήματα και επομένως την ανίχνευση πρωτεϊνικών δεικτών οι οποίοι θα συνδέονται με τα νοσήματα αυτά.

Τα παραπάνω έχουν τεράστια μελλοντική σημασία.

Αν προσδιοριστούν αυτοί οι πρωτεϊνικοί δείκτες όχι μόνον υποβοηθείται σημαντικά η διάγνωση της κάθε νόσου αλλά και η πρόγνωσή της ενώ παράλληλα είναι δυνατόν να επιλεγούν ΠΡΩΤΕΪΝΕΣ ΣΤΟΧΟΙ για εφαρμογή φαρμακευτικής θεραπείας.

ΠΡΩΤΕΪΝΕΣ – ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΥΤΩΝ

Κάθε μέρος του ανθρώπινου οργανισμού έχει σαν δομικό υλικό πρωτεΐνη, όπως κυτταρικοί υποδοχείς – νευρικές ίνες – ένζυμα.

Το σύνολο των πρωτεϊνών ανέρχεται σε ποσοστό 80% το βάρος του κάθε μυός το 70% του δέρματος – 90% του συνολικού βάρους του σώματος.

Οι πρωτεΐνες συντίθενται από αμινοξέα τα οποία καθορίζουν σαν αλληλουχία την διάταξη, την λειτουργία κάθε πρωτεΐνης.

Παράγοντες φυσικοί, μηχανικοί, χημικοί μπορεί να επηρεάσει το μέγεθος, το ηλεκτρικό φορτίο, την τρισδιάστατη διαμόρφωση των πρωτεϊνών με επίδραση και στις βιολογικές λειτουργίες της πρωτεΐνης αυτής.

Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΕΩΜΑ αναφέρεται για πρώτη φορά το έτος 1981 (γλωσσικό ανάλογο του γονιδιώματος) και χρησιμοποιείται για την περιγραφή του συνόλου των πρωτεϊνών που εκφράζεται και τροποποιείται αναλόγως από το γονιδίωμα του κάθε κυττάρου κατά την συνολική διάρκεια της ζωής του.

Αυτό, καθίσταται εφικτό με την ανάλυση της έκφρασης των πρωτεϊνών των κυττάρων και των ιστών του σώματος και ακολούθως γίνεται η σύγκριση αυτών μεταξύ της φυσιολογικής τους κατάστασης και την κατάσταση που προκύπτει από τη συγκεκριμένη νόσο.

Οι πληροφορίες που λαμβάνονται και παρέχονται από την ΠΡΩΤΕΩΜΙΚΗ, αποτελούν ουσιαστικό συμπλήρωμα μαζί με το σύνολο των πληροφοριών της μελέτης του κάθε γονιδιώματος.

Ο συνδυασμός αυτός έχει δημιουργήσει τον καινούργιο κλάδο βιοεπιστημών την «ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΓΕΝΩΜΙΚΗ».

Η νέα αυτή κατεύθυνση της Βιολογικής - Γενετικής Ιατρικής μπορεί να εξακρίβωση τα αίτια διαφόρων νοσημάτων που έχουν κληρονομικό υπόστρωμα και ενδημικό χαρακτήρα σε πολλές περιοχές της Ελλάδας με προσδιορισμό φορέων οικογενειών με παθολογικά γονίδια, όπως συμβαίνει στα νησιά Νάξο, Μήλο, Μύκονο όπου εμφανίζεται η νόσος «ΝΑΞΟΣ».

ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΕΝΔΗΜΙΚΑ

• Νόσος ΝΑΞΟΣ
• Στους ΦΟΥΡΝΟΥΣ ΙΚΑΡΙΑΣ : εντοπίζεται η νόσος COHEN.
• Στην ΙΚΑΡΙΑ : Αταξία του Φρίντριχ.
• Στην ΚΑΛΥΜΝΟ : Νόσος Wilson.
• Στην ΚΡΗΤΗ : ΠΡΟΠΙΟΝΙΚΗ ΟΞΥΟΥΡΙΑ – ΥΠΕΡΤΡΟΦΙΚΗ ΜΥΟΚΑΡΔΥΟΠΑΘΕΙΑ, ATTR – αμυλοειδίωση.
• Νήσος ΧΙΟΣ : νόσος Kennedy.
• ΜΑΝΗ : ΜΥΟΤΟΝΙΚΗ ΔΥΣΤΡΟΦΙΑ ΤΥΠΟΥ 1.

Επίσης, σήμερα στο επίπεδο του DNA εκτελούνται πολλές διαγνωστικές εξετάσεις για διάφορα νοσήματα.

Έτσι, εκτός από τις σπάνιες μονογονοδιακές αποκλίσεις (νόσοι που οφείλονται στη λειτουργία και δομή ενός γονιδίου) εξετάζονται πολυσύνθετες αρρώστιες, όπως :

α) Η δοκιμασία της apo-E σε άτομα με νόσο Alzheimer.

β) Δοκιμασία του Factor V (Leiden) προς εύρεση προδιάθεσης φλεβικών θρομβώσεων.

Οι καινούργιες επίσης τεχνολογίες άπτονται άμεσα των ΚΑΚΟΗΘΩΝ ΝΕΟΠΛΑΣΙΩΝ, π.χ. στον καρκίνο του μαστού.

Έτσι, η μελέτες των προτύπων έκφρασης των 50 γονιδίων έχουν προσδιοριστεί για την διαφορική διάγνωση της οξείας μυελοβλαστικής από την οξεία μυελοειδή λευχαιμία για τον διαχωρισμό μεταστατικού ή όχι μελανώματος ανθρώπου (προσδιορισμός μεταστατικών κυττάρων).

Η πρωτεωμική ανάλυση σε συνδυασμό με την ανάλυση του DNA θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην Ιατρική όπως ήδη ελέχθη για νοσήματα όπως η ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ – ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΝΕΥΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ (Νοσήματα με κληρονομικό υπόστρωμα).

Επίσης, τα δεδομένα του φαρμακογονιδιωματικής άρχισαν ήδη να έχουν συμμετοχή σε κλινική πράξη σε τομείς της παθολογίας.

Η επίδραση κάθε φαρμάκου στο γονιδίωμα όσο και η ανακάλυψη ειδικών πρωτεϊνών HER2 αντιγραφής της αλληλουχίας του HER2 γονίδια) έχει ήδη βρεθεί.

Ευελπιστούμε ότι το βάδισμα στα καινούργια μονοπάτια της μεταγονιδιωματικής εποχής θα διαρκέσει πολλά χρόνια.

Η μεγάλη συχνότητα εμφάνισης των παραπάνω νοσημάτων (Ν. Νάξος – Ν. Kennedy κ.α.) στην Ελληνική επικράτεια οφείλεται :

α) Στην γεωφυσική της διαμόρφωση (ορεινοί όγκοι – δύσκολη επικοινωνία ανθρώπων).

β) Στις κλειστές κοινωνίες που επέτρεπαν του γάμου μεταξύ ατόμων.

Όλες αυτές οι γνώσεις και επιστημονικές παρατηρήσεις και επιτεύγματα έχουν δημιουργήσει το ΕΘΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΑ που σήμερα θεωρείται από τα πρωτοπόρα κέντρα Παγκοσμίως.

ΝΟΣΟΣ ΝΑΞΟΣ (Ν.Ν.)

ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΑ – Αποτελεί σημαντικό αίτιο θανάτου νέων ατόμων (αθλητών συχνά) αναλογία γενικού πληθυσμού 1/5.000.

Μορφή αρρυθμιογόνου μυοκαρδιοπάθειας δυσπλασίες της δεξιάς κοιλίας. Οφείλεται στο γονίδιο, στο χρωμόσωμα 17 ΝΑΞΟΣ.

Συνδυάζεται με φαινότυπο : υπερκεράτωσης παλαμών και πελμάτων «αφρικανικού τύπου κατσαρά μαλλιά» Προϊόντος του χρόνου η αντικατάσταση της δεξιάς κοιλίας που χαρακτηρίζει την νόσο από ινώδη, ινολιπώδη ιστό επεκτείνεται και στην αριστερά κοιλία – καρδιακή ανεπάρκεια.

Κληρονομείται η νόσος με υπολειπόμενο τρόπο (πιθανότητα 25%).

Κρούσματα εκτός από την Ελλάδα (Νάξος, Μήλος, γενικά στις Κυκλάδες, Εύβοια) και στην Ιταλία, Τουρκία, Ισραήλ, Σαουδική Αραβία (1 άτομο/εμφανίζει την Ν.Ν.).

Η νόσος εντοπίσθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία των 80 από τον ερευνητή Έλληνα Καρδιολόγο-Έρευνας, Νίκο Πρωτονοτάριο.

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ

Ref.: - Θ. Ευστρατιάδη ΕΟ Ιδ. Ερ. ΠΡΩΤΕΩΜΙΚΗΣ

• Science : Γενετικής
• Mayo Clin.

Σήμερα η μοριακή τεχνολογία mRNA παρέχει δυνατότητα γενετικών πληροφοριών για την δημιουργία της «πρωτεΐνης ακίδας» του κοροναϊού και την δημιουργία mRNA εμβολίων, που περιέχουν μόρια mRNA που προκαλούν πρόκληση γένεσης χυμικής και κυτταρικής ανοσίας.

Τα mRNA εμβόλια, διαθέτουν : α) μεγάλη ισχύ, β) χαμηλό κόστος παρασκευής, σε μικρό χρονικό διάστημα.

Το mRNA εμβόλια είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν και για άλλες παθήσεις π.χ. καρκίνου – μολυσματικά νοσήματα (Zika – Λύσσα).

Διακρίνονται 2 ΤΥΠΟΙ mRNA ΕΜΒΟΛΙΩΝ

Όλες οι παραπάνω διεργασίες εκδηλώνονται με την χορήγηση απειροελάχιστης ποσότητας mRNA.

Τα mRNA που χορηγούνται κατά του καρκίνου του στομάχου έχουν στόχο τα αντιγόνα που σχετίζονται με τον όγκο, και η χρήση τους είναι θεραπευτική παρά προφυλακτική.

Η χορήγηση αυτή επιδιώκει την διέγερση των βιολογικών απαντήσεων οι οποίες μπορεί να καθορίσουν ή να μειώσουν το φορτίο του όγκου.

mRNA εμβόλια έχουν δοκιμαστεί κατά:

• Καρκίνου Μαστού
• Καρκίνου Δέρματος
• Καρκίνο Πνευμόνων
• Καρκίνο ΓΕΣ
• Καρκίνο Εγκεφάλου
• Αιματολογικά νοσήματα.

Σύνοδος της χορήγησης των εμβολίων στην πανδημία COV-19 υπάρχει και η χορήγηση φαρμάκων κατά των ιών που αποτελούν συνθετικές χημικές ενώσεις και χορηγούνται per os οίκοι.

Ο θεραπευτικός στόχος των φαρμάκων αυτών είναι η ελάττωση του φορτίου του ιού (δεν εξαλείφουν τον ιό).

Σημαντικό θεραπευτικό ρόλο κατέχουν και ΜΟΝΟΚΛΩΝΙΚΑ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ με αξιόλογο τρόπο δράσης που στρέφεται κατά της Πρωτεΐνης-ακίδας ειδικά στα πρώτα στάδια της λοίμωξης από COV-19.

Η ενδελεχής παρακολούθηση και ανάλυση όλων των ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΩΝ του ιού COV-19 θα μας επιτρέψει την «αναγνώριση» τον ΕΝΤΟΠΙΣΜΟ ΣΤΑΘΕΡΩΝ (μη μεταλλασσόμενων) περιέχουν τον COV-19 οι οποίες και θα αποτελέσουν τους θεραπευτικούς στόχους του μέλλοντος (θεραπευτικά μονοκλονικά αντισώματα).

Μέχρι τότε η εφαρμογή προληπτικών μέτρων (αποστασιοποίηση – χρήση μάσκας- καθαρισμός χεριών) πρέπει να γίνεται.

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ

Οι πρόσφατες βελτιώσεις στην παρασκευή των mRNA εμβολίων προσέθεσαν πλήθη πληροφοριών για την παρουσία και ερμηνεία των σύνθετων διεργασιών που επιτελούν οι ΠΡΩΤΕΪΝΕΣ στον ανθρώπινο οργανισμό και την δυνατότητα μεγαλύτερης παραγωγής αντισωμάτων, βελτίωση της ανoγεννητικότητας αλλά κα του μεταβολισμού των εμβολίων mRNA όταν χορηγηθούν αυτά.

Τα εμβόλια mRNA παρέχουν μεγάλη ανοσία κατά των λοιμώξεων (πειραματικά μοντέλα σε λοίμωξη με γρίππη, Zika με την δυνατότητα κάλυψης του εμπορικού σκευάσματος του εμβολίου με κατάλληλη ουσία (π.χ. κάψα από λιποειδές).

Η βελτίωση κατασκευής των mRNA προώθησαν επίσης και τη χρήση των εμβολίων mRNA κατά του καρκίνου (εμβόλια εκ δενδριτικών κυττάρων και άμεσης ενέσιμης mRNA)

Δενδριτικό κύτταρο : Αποτελεί τα όρια μεταξύ κληρονομικής και επίκτητης ανοσίας. Βασική λειτουργία του είναι η προώθηση και παρουσίαση των αντιγόνων στην επιφάνεια άλλων δραστικών κυττάρων.

Τα εμβόλια αυτά έχουν δώσει ενθαρρυντικά ελπιδοφόρα αποτελέσματα με δεδομένες απαντήσεις από τα Τ ειδικά κύτταρα που συνοδεύουνε έτσι μεγάλη χρονική διάρκεια ύφεσης της νόσου.

Ο μελλοντικός στόχος των εμβολίων mRNA είναι η δημιουργία «νέων» μονοπατιών ανοσοποίησης και νέους στόχους που επιδρούν στα λοιμώδη αλλά και νεοπλασματικά νοσήματα.

Όλα τα παραπάνω αν συνδυαστούν με το χαμηλό κόστος των εμβολίων και παράλληλα λυθεί το πρόβλημα διατήρησης τους (χαμηλή θερμοκρασία) θα αποτελέσουν για το μέλλον το ΙΔΑΝΙΚΟ ΤΟΠΙΟ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΣΗΣ.

mRNA ΕΜΒΟΛΙΑ

Όλα τα εμβόλια κατά του COV-19 βασίζονται στη χρήση του RNA, ενός μορίου που συντελεί στην ολοκλήρωση πολλαπλών λειτουργιών του ανθρώπινου σώματος.

• RNA – ΔΕΣΟΞΥ-ΡΙΒΟΥΝΟΚΛΕΪΝΙΚΟ ΟΞΥ και η τεχνολογία τους που βασίζεται στη μοριακή γενετική Βιολογία
• DNA μακρομόριο χημικό, νουκλεϊτικό οξύ που αποτελεί το γενετικό υλικό των ζώντων οργανισμών και των περισσότερων ιών.
• RNA μονομερή νουκλεοτίδια RNA: είναι αγγελιοφόρος μεταξύ DNA και ριβοσωμάτων (πρωτεϊνικά συμπληρώματα πυρήνα – κύτταρου).

Τα εμβόλια αυτά είναι γνωστά από δεκαετίες (Zika – Πανώλης – Γρίππης) και έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί για την θεραπεία των νεοπλασιών.

Ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα της τεχνολογίας mRA εμβολίων είναι η ικανότητα της παρασκευής σταθερής mRNA κατά νέων ομάδων σε σύντομο χρονικό διάστημα (πολύ πιο γρήγορα από ποτέ).

Σαν παράδειγμα η εταιρεία Moderna κατασκεύασε το mRNA – 1273 εμβόλιο για τον COV-19 εντός 2 ημερών!!!

Το mRNA κωδικοποιεί «μόνον» την πρωτεΐνη κορυφής «spike protein» του ιού COV-19 μία αβλαβή πρωτεΐνη της επιφάνειας του ιού. Η χορήγηση του εμβολίου δεν είναι δυνατή να προκαλέσει νόσηση.

Βασικά η χορήγηση αφορά ένα «αντιγόνο» ένα αντιγονικό ερεθισμό που προκαλεί την δημιουργία ανοσιακής απάντησης του οργανισμού με τελική κατάληξη την δημιουργία αντισωμάτων με την εκλεκτική αντιμετώπιση της λοίμωξης από COV-19.

Ο καινούργιος τρόπος εμβολιασμών κινητοποίησε όλον τον επιστημονικό κόσμο κυρίως για τυχόν παρενέργειες αλλά και για την εντόπιση των αντιδράσεων (αλλεργική ή μη) του ανθρώπινου οργανισμού.

Οι έρευνες αυτές άρχισαν από το Καλοκαίρι του 2020 και απέδειξαν, τα εξής :

1. Κοινές αντιδράσεις: εμφάνιση συμπτωμάτων γρίππης (ρίγη, μυαλγίες, μυϊκά άλγη, πυρετός) εμφανίζεται μετά την χορήγηση.

2. Τοπικός ερεθισμός στην θέση χορήγησης που υποχωρεί χωρίς πρόβλημα. Η μόνη ουσιαστική παρενέργεια αφορά τις αλλεργικές αντιδράσεις (ορισμένες σοβαρές) η οποία εμφανίζεται στο άτομο με σοβαρό και εξακριβωμένο αλλεργικό υπόστρωμα).

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΕΜΒΟΛΙΩΝ ΚΑΤΑ COV-19

ΜΕ ΧΡΗΣΗ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΙΩΝ

Στην παρασκευή των εμβολίων αυτών χρησιμοποιούνται σαν «μεταφορείς» ένας ιός που θα απελευθερώσει τις ανοσολογικές αντιδράσεις του αμυντικού συστήματος του ανθρώπινου οργανισμού.

Το «όχημα ιοί» στα εμβόλια Johnson & Johnson και Astra Zeneca είναι ένας ΑΔΕΝΟΪΟΣ (χιμπατζή, άνθρωπος) ο οποίος βέβαια έχει υποστεί κατάλληλες επεξεργασίες για αδρανοποίηση και εξουδετέρωση των ιδιοτήτων του.

Οι αδενοϊοί είναι πολύ γνωστοί από χρόνια στην επιστημονικό κόσμο:

α) γιατί προκαλούν το κοινό κρυολόγημα.

β) έχουν χρησιμοποιηθεί με κατάλληλη εξεργασία για την θεραπεία νεοπλασιών.

Με τα εμβόλια αυτά και την ένεση ενός «οχήματος» μη μολυσματικού ιού (του αδενοϊού) ο οποίος μεταφέρει μοναδικές αποκλειστικές πληροφορίες στα κύτταρα του οργανισμού προς παραγωγή της «S-protein» της πρωτεΐνης κορυφής του COV-19 αναστέλλεται το σημείο επαφής, εισόδου στο υγιές κύτταρο του COV-19.

Ο σχηματισμός αυτής της πρωτεΐνης διεγείρει απάντηση του ανοσοποιητικού συστήματος (δημιουργία αντισωμάτων).

Ειδικών αντισωμάτων κατά COV-19 και με τον τρόπο αυτό ο οργανισμός προστατεύεται από την μόλυνση (όταν γίνει) του COV-19.

Τα εμβόλια με δημιουργία οχήματος αδενοϊών και mRNA είναι ιδανικά για την αντιμετώπιση της πανδημίας COV-19.

Η χρήση mRNA – οχήματος αδενοϊού εξασφαλίζει μεγάλης κλίμακας αντισωματικές απαντήσεις (κυτταρική, χυμική ανοσία).

Το εμβόλιο Johnson-Johnson έχει «δοκιμαστεί» σε 44.000 άτομα στην Αμερική – Αφρική – Αγγλία.

Επίσης, έχει αποδειχτεί ότι αν και ο εμβολιασμός δεν προκαλεί 100% ανοσία, η λοίμωξη COV-19 μετά τον εμβολιασμό και όταν συμβεί αυτή η όλη έκβαση, εξέλιξη της λοίμωξης διαδράμει ήπια.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ – ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΜΒΟΛΙΩΝ

1. Πλεονεκτήματα των mRNA εμβολίων ότι τα αντιγόνα έχουν σαν τόπο παραγωγής τους το εσωτερικό των κυττάρων, ενεργοποιώντας την ΚΥΤΤΑΡΙΚΗ ΚΑΙ ΧΥΜΙΚΗ ΑΝΟΣΙΑ.
   • Τα mRNA εμβόλια δεν επηρεάζουν και δεν προκαλούν επαναπρογραμματισμό του DNA του κυττάρου.
   • Τα εμβόλια με δημιουργία «οχήματος αδενοϊών» και mRNA αποτελούν ιδανική λύση αντιμετώπισης της πανδημίας του COV-19 (τρόπος παρασκευής άμεσος και ταχύτατος).
   • Οι δημιουργία των mRNA και «οχημάτων ιών» εμβολίων δημιουργεί τεράστιες μελλοντικές προοπτικές για το μέλλον της ανθρωπότητας και τούτο διότι :
     1. i. Μπορεί η κατηγορία των εμβολίων αυτών να εφαρμοστεί στην πρόληψη (ενεργής ανοσοποίηση) σε λοιμώδη νοσήματα (νοσήματα που κυριαρχούν στις υποανάπτυκτες χώρες).
     2. ii. Η χρήση αυτών των εμβολίων μπορεί να δράσει και να ενεργοποιήσει το συνολικό σύστημα ανοσολογικής απάντησης του οργανισμού στις διάφορες νεοπλασίες παρεμβαίνοντας επί κυτταρικού επιπέδου.

2. Μειονεκτήματα : Τα εμβόλια Pfizer – Moderna, διατηρούνται σε βαθειά κατάψυξη (-70^oC). Αντίθετα το εμβόλιο Astra-Zeneca, Oxford διατηρείται στους 5^οC.

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ

Ref.: - WHO

• Med. Well
• Βικιπαιδεια

Κλάδος της σύγχρονης Ιατρικής που έχει σαν στόχο την αντικατάσταση ή «αναγέννηση», «αναδημιουργία» κατεστραμμένων ιστών και οργάνων.

Επίσης, η ειδικότητα αυτή της Ιατρικής αναφέρεται σε ομάδα Βιοχημικών-Βιολογικών παραμέτρων που περιλαμβάνουν και τη χρήση βλαστοκυττάρων.

Σαν παραδείγματα αναφέρονται :

α) Κυτταρική Θεραπεία, ένεση βλαστοκυττάρων ή προγονικών κυττάρων.

β) Ανοσορυθμιστική θεραπεία χρήση αναγεννητικών Βιολογικά ενεργών μορίων, που χρησιμοποιούνται μόνα τους ή σαν εκκρίσεις των κυττάρων χορηγούνται με ένεση.

γ) Την μεταμόσχευση οργάνων και ιστών ανεπτυγμένων στο εργαστήριο, που αφορούν χόνδρο των αρθρώσεων, αιμοφόρα αγγεία – δέρμα – ουροδόχο κύστη.

Η τελική προσπάθεια και στόχος είναι η δημιουργία κατάλληλης λειτουργίας ειδικών Βιολογικών, Βιοχημικών εξεργασιών που είναι αντίγραφο των φυσιολογικών αντίστοιχων λειτουργιών του οργάνου (π.χ. τεχνητό πάγκρεας – τεχνητό ήπαρ).

ΚΥΤΤΑΡΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Είναι η μεταμόσχευση ανθρώπινων κυττάρων για αντικατάσταση ή επιδιόρθωση ιστών ή κυττάρων.

Πολλά διαφορετικά ήδη κυττάρων χρησιμοποιούνται σήμερα σαν θεραπεία διαφόρων νοσημάτων όπως :

Αιμοποιητικά κύτταρα – Βλαστοκύτταρα – Βλαστοκύτταρα μυϊκού ιστού – Μεσεγχυματικά κύτταρα – Λεμφοκύτταρα – Δενδριτικά κύτταρα – Κύτταρα νησιδίων του παγκρέατος.

Η μεταμόσχευση μυελού αποτελεί την πιο γνωστή διαδικασία της κυτταρικής θεραπείας και η θεραπεία αυτή βρίσκει ολοένα και περισσότερες εφαρμογές στην αντιμετώπιση αυτοάνοσων νόσων, κακώσεων σπονδυλικής στήλης, βελτιώσεις του ανοσοποιητικού συστήματος.

ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΑ

Ανθρώπινα εμβρυϊκά πολυδύναμα κύτταρα τα οποία αποτελούν μία ιδιαίτερη ομάδα κυττάρων.

Τα κύτταρα αυτά μπορεί να «εξελιχθούν» σε οιοδήποτε κύτταρο του ανθρώπινου οργανισμού.

Βρίσκονται στα έμβρυα των ανθρώπων, καλούνται ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΑ.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ 4 ΕΙΔΗ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΩΝ

• ΕΜΒΡΥΪΚΑ, προέρχονται από το ανθρώπινο έμβρυο 3-5 ημερών.
• ΜΗ ΕΜΒΡΥΪΚΑ (ενήλικα) Βλαστοκύτταρα.
• ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕΝΑ Βλαστοκύτταρα.
• ΚΥΤΤΑΡΑ ΟΜΦΑΛΙΟΥ ΛΩΡΟΥ και αμνιακού υγρού.

Εμβρυϊκά πολυδύναμα κύτταρα (Embryonic Stem Cell ή ESCs) είναι κύτταρα τα οποία προέρχονται από την μάζα των εσωτερικών κυττάρων τη ΒΛΑΣΤΟΚΥΣΤΗΣ (πρόωρο στάδιο προς της εμφύτευσης του εμβρύου).

Τα ανθρώπινα έμβρυα εξελίσσονται σε βλαστοκύστεις 4-5 ημέρες μετά την γονιμοποίηση και περιλαμβάνουν 50-150 κύτταρα.

ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ

• Άλγη στόματος – λαιμού (εμφάνιση πληγών στο στόμα) όπως συμβαίνει στην
• Χημείο – ακτινοθεραπεία
• Ναυτία – έμετοι
• Λοιμώξεις
• Αιμορραγίες
• Διάμεση πνευμονία και λοιμώξεις πνεύμονα
• Αντίδραση απόρριψης.

Η υπερεκτίμηση και οι πολυδιαφημισμένες δια των βλαστοκυττάρων θεραπείες έχουν σχεδόν παραμερίσει τις παρενέργειες αυτών.

Σαν παράδειγμα Έγχυση Βλαστοκυττάρων στο μάτι προκαλεί τύφλωση.

Ο αριθμός των πολυδύναμων κυττάρων στον μυελό των οστών κυμαίνεται από 50.000-200.000.

Η πιο συχνή μέθοδος για συλλογή πολυδύναμων κυττάρων είναι η περιοδική αφαίμαξη. Από το αίμα που λαμβάνεται διαχωρίζονται τα πολυδύναμα κύτταρα, τα οποία τα χορηγούμε στον λήπτη.

Η χορήγηση των πολυδύναμων κυττάρων στο αίμα ενεργοποιεί την παραγωγή τους μετά 4 ημέρες.

Ο εγκέφαλος, ο μυελός των οστών, αιμοποιητικό σύστημα, αιμοφόρα αγγεία, μύες σκελετού, δέρμα, ήπαρ, αποτελούν πηγές βλαστοκυττάρων.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι παραγωγής και αύξησης των πολυδύναμών κυττάρων :

α) Κατάλληλη διατροφή.

β) Τρόπος ζωής.

γ) Βελονισμός : προάγει την διαφοροποίηση των μεσεγχυματικών πολυδύναμων κυττάρων και την λειτουργικότητα στις βλάβες της Σπονδυλικής Στήλης. Κινητοποιεί την κατηγορία των κυττάρων αυτών που διαθέτουν επουλωτική ικανότητα.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

80% επιτυχία, σημειώνεται με τον χρήση για νεαροποίηση των Βλαστοκυττάρων.

Θεραπείες με SC Κύτταρα (Stem Cells) έχουν γίνει σε πολλές χώρες – Αμερική – Ιράν – Νότιο Κορέα – Αυστραλία.

Οι μεταμοσχεύσεις πολυδύναμων κυττάρων (μεταμόσχευση μυελού) που εφαρμόζεται για αιματολογικά νοσήματα με ρυθμό 50.000 μεταμοσχεύσεις ετησίως και με αύξηση της συχνότητας 10%-20% και σε αριθμό 20.000 ατόμων παρουσιάζουν επιβίωση 5 ετών και άνω.

Το κόστος της θεραπείας με πολυδύναμα κύτταρα είναι $8.000 - $30.000 για την θεραπεία αύξησης των μεσεγχυματικών πολυδύναμων κυττάρων.

Η πιο διαδεδομένη και περισσότερο δοκιμασμένη θεραπεία με πολυδύναμα κύτταρα αποτελεί η ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΜΥΕΛΟΥ ΟΣΤΩΝ που τελείται σαν θεραπεία αιματολογικών νόσων και παθήσεων ανοσοποιητικού συστήματος επίσης για ανανέωση του αιμοποιητικού συστήματος μετά έντονες θεραπείας για νεοπλασία.

Το πιο οργανωμένο και διάσημο κέντρο (Stem Cell Institute) έχει θεμελιωθεί από τον Dr. Neil Riordan και βρίσκεται στον ΠΑΝΑΜΑ.

Το καυτό θεμελιώδη ερώτημα είναι :

ΜΠΟΡΕΙ Η ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΥΔΥΝΑΜΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΝΑ ΑΝΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΓΗΡΑΝΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ;

Πολυδύναμα κύτταρα αν συνδυαστούν με γονίδια κατά της γήρανσης αναστέλλουν την ηλικιακή εξέλιξη.

Η εισαγωγή νεαρών πολυδύναμων κυττάρων στον οργανισμό μπορεί να προκαλέσει αναγέννηση των υπαρχόντων κυττάρων με κατάληξη επιβράδυνση ή και αναστολή της διαδικασίας της επερχόμενης γήρανσης.

Πειραματικά δεδομένα έχουν δείξει ότι η έγχυση πολυδύναμων κυττάρων στον εγκέφαλο ζώων είχε σαν αποτέλεσμα αύξηση 10%-15% χρόνου ζωής τους και επιβράδυνση του γήρατος.

Επίσης, μπορεί να ανασταλεί η πρόωρη γήρανση με υγιεινές συνήθειες, όπως :

• Όχι κάπνισμα.
• Αποφυγή ακτινοβολίας ηλιακής.
• Τμηματικό φυσικό μαύρισμα.
• Μην ταλαιπωρείτε το δέρμα του προσώπου κάνοντας άσκοπες κινήσεις έκφρασης.
• Υγιεινή διατροφή.
• Κατανάλωση ελάχιστης ποσότητας αλκοόλης.
• Καθημερινή σωματική άσκηση.
• Καθαρισμός επιμελής του δέρματος πρωί, βράδυ.

Η χρήση των εμβρυϊκών πολυδύναμων κυττάρων (Βλαστοκυττάρων) αντιμετωπίζει ηθικοθρησκευτικά ερωτήματα.

Έτσι, η χρήση τους έχει επιτραπεί στην Σουηδία, Φιλανδία, Βέλγιο, Ελλάδα, Μ. Βρετανία, Δανία, Ολλανδία, ενώ η χρήση τους είναι παράνομη στη Γερμανία, Αυστρία, Ιρλανδία, Πορτογαλία.

Τα Βλαστοκύτταρα υποστηρίζονται σε υγρά μορφή μπορεί να δημιουργήσουν νέο οστό ή χόνδρο σε αντικατάσταση κατεστραμμένου ιστού. Αυτό είναι πολύ χρήσιμο διότι ο χόνδρος δεν αναγεννάται και βρίσκεται σαν ελαστικό ιστό της μύτης, αυτιών, αρθρώσεις.

Η χορήγηση ενέσιμου σκευάσματος βλαστοκυττάρων δεν έχει ουσιαστικές παρενέργειες.

Η πλήρης αποκατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος του λήπτη γίνεται σε 3-12μήνες. Στη διάρκεια αυτή υπάρχει σε χρόνο που γενικά θυμίζει το 1^ο χρόνο ηλικίας – επιρρέπεια σε λοιμώξεις.

Υπάρχει συστηματικός έλεγχος παρακολούθησης του μοσχεύματος.

Οι πιθανότητες κατά την μεταμόσχευση μυελού των οστών με θανατηφόρας κατάληξης ήταν το 1993-1997 εντός 200 ημερών μετά την μεταμόσχευση 30%.

Το ποσοστό αυτό μειώθηκε 16% 2003-2017 και σε 11% το 2013-2017.’

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ

• Ορθοπεδική

Η χρήση βλαστοκυττάρων έχει μείωση τις συνηθισμένες χειρουργικές επεμβάσεις π.χ. του γόνατος μειώνοντας σημαντικά το χρόνο ανάρρωσης. Συνήθως χρησιμοποιούνται μεσεγχυματικά κύτταρα που διαβιούν στο μυελό των οστών, με διάρκεια 6 μηνών – πολλών χρόνων.

Οι κλινικές εφαρμογές των βλαστοκυττάρων γίνονται από της εξής ειδικότητες : αναισθησιολόγος, δερματολόγος, πλαστικός χειρουργός, ακτινολόγους, ειδικότητες που αντιμετωπίζουν συνήθως νευρολογικές – ορθοπεδικές παθήσεις.

• Αισθητική Δέρματος

Χρήση τοπικών σκευασμάτων βλαστοκυττάρων στο πρόσωπο γίνεται με την κυκλοφορία διαφόρων αλοιφών.

Το πρόσωπο μεταξύ 50-60 ετών στις γυναίκες εμφανίζει συμπτώματα γήρανσης x2 φορές γρηγορότερα των ανδρών.

Η χρήση αυτών των αλοιφών που έχουν σαν βάση την αναγέννηση του κολλαγόνου συνδετικού ιστού και περιλαμβάνουν :

1. Μασάζ προσώπου (ερεθίζει παραγωγή κολλαγόνου και ενισχύει την «μνήμη των μυϊκών ιστών»).
2. Κρέμες κολλαγόνου.
3. Κρέμες με Βιτ. C.
4. Κατάλληλη διατροφή.
5. Επαρκής ενυδάτωση οργανισμού.
6. Όχι κάπνισμα.
7. Κρέμες κατά των ρυτίδων (Retin – A). Η ρετινόλη είναι φυσικής μορφή Βιτ. A.

Η εμφάνιση του Προσώπου και του λαιμού αλλοιώνεται με την πάροδο του χρόνου.

Εμφανίζεται απώλεια του μυϊκού τόνου, λέπτυνση επιδερμίδας που τελικά δίνει την εικόνα πλαδαρότητας – εξασθένησης.

Η απώλεια οστικής μάζας των σιαγόνων μειώνει το μέγεθος της κατώτερης μοίρας του προσώπου και με τον τρόπο αυτό εμφανίζονται :

• Μεγέθυνση μύτης
• Στόματος

Η έκθεση σε επίδραση ελευθέρων ριζών του περιβάλλοντος (μόλυνση ατμόσφαιρας – ηλιοθεραπεία) προκαλεί οξειδωτική καταστροφή δέρματος και καταστροφή του κολλαγόνου που προκαλεί εμφάνιση ρυτίδων.

Η καταστροφή του κολλαγόνου προκαλείται από – κάπνισμα – κατανάλωση μεγάλη σακχάρων – έκθεση στον ήλιο.

Αντίθετα η καφεΐνη μειώνει την καταστροφή του κολλαγόνου.

• Καρδιαγγειακά Νοσήματα

• Στεφανιαία νόσος
• Εμφρακτό μυοκαρδίου
• Καρδιακή ανεπάρκεια
• Παροδικό ισχαιμικό επεισόδιο
• Περιφερική αρτηριακή νόσος

Μπορεί να αντιμετωπιστούν με θεραπεία χορήγησης stem cells. Η θεραπεία οστεοαρθρίτιδας δεν γίνεται με χρήση SC λόγω μόνιμου βλάβης της άρθρωσης.

Παθήσεις Σπονδυλικής Στήλης – Νεύρων

Θεραπεία SC στις βλάβες Σ.Σ., βλάβες νεύρων. Έχουν αποτέλεσμα 45% ποσοστό με βελτίωση κάτω των 6 μηνών.

Η επιβίωση των Stem Cells (SC) διαρκεί 5 μήνες και ενίοτε 3 χρόνια.

Μετά την θεραπεία με SC δεν πρέπει να λαμβάνονται :

1. Αναλγητικά φάρμακα για τουλάχιστον 6 εβδομάδες.
2. Ανάπαυση για τις επόμενες 24-48 ώρες.
3. Φυσικοθεραπεία σε 6 ημέρες.

Μετά την θεραπεία επίσης σημαντική είναι η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε πρωτεΐνες (κοτόπουλο – ψάρι – γουρούνι – αρνί – αυγό – γάλα – τυρί – tofu (γάλα σόγιας).

Επίσης η κατανάλωση σκευασμάτων κολλαγόνου που ευρέως κυκλοφορούν στο εμπόριο θεωρείται σχετικά ασφαλής προκαλώντας γαστρεντερικές εκδηλώσεις (κακή γεύση στο στόμα – «καούρα» στον οισοφάγο).

Πιο ασφαλής και χωρίς παρενέργειες είναι οι κρέμες κολλαγόνου που χρησιμοποιεί και η Ελληνικής καταγωγής ηθοποιός Jennifer Aniston.

Γενικά η κατανάλωση 2,5-15gram καθημερινά κολλαγόνου θεωρείται ασφαλής και χωρίς παρενέργειες.

Η χρήση πόσιμων σκευασμάτων κολλαγόνου ενεργεί θεραπευτικά μετά χορήγηση 90 ημερών.

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ

Βιβλιογραφία

Flsevior : εχμ. Tox. Patiol

Βικιπαίδεια

Clin. Imm.

Merck Man.

Οι κυριότερες παρενέργειες των εμβολίων Pfizer και Moderna περιλαμβάνουν τις αλλεργικές αντιδράσεις που εμφανίζονται κατά την χορήγησή τους.

Παρακάτω αναγράφονται τα συστατικά των 3 εμβολίων :

ΑΛΛΕΡΓΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΑ mRNA ΕΜΒΟΛΙΑ

Και τα δύο εμβόλια περιέχουν Polyethylene glycol (PEG)στην οποία αποδίδονται οι κυριότερες αλλεργικές αντιδράσεις.

Η PEG αποτελεί κύριο συστατικό ωσμωτικών δρώντων καθαρτικών όπως και χρήση αυτή γίνεται στην προετοιμασία της κολονοσκόπησης.

Η PEG αποτελεί αποτελεί ένα αδρανές στοιχείο ή έκδοχο και η χρήση αυτής γίνεται προς θεραπευτική ενίσχυση φαρμάκων (π.χ. χημειοθεραπευτική αγωγή).

Υφίσταται διατηρούμενη υπερευαισθησία μεταξύ PEG και πολυσοσβιτόλης (περιλαμβανόμενα και τα δύο σαν έκδοχα σε εμβόλια και φάρμακα.

• ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΕΣ ΑΛΛΕΡΓΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
• ΑΓΓΕΙΟΚΙΝΗΤΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ
• ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΜΕΤΑ mRNA ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥ

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ

Η επόμενη μέρα αναφέρεται σε πολλές καινούργιες μορφές εμβολιασμού.

Εμβόλια κατά του COV-19 κάψουλα – σπρέι βρίσκονται σε πολύ καλό δρόμο τελικών πειραματισμών.

Με την χρήση κάψουλας, spray εμβολίου κατά COV-19 απλοποιείται και κερδίζεται χρόνος για όλα τα άτομα που αναμένουν την σημερινή χορήγηση της 1^ης ή και της 2^ης δόσης.

Επιστημονικές έρευνες στην Γερμανία έχουν προχωρήσει σημαντικά για την παρασκευή του per os εμβολίου και αναφέρεται ότι οι επιτεύξεις αυτές έχουν βασιστεί στα εμβόλια που έχουν δοκιμαστεί από πολλά χρόνια πριν π.χ. (εμβόλιο κατά τυφοειδούς πυρετού που περιέχει συγκεκριμένο μικροβιακό στέλεχος την Salmonella Typhi Ty21α).

Τα διά του στόματος (per os) χορηγούμενα εμβόλια εμφανίζουν πλεονεκτήματα σημαντικά έναντι των ήδη χρησιμοποιούμενων, όπως :

1. Δεν χρειάζονται ειδικές συνθήκες διατήρησης και μεταφοράς (βαθειά κατάψυξη – ειδικά ψυγεία μεταφοράς).
2. Ο εμβολιασμός δεν χρειάζεται εξειδικευμένο προσωπικό (γιατρούς – νοσοκόμες).
3. Διαθέτουν την ίδια αποτελεσματικότητα για την παραγωγή αντισωμάτων κατά COV 19.
4. Η κάλυψη των πληθυσμών των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών γίνεται πιο εύκολη.

ΤΡΟΠΟΣ ΔΡΑΣΗΣ ΝΕΟΥ ΕΜΒΟΛΙΟΥ

Ειδικά βακτήρια κλείνονται μέσα σε ειδική κάψουλα η οποία προστατεύει αυτά από την «επίθεση» επίδραση του υδροχλωρικού οξέος του στομάχου.

Βασικός στόχος του εμβολιασμού με την χορήγηση της per os κάψουλας είναι να διέλθει αυτή από το στομάχι και να περάσει στο λεπτό έντερο.

Εκεί τα δεσμευμένα εντός της κάψουλας βακτήρια παρουσιάζονται σαν αντιγόνα στο ανοσοποιητικό σύστημα του εντερικού αυλού.

Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι ο βλεννογόνος του εντέρου περιέχει υψηλά επίπεδα ανοσοσφαιρίνων και ειδικά ανοσοσφαιρίνης Α η οποία χαρακτηριστικά προσδιορίζεται σαν «ανοσοσφαιρίνη των βλεννογόνων».

Τελικός στόχος της μορφής αυτής του εμβολιασμού είναι η ενεργοποίηση των εξειδικευμένων κυττάρων του εντερικού τοιχώματος με τελικό στόχο τα παραγόμενα ανοσοκύτταρα να εγκλωβίζουν τα μικρόβια, τους ιούς, μεταφέροντας αυτά στο λεμφικό σύστημα.

Οι ερευνητές που κατασκευάζουν το εμβόλιο αυτό (που χορηγείται από το στόμα ή την μύτη) θεωρούν ότι η ενεργοποίηση της ανοσολογικής απάντησης μέσω της «κινητοποίησης» του εντέρου παρέχει την δυνατότητα της μη πρόωρης διασποράς του ιού (πρόληψη της

καταστροφής του πνευμονικού ιστού) και τούτο διότι τα εμβόλια τα οποία κυκλοφορούν για COV-19 δεν προκαλούν αυτό τον τύπο της ανοσολογικής απάντησης (διέγερση εντέρου).

Έτσι, το χορηγούμενο από το στόμα ή την μύτη εμβόλιο προκαλεί ανοσολογική απέκκριση ή οποία δρώντας στις βλεννογονικές επιφάνειες του εντέρου αλλά και των πνευμόνων. Θεωρείται ότι αποκλείει την γενίκευση της λοίμωξης COV-19 και στην συνέχεια την ανάγκη παραγωγής των «κλασσικών», εξουδετερωτικών αντισωμάτων.

Επίσης, οι ερευνητές του καινούργιου αυτού εμβολίου λαμβάνοντας υπόψιν τις δυνατότητες μετάλλαξης του COV-19 έχουν δημιουργήσει στην παραγωγή του εμβολίου 2 αντιγόνα (με αυτό το τρόπο το πρώτο αντιγόνο να προσφέρει κατάλληλη ανοσολογική απάντηση ενώ το δεύτερο αντιγόνο να βασίζεται σε ένα γονίδιο μετάλλαξης του ιού).

Έτσι, «διερευνάται» συνολική ανοσολογική απάντηση του οργανισμού με τη χρήση του εμβολίου αυτού.

Βέβαια η συνεχής εμφάνιση μεταλλαγμένων στελεχών καθιστά αυτή την επιλογή προβληματική πρόκληση.

Η Astra Zeneca η οποία παρασκευάζει το τύπο αυτού του εμβολίου έχει μεγάλη πείρα στη δημιουργία των per os εμβολίων.

Πρόσφατα έχει αναπτύξει εμβόλιο για τον καρκίνο του προστάτη (έχει λάβει έγκριση για κλινικές δοκιμές πριν την κυκλοφορία του).

Σε πρακτικό επίπεδο πανεπιστήμια της Κίνας από τον περασμένο Νοέμβριο έχουν ξεκινήσει κλινικές δοκιμές με το per os εμβολίων κατά COV-19.

Το εμβόλιο αυτό βασίζεται σε «όχημα» μεταφοράς των τμημάτων της πρωτεΐνης – ακίδας του COV-19 που σε ιό της γρίπης, φυσικά κατάλληλα αδρανοποιημένο και αβλαβή).

Το εμβόλιο αυτό χορηγείται σε μεσοδιαστήματα 2 – 3 εβδομάδων.

Επίσης το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης ανακοίνωσε πρόσφατα μελέτες οι οποίες ελέγχουν την αποτελεσματικότητα ενός εμβολίου που χορηγείται δια της εισπνοής.

Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και πανεπιστήμια της Κίνας (CanSiko Biologics) δοκιμάζουν σε εισπνοές (δια της ρινικής οδού) την χορήγηση του ήδη κυκλοφορούντος κινέζικου εμβολίου και μάλιστα σε εφ’ άπαξ χορήγηση.

Άλλες επιστημονικές προσπάθειες βρίσκονται σε εξέλιξη για την παρασκευή και κυκλοφορία ενός εμβολίου που θα χορηγείται για τον COV-19 αλλά και για τη γρίπη στον ίδιο χρόνο!!!!

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ

Ref.: - CDC

• Μαγκ. «ΒΗΜΑ»
• Mayo Clinic

Εάν οι άνθρωποι δεν κατανοούν δεδομένα της επιστήμης η οποία δημιουργεί, η οποία κατασκευάζει το κάθε εμβόλιο και οι ερωτήσεις, οι απορίες τους δεν έχουν απαντηθεί πλήρως και ικανοποιητικά θα διστάσουν να εμβολιασθούν.

Αντίθετα αν οι άνθρωποι μάθαιναν τα πραγματικά επιστημονικά στοιχεία και εξοικειωθούν με αυτά νοιώθουν άνετα και χωρίς ενδοιασμούς ή ερωτηματικά εμπιστεύονται τους ειδικούς επιστήμονες και προχωρούν στον εμβολιασμό.

Τα νεότερα εμβόλια mRNA (messenger RNA) τεχνολογίας δρουν με την κωδικοποίηση ενός μέρους της πρωτεΐνης ακίδας (spike) του COV-19 (βρίσκεται στην επιφάνεια του ιού COV-19) και μέσω αυτής ενώνεται με το υγιές κύτταρο.

Τα μέρη της πρωτεΐνης δρουν σαν αντιγόνα (αντιγονικός ερεθισμός) για την δημιουργία αντισωμάτων (από τον οργανισμό του ατόμου (ανοσο-απέκριση).

Ακολούθως, ο οργανισμός αποβάλλει την πρωτεΐνη και το χορηγούμενο mRNA, αλλά τα αντισώματα παραμένουν.

Η άλλη κατηγορία εμβολίων περιέχει κατάλληλα αδρανοποιημένους, τροποποιημένους γενετικά ιούς (αδενοϊούς) οι οποίοι μεταφέρουν σαν «οχήματα» μέρος της πρωτεϊνικής ακίδας του COV-19.

Με τον τρόπο αυτό προκαλείται ενεργοποίηση του ανοσολογικού συστήματος του οργανισμού (χυμική και κυτταρική ανοσία) με τελικό στόχο την δημιουργία αντισωμάτων κατά του ιού αλλά και πρόκληση ανοσολογικής μνήμης.

Τα εμβόλια κινεζικής προέλευσης δεν χρειάζονται βαθιά κατάψυξη. Αποθηκεύονται στους -2^Ο έως -8^ΟC, όπως συμβαίνει και με το εμβόλιο της Astra Zeneca, Sputnik.

Η ανάπτυξη αντισωμάτων κατά των εμβολίων αυτών γίνεται την 14^η ημέρα μετά την χορήγησή τους.

Άλλα εμβόλια υπό εξέλιξη και σε διάφορα στάδια δοκιμαζόμενα περιλαμβάνουν της cansino Biologics (Φάση 3) όπως και το εμβόλιο που ανακαλύφτηκε από Antini Zhifa Longson και περιέχει κεκαθαρμένα τεμαχίδια COV-19 (βρίσκεται στη φάση 3).

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ

ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΩΝ ΠΙΟ ΓΝΩΣΤΩΝ ΕΜΒΟΛΙΩΝ

Ο τύπος των εμβολίων αυτών (Vaccine BIBP – Coronavac) κατασκευάζονται με την βάση της παλαιάς τεχνικής (τεμαχίδια ιού - τμήματα ιού.

Ο τύπος των εμβολίων αυτών μεταφέρεται με τα συνήθη μέσα (στις συνηθισμένες θερμοκρασίες με αυτοκίνητα ειδικά).

Η τεχνική των εμβολίων αυτών έχει σαν βάση την γνωστή «παραδοσιακή τεχνική που έχει εφαρμοσθεί στο αδρανοποιημένο εμβόλιο πολιομυελίτιδας με την τελική προσθήκη ενισχυτικού με βάση το αλουμίνιο αποτελεσματικότητας 90% σε άτομα ηλικίας 18-59 και 91% για από 60 ετών και πάνω.

Μικρές εμπειρίες των εμβολίων αυτών δεν υπάρχουν όπως, α) στην συνύπαρξη συν-νοσηρότητα (παρουσία άλλων νόσων), β) στις έγκυες.

Τα είδη αυτών των εμβολίων έχουν χρησιμοποιηθεί σε ευρεία κλίμακα στις υπό ανάπτυξη χώρες (Μαρόκο – Κένυα – Σομαλία – Κονγκό).

Για το 2021-2 η παραγωγή αυτών των εμβολίων αναμένεται να υπερβεί το 1 δισεκατομμύριο.

ΑΝΟΣΙΑ

ΑΝΟΣΙΑ COV-19

H επίτευξη ανοσίας η οποία καλύπτει 60% - 70% θεωρείται απαραίτητη για το σύνολο του πληθυσμού.

Υπάρχει η άποψη ότι μετά την 1^η δόση του εμβολίου Astra-Zeneca η χορήγηση της 2^ης δόσης άλλου εμβολίου ενισχύει την αντισωματική απάντηση.

Η ελπίδα από αυτούς τους συνδυασμούς εμβολίων είναι να προκληθεί μεγαλύτερη, ισχυρότερη ανοσολογική απόκριση σε σύγκριση με την πλήρη δοσολογία (ΔΥΟ ΔΟΣΕΙΣ) του ενός και μόνον εμβολίου.

Η εφαρμογή αυτή βασίζεται στη γνωστή ΕΤΕΡΟΛΟΓΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ (Prime Boost) και έχει ήδη εφαρμοστεί και για εμβόλια άλλων νοσημάτων όπως ο ιός Ebola.

Ο συνδυασμός αυτών των εμβολίων (Astra-Zeneca) και Pfizer προκαλεί ισχυρότερη ανοσιακή απάντηση από την συνηθισμένη χορήγηση 2 δόσεων εμβολίου Astra-Zeneca.

Δεν υπάρχουν όμως συγκριτικά στοιχεία για την ανοσιακή απάντηση (δημιουργία ανοσίας) η οποία προκαλείται από την χορήγηση πλήρως δοσολογίας εμβολίου Pfizer.

ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ

ΟΙ ΔΟΣΕΙΣ ΕΜΒΟΛΙΟΥ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΩΝ ΕΜΒΟΛΙΩΝ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΒΑΣΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΙΙΚΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ (αδενοϊοί χιμπατζή Astra-Zeneca) είναι λιγότερες αποτελεσματικές επειδή τα ανοσοποιητικό σύστημα επάγει απάντηση προς τους αδενοϊούς.

Τα RNA εμβόλια ενδεχομένως προκαλούν στις πρόσθετες δόσεις παρενέργειες.

Τα άτομα που εμβολιάσθηκαν με συνδυασμό των 2 αυτών εμβολίων, εμφάνισαν μεγαλύτερο ποσοστό ανεπιθύμητων ενεργειών, όπως ΠΥΡΕΤΟΣ, σε σύγκριση με τα άτομα που εμβολιάσθηκαν με 1 εμβόλιο και όχι συνδυασμό.

Η ερώτηση και το αγωνιώδες ερώτημα είναι «προ των πυλών».

Αν χρειασθεί να χορηγηθεί 3^η δόση εμβολιασμού με νέα εμβόλια για τα μεταλλαγμένα στελέχη του ιού.

ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΜΙΑ ΝΕΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΕΚΔΟΧΗ ΤΩΝ ΑΔΕΝΟΪΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑ ΣΑΝ «ΜΕΤΑΦΟΡΕΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ (ΕΙΝΑΙ ΔΡΑΣΤΙΚΑ!!)» ΣΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΚΥΤΤΑΡΑ.

Η Astra-Zeneca σε ευρείες έρευνες προκεται να σημειώσει αποτελέσματα που απαντούν καθησυχαστικά. Βεβαιώνοντας ότι τα εμβόλιά της δεν χάνουν την ισχύ τους (εμβολιασμός ετήσιος) και καλύπτουν τις μεταλλάξεις από του ιού.

Συνολικός χρόνος προστασίας εμβολίου 6-8 μήνες και άνω.

Παρατηρήσεις

Άτομα που έχουν νοσήσει με COV-19 εμφανίζουν ακόμα μεγαλύτερη προστασία μετά την 1^η δόση και των 2 εμβολίων, σχετικά με εκείνους που δεν έχουν νοσήσει από COV-19.

Astra-Zeneca

Pfizer

Η ύπαρξη εξουδετερωτικών Abs σε ποσοστό↑30% όπως και ένδειξη αδρανοποίησης ιού

↑ 75% υψηλή προστασία κατά COV-19.      

Εμβόλιο Pfizer – AstraZeneca

α δόση > καμία διαφορά

22^η ημέρα > πριν τη 2^η δόση

                              79% Pfizer εξουδετέρωση Abs

                              50% Astra-Zeneca

Μετά τις πλήρεις δόσεις

                              98% Pfizer

75% Astra-Zeneca

Για να επιτευχθεί ικανοποιητικό τείχος ανοσίας πρέπει να εμβολιασθεί το 60%-70% του συνολικού πληθυσμού της χώρας, που θα περατωθεί (ανάλογα με τον σημερινό ρυθμό εμβολιασμού ίσως τον Σεπτέμβριο - Οκτώβριο του 2021).

Παράλληλα όμως οι επιστήμονες ανά τον κόσμο συνεχίζουν την δική τους μάχη, μία κούρσα χρόνου για την κατασκευή ΕΝΟΣ ΕΜΒΟΛΙΟΥ (βαπτίζεται Pan-Corona) που θα προσαρμόζεται και θα αντιμετωπίζει κάθε μελλοντική μετάλλαξη των διαφόρων τύπων κοροναϊού και να καταπολεμά αυτές πριν νοσήσει το κάθε άτομο.

Οι έρευνες του Pan-Corona βασίζονται στην καινούργια τεχνολογία mRNA που χωρίς αμφισβήτηση θεωρείται το αύριο και ανάπτυξη της επιστήμης στις επόμενες δεκαετίες.

Οι εντατικές έρευνες για την δημιουργία αυτού του εμβολίου διεξάγονται στην Αμερική – Κέντρο Γενετικής Μηχανικής – Βιοτεχνολογίας της ΚΟΥΒΑΣ!!! (εμφανίστηκε με εκπληκτική οργάνωση αντίδραση σε κάθε επίπεδο της πανδημίας εμφανίζοντας ελάχιστα κρούσματα) και στην ΚΙΝΑ η οποία αντιμετώπισε όλη την έναρξη και εξάπλωση του ιού, πριν από την πανδημία.

Άλλη ενδιαφέρουσα προσέγγιση πειραματική και αυτή αφορά τεχνολογία «Self-amplifying RNA» (αυτό-μεγέθυνση RNA) που δημιουργεί αντισώματα κατά COV-19 με την χρήση τεμαχιδίων του ιού, τα οποία διατηρούνται σταθερά και όχι έναντι εκείνων που είναι επιρρεπή σε μεταλλάξεις.

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ