ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΑΡΠΙΑΙΟΥ ΣΩΛΗΝΑ (ΣΚΣ)

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΣΚΠ

Το ΣΚΠ προκαλείται από προβλήματα σε νεύρο του καρπού των χεριών το μέσο νεύρο (άκρας χείρας) και όχι σε βλάβη των μυών όπως πιστεύει πόλυς κόσμος.

Συνήθως τα συμπτώματα του ΣΚΠ εμφανίζονται προοδευτικά σε διάστημα εβδομάδων, μηνών ακόμα και χρόνων.

Όταν εμφανίζονται στα χέρια συμπτώματα όπως παρατεινόμενος πόνος, αιμωδίες, μυρμηκιαση, αίσθημα νυγμών ή μυϊκή αδυναμία κατά την κίνηση, συνιστάται ιατρική εξέταση και συμβουλή ειδικών γιατρών.

Δεν είναι απόλυτα ερμηνεύσιμη η αιτιοπαθογένεια του ΣΚΣ, ο τρόπος που επηρεάζεται η νευρομυϊκή αγωγιμότητα από τις βλάβες του καρπού (άκρας χείρας).

Γενικά ΣΚΣ προκαλείται όταν οι ιστοί γύρω από το μέσο νεύρο του χεριού εμφανίζουν οίδημα που εξασκεί πίεση πάνω στο νεύρο.

Στα αρχικά στάδια το ΣΚΣ είναι αναστρέψιμο και ιάσιμο.

Με την πάροδο του χρόνου όμως η προσβολή των νεύρων επιδεινώνεται και μόνιμες βλάβες δημιουργούνται. Έτσι, σε διάστημα 5-10 ετών τα ενοχλήματα υποχωρούν αλλά μένει η μυϊκή ατροφία και αδυναμία.

Συχνά τα αίτια που προκαλούν το ΣΚΣ δεν βρίσκονται.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΚΣ

Το ΣΚΣ εμφανίζει οικογενές, οικογενειακό ιστορικό υπόστρωμα.

Οι γυναίκες εμφανίζουν ΣΚΣ συχνότερα από τους άνδρες. Αναλογία 9:1.

Τα μεγάλης ηλικίας άτομα εμφανίζουν συχνότερα ΣΚΣ.

Για την πληρέστερη κατανόηση της αιτιοπαθογένειας του ΣΚΣ που οφείλεται σε δυσαρμονία του χώρου του καρπιαίου σωλήνα* και του χώρου που καταλαμβάνουν οι διερχόμενοι από το χώρο αυτό τένοντες, με αποτέλεσμα πίεση του μέσου νεύρου αναφέρονται ορισμένα ανατομικά στοιχεία της άκρας χείρας (βλέπε σχήμα1) όπως η νεύρωση της άκρας χείρας (βλέπε σχήμα 2).

*Καρπιαίος σωλήνας : Σωλήνας που βρίσκεται στον καρπό και περιβάλλεται από οστεοϊνώδες υλικό μέσα από τον οποίο διέρχονται οι τένοντες των καμπτήρων μυών και το μέσο νεύρο. Άλλη ονομασία σωλήνας καμπτήρων μυών.

Σχήμα 1

Σχήμα 2

Σημείωση : Μέσο νεύρο όπως φαίνεται στο σχήμα (Κίτρινο χρώμα) παρέχει αισθητικότητα στην εσωτερική επίφανεια παλάμης – μισή επιφάνεια παραμέσου δακτύλου, ονυχοφόρες φάλαγγες, δείκτη – μέσου – παράμεσου, παρέχει λειτουργία των μυών βάσεις αντίχειρα.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ – ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΣΚΣ

Το ΣΚΣ παρουσιάζει όχι χαρακτηριστικά εμφανή συμπτώματα που μπορεί να διαφέρουν ακόμα από άτομο σε άτομο.

Έτσι συχνά αναφέρονται ενοχλήματα όπως «πονάω παντού, μουδιάζουν τα δάκτυλά μου», «πονάει ο ώμος μου».

Συνήθως ο ασθενής παρουσιάζει πόνο στα χέρια και αντιβράχιο, μουδιάσματα στα 3-4 δάκτυλα της κερκιδικής μοίρας του καρπού, πιο σπάνια ο ασθενής αναφέρει μυϊκή αδυναμία «πέφτουν τα αντικείμενα από τα χέρια του».

Οι μισοί ασθενείς με ΣΚΣ εμφανίζουν πιο έντονα τα συμπτώματα κατά τις νυκτερινές ώρες ενώ οι υπόλοιποι κατά την διάρκεια της ημέρας.

Σε χρόνιες, παραμελημένες περιπτώσεις ΣΚΣ εμφανίζεται ατροφία των μυών του θέναρος και λειτουργική ανεπάρκεια του χεριού (βλέπε σχήμα 3).

Ατροφία του Θέναρος, λόγω παραμελημένου Συνδρόμου Καρπιαίου Σωλήνος

Η ταξινόμηση του ΣΚΣ ανάλογα με κλινική εικόνα και τα ηλεκτρονευρογραφικά ευρήματα (ΗΛΤΝ) έχει 3 στάδια.

1ο ΣΤΑΔΙΟ : Ελαφρές περιπτώσεις ΣΚΣ
2ο ΣΤΑΔΙΟ : Έντονα κλινικά ευρήματα – ηλεκτροφυσιολογικά ευρήματα.
3ο ΣΤΑΔΙΟ : Παραμελημένο ΣΚΣ με εμφανείς ατροφίες.

Γενικά τα συμπτώματα του ΚΝΣ συνήθως εμφανίζουν προοδευτική πορεία για εβδομάδες, μήνες, μερικές μέρες και χρόνια.

Τα αρχικά συμπτώματα που πρέπει να αξιολογούνται από τον ασθενή και το γιατρό περιλαμβάνουν [πόνο στον καρπό του χεριού και την παλαμιαία επιφάνεια της άκρας χείρας (συνήθως και στα 2 χέρια)] με συνοδά συμπτώματα αίσθημα καύσου, μούδιασμα, νυγμώδη άλγη, στην παλαμιαία επιφάνεια του δείκτη, μέσου, παραμέσου δακτύλου, ο μικρός (5ο) δάκτυλο δεν εμφανίζει τα παραπάνω συμπτώματα.

Όλα τα παραπάνω συμπτώματα μπορεί να εκτείνονται προς την περιοχή του ώμου.

Αν δεν διαγνωστεί το ΣΚΣ το πάσχον χέρι εμφανίζεται συνεχώς μουδιασμένο με απώλεια αισθητικότητας (κρύο – ζεστό). Επίσης μπορεί να εμφανιστεί και μυϊκή αδυναμία.

Οι ασθενείς με ΣΚΣ αναφέρουν ότι αισθάνονται «πρησμένα» τα πάσχοντα άκρα χωρίς αυτό να υπάρχει. Από κλινικής πλευράς η αναφορά των συμπτωμάτων αυτών δείχνει τη σοβαρότητα εξέλιξης του ΣΚΣ.

Η λήψη λεπτομερούς ιστορικού (ατομικού και οικογενειακού) και η επιμελής κλινική εξέταση είναι απαραίτητα διαγνωστικά στοιχεία.

Επίσης ειδικές δοκιμασίες είναι χρήσιμες για την διάγνωση του ΣΚΣ και άλλες κλινικές δοκιμασίες όπως άλλα tests :

1ο Η κάμψη του καρπού στο ΣΚΣ ανευρίσκεται επώδυνη και μειωμένη ανύψωση χεριού.

2ο Test Phalen : προκαλούμε κάμψη του καρπού και μετά πάροδο ενός λεπτού αν υπάρχει ΣΚΣ το άτομο αναφέρει «μουδιάσματα» στα 3,5 κερκιδικά δάκτυλα. Η θετικότητα του παραπάνω “test” είναι 48% - 80% στον ασθενή με ΣΚΣ, με ευαισθησία χαμηλή 67% ειδικότητα 59%.

Σχήμα 4, Test Phalen

Δεν συμβαδίζει απόλυτα με τα ηλεκτροφυσιολογικά ευρήματα (Ηλεκτρομυογράφημα – ταχύτητα αγωγής ερεθίσματος).

Επίσης άλλα «tests» όπως test Tinel : καλύτερη ονομασία σημείο Tinel (Juler Tinel : Γάλλος νευρολόγος 1879-1962). Εμφάνιση αίσθησης μυρμηκίασης η οποία παράγεται από την πίεση ή επίκρουση του νευρικού στελέχους που έχει υποστεί βλάβη, εκφύλιση μετά από τραυματισμό και Test Flick : κλινική δοκιμασία, ερωτηματολόγιο με τον εξεταζομένο ασθενής για τα συμπτώματα τα οποία παρατηρούνται κατά τις νυκτερινές ώρες. Δηλαδή την διαραχαή κίνησης κατά την επαφή των καρπών ειδικά κατά τις νυκτερινές ώρες. Ευαισθησία Test 93% - ειδικότητα 85%.

Δοκιμασία ανύψωσης των χεριών : Ανύψωση των χεριών και παραμονή στη θέση αυτή για διάρκεια 2 λεπτών. Αν αναπαραχθούν τα συμπτώματα του ΣΚΣ (νυγμώδη άλγη – μουδιάσματα) τότε η δοκιμασία θεωρείται θετική για διάγνωση ΣΚΣ. Ευαισθησία 75% - Ειδικότητα 98%.

Δοκιμασία Tourniquet

Η άσκηση πίεσης με το σφυγμομαινόμετρο μεταξύ της συστολικής και διαστολικής του ατόμου με πιθανό ΣΚΣ παρέχει στοιχεία για την διάγνωση του ΣΚΣ.

Με τον τρόπο εφαρμογής της πίεσης αυτής αποφράσεται η φλεβική επαναφορά προς το χέρι και η επερχόμενη αύξηση του όγκου του αίματος, αυξάνει την πίεση μέσα στον καρπιαίο σωλήνα.

Δεν θεωρείται αξιόπιστη δοκιμασία.

Δοκιμασία πίεσης Durkans.

Βασίζεται στην αυξημένη άσκηση πίεσης είτε με τον αντίχειρα του γιατρού είτε με ειδική συσκευή στην περιοχή καρπιαίου σωλήνα. Δοκιμασία όχι αξιόπιστη.

Σημείον Tilnel’s : [Juiles Tinel : Γάλλος νευρολόγος (1879-1952). Δερματική αίσθηση μυρμηκίασης που παράγεται κατά την πίεση ή επίκρουση του νευρικού στελέχους που έχει υποστεί βλάβη. Η αίσθηση αυτή παράγεται κατά την φάση επούλωσης των νεύρων. Το σημείο αυτό αφορά νεύρα που έχουν υποστεί κυρίως τραυματική βλάβη. Η δοκιμασία δεν θεωρείται ειδική για την διάγνωση ΣΚΣ. Θετικότητα 50%.

Το σύνολο των παραπάνω δοκιμασιών δεν είναι ειδικό για την διάγνωση του ΣΚΣ αλλά επειδή είναι απλές μπορεί να γίνουν σε κάθε ιατρείο σκόπιμο είναι να τις γνωρίζουν όλοι οι γιατροί (γενικοί γιατροί – παθολόγοι κ.α.) όπως και φυσικοθεραπευτές και τούτο διότι αποτελούν χρήσιμα στοιχεία για την διάγνωση του ΣΚΣ.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΚΑΡΠΙΑΙΟΥ ΣΩΛΗΝΑ

1853	: Ο Γάλλος γιατρός J. Paget δημοσίευση την πρώτη περίπτωση ΣΚΣ
1913	: Η πρώτης παθολοφυσιολογική περιγραφή του ΣΚΣ γίνεται από Γάλλους Νευρολόγους P. Marie και C. Fox σε άτομα χωρίς προηγηθέντα τραυματισμό. Για πρώτη φορά αναφέρεται ότι το ΣΚΣ οφείλεται σε πίεση του μέσου νεύρου από τον εγκάρσιο σύνδεσμο του καρπού και συνέστησαν την χειρουργική επέμβαση.
1941	: Πρώτη επιτυχημένη από τον H. W. Wolman στο Σικάγο τον ΣΚΣ σε ασθενή που έπασχε από μεγαλακρία.
1975	: Ο καθηγητής Νευρολογίας Σκαρπαλέζος αναφέρεται στην περιγραφή του ΣΚΣ.
1976	: Ο ορθοπεδική γιατρός Φραγκιαδάκης Μανώλης στο Νοσοκομείο ΚΑΤ χειρουργεί επί 3 ώρες το ΣΚΣ.
1986	: Η κλινική μικροχειρουργική άκρας χειρός του ΚΑΤ προγραματίζει την επέμβαση.
1990	: Εφαρμόζεται η έγχυση κορτιζόνης και τοποθέτηση νάρθηκα καρπού για την θεραπεία του ΣΚΣ με επιτυχία άνωτων 80%.

Σήμερα η επέμβαση έχει απλοποιηθεί (κλασσική ή ενδοσκοπική μέθοδος).

Η ενδοσκοπική μέθοδος αν και είναι λιγότερο τραυματική έχει μειονεκτήματα.

Έτσι ο οδηγός που εισάγεται στο χειρουργικό πεδίο σαν οδηγός του ενδοτόμου, εισάγεται «στα τυφλά» με κίνδυνο πολλές φορές τραυματισμού του Μέσου Νεύρου. Η ανοικτή μέθοδος με τομή 4 – 5 εκ θεωρείται μέθοδος εκλογής με προσιτό χειρουργικό πεδίο.

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΚΣ

Αιμορραγίες εντός της παλάμης.
Διάσπαση του τραύματος.
Ιατρογενής διατομή του κινητικού κλάδου του Μέσου νεύρου προς το θέναρ.
Ατελής διάνοιξη του σωλήνος, ατελής εκτομή εγκάρσιου συνδέσμου.
Τραυματισμός τενόντων και Μέσου Νεύρου.
Βλάβες από κακή χρήση ή βλάβη Ηλεκτροχειρουγικής Μονάδας (Electro surgery Unit).
Έγκαυμα Μέσου Νεύρου και ρίκνωση του.
Μετεγχειρητικό Νευρίνωμα.
Επώδυνη μετεγχειρητική ουλή – Χυλοειδή.

ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ – ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΣΚΣ

Παθολοφυσιολογικά το Σύνδρομο Καρπιαίου Σωλήνα οφείλεται σε δυσαρμονία του χώρου του καρπιαίου σωλήνα και του ανατομικού χώρου που καταλαμβάνουν οι διερχόμενοι τένοντες και το μέσο νεύρο.

Το ΣΚΣ οφείλεται σε διάφορες παθήσεις.

Σύνδρομο : πολλαπλές κλινικές εκδηλώσεις από διάφορα συστήματα.

Αίτια : Ασθένειες που συνοδεύονται από ΣΚΣ.
→ Παχυσαρκία → Ρευματοειδής αρθρίτις → Ουρική νόσος → Σακχαρώδης Διαβήτης → Υποθυρεοειδισμός → Κύηση → Οστεοαρθρίτιδα → Αμυλοείδωση → Εμμηνόπαυση → Λοχεία → σ. Down.

Επίσης η διόγκωση – φλεγμονή τενοντοελυτρίτιδα καμπτήρων τενόντων άκρας  χειρός από υπερκαταπόνηση του χεριού (κτηνοτρόφοι, οικοδόμοι, κομμώτριες, γεωργοί, οδηγός τροχοφόρων, χειριστές μηχανημάτων (κομπρεσερ) όλα τα προαναφερθέντα αίτια, και επαγγέλματα προκαλούν διόγκωση των ελύτρων και τενόντων μέσα στον καρπιαίο σωλήνα με επακόλουθη αύξηση της πιέσεως εντός αυτού. Στην υφιστάμενη αυτή πίεση «αδύναμος κρίκος» είναι το Μέσο Νεύρο!!!

Στο ένα αρχικό στάδιο πιέζονται τα μικρά αγγεία του περινευρίου του και στη συνέχεια το σύνολο του Μέσου Νεύρου που έχει σαν αποτέλεσμα διαταραχή της αγωγιμότητας του.

Το μέσο νεύρο διογκώνεται και εμφανίζει μικροσκοπικές αιμορραγίες.

Στις χρόνιες παραμελημένες περιπτώσεις ΣΚΣ εγκαθίσταται ίνωση νεύρου και μόνιμη λειτουργική βλάβη.

Επομένως το ΣΚΣ είναι μία φλεγμονώδης νόσος η οποία προκαλείται από επανλαμβανόμενους παράγοντες stress, φυσικών τραυματισμών, ασθενειών πολλές φορές όμως δεν βρίσκεται το αίτιο που προκαλεί το ΣΚΣ και δεν είναι εμφανά τα αίτια που προκαλούν αυτό.

Σήμερα πιστεύεται είτε στην εμφάνιση του ΣΚΣ συμμετέχουν α) γενετικό υπόστρωμα, β) περιβαλλοντικοί «επικίνδυνοι» παράγοντες, όπως → και παχυσαρκία → κάπνισμα → κατάχρηση αλκοόλης → ψυχοκινητικές εντάσεις (stress) και με τον τρόπο αυτό το ΣΚΣ μπορεί να προκαλείται από συνδυασμό των παραπάνω παραγόντων.

Πρέπει να σημειωθεί σήμερα ότι πολλές περιπτώσεις ΣΚΣ οφείλονται σε κακή θέση του καρπού κατά την δακτυλογράφηση ή χρήση υπολογιστή.

Για τον λόγο αυτό τα νέα πληκτρολόγια των υπολογιστών διαθέτουν μία νέα προέκταση στήριξης του καρπού.

Χαρακτηριστικά το ΚΣΚ έχει ονομαστεί ειδικά για τις κατηγορίες αυτές «Νόσος των δακτυλογράφων» ή νόσος των «χειριστών Υπολογιστών».

Έχουν επίσης αναφερθεί περιπτώσεις ΣΚΣ από γάγγλια ή όγκους.

Αναφέρονται επίσης περιπτώσεις υποτροπής καρπιαίου σωλήνα (είχε χειρουργηθεί) από αμυλοείδωση σε νεφροπαθή υπό αιμοκάρθαση. Ο Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ) που προκαλεί πολύ συχνά διαβητική νευροπάθεια εμφανίζει κατά ποσοστό 6% ΣΚΣ.

Ειδικά τα άτομα με ΣΔ1 εμφανίζουν άνω των 85% ΣΚΣ που έχει σχέση με την ηλικία του ατόμου, χρόνο διάρκειας ΣΔ.

Το ΣΚΣ που εμφανίζουν τα αυτοάνοσα νοσήματα (ρευματοειδής αρθρίτιδα – Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος – Θυρεοειδίτιδα). Θεωρείται από πολλούς ερευνητές ότι αποτελεί ένα από τα πρώτα συμπτώματα των νοσημάτων αυτών.

Συνήθως η κατηγορία των αυτοάνοσων αυτών νόσων εμφανίζουν, σοβαρού βαθμού ΣΚΣ που χρειάζεται χειρουργική θεραπεία.

Η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια (ΧΝΑ) ειδικά στους ασθενείς με χρόνια αιμοδιάλυση εμφανίζουν ΣΚΣ που αποδίδεται στην εναπόθεση Β2 – μικροσφαιρίνης στα αγγεία και νεύρα της άκρας χειρός με αποτέλεσμα εμφάνιση ΣΚΣ που η εξέλιξή του και πρόγνωση εξαρτάται από την διάρκεια της ΧΝΑ και της αιμοδιάλυσης που αντιμεωπίζει αυτήν.

Επίσης η χορήγηση φαρμάκων τα οποία επηρεάζουν το ανοσολογικό σύστημα του ατόμου όπως ιντερλευκίνη-2 Tamoxifen – Arimidex αντιπηκτικά φάρμακα – κορτιζόνη – ορμόνες υποκατάστασης ενοχοποιείται στην εμφάνιση ΣΚΣ.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΣΚΣ

Βασικό στοιχείο για την διάγνωση ΣΚΣ είναι : α) ιστορικό, β) κλινική εξέταση όπου σε ποσοστό 98% τίθεται η διάγνωση.

Όμως το ηλεκτρονευρογράφημα – ταχύτητα αγωγής ερεθίσματος – δυναμικό σύσπασεις του θέναρος.

Θεωρούνται απαραίτητα στοιχεία για την διάγνωση και μελλοντική χειρουργική επέμβαση του ΣΚΣ.

Τα τελευταία χρόνια οι διαγνωστικές προσεγγίσεις έχουν αυξηθεί με την βοήθεια των υπερήχων (U/S).

Έτσι έχει δειχθεί ότι αύξηση του εγκάρσιου εμβαδού του μέσου νεύρου > 10mm2 θεωρείται σαν το ανώτερο φυσιολογικό όριο, το οποίο αυξάνεται στο ΣΚΣ.

Καλό θα είναι η U/S μέτρηση να γίνεται στο σημείο εισόδου του νεύρου στον καρπιαίο σωλήνα ή στο σημείο μέγιστου εμβαδού του μέσου νεύρου.

Μετρήσεις > 15mm2 θεωρούνται διαγνωστικά ευρήματα ΣΚΣ ενώ παρουσία θετικού Power Doppler εύρημα για πιθανή χειρουργική επέμβαση.

Ευαισθησία U/S μεθόδου φτάνει 97,9% ειδικότητα 86,8% μεθόδου.

Επίσης σημαντικά στοιχεία της υπερηχογραφικής απεικόνισης του ΣΚΣ είναι η διαπίστωση και το πιθανόν αίτιον του ΣΚΣ (π.χ. αρθρίτιδα, μόρφωμα της εξεταζόμενης περιοχής – επίσης διήθηση του καρπιαίου σωλήνα στοιχεία απαραίτητα για την παρακολούθηση κάθε θεραπευτικής αντιμετώπισης ΣΚΣ.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΚΣ

Συντηρητική θεραπεία : περιλαμβάνει περιορισμό όλων των κινήσεων που μπορεί να επιδεινώσουν το ΣΚΣ. Απόλυτη ξεκούραση συνιστάται για 2 – 6 εβδομάδες.

Η έγχυση τοπικά ή από το στόμα χορήγηση κορτικοστεροειδών όπως και ακινητοποίηση αποτελούν βασικά στοιχεία της συντηρητικής αγωγής. Μπορεί τα συμπτώματα να επανέλθουν μετά 1 – 2 μήνες.

Επίσης χρήση ασπιρίνης και ibuprofen (γενικά ΜΣΑΦ φάρμακα) με συγχορήγηση διουρητικών, Βιτ. Β6, βελονισμό, χορήγηση ω3 σκευασμάτων και χειροπρακτικές μεθόδοι δεν έχουν απόλυτη απόδειξη θεραπείας για το ΣΚΣ.

Άλλες μορφές θεραπείας όπως ασκήσεις Υοga, βελονισμός, θεραπεία με laser έχουν αναφερθεί για την αντιμετώπιση ΣΚΣ.

ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΣΚΣ

Πολύ συχνή χειρουργική επέμβαση. Στατιστικά στοιχεία αναφέρουν οτι 70-90% των ασθενών που χειρουργούνται απαλάσσονται του νυκτερινού άλγους που συνοδεύει χαρακτηριστικά το ΣΚΣ.

Ομάδες γιατρών πιστεύουν ότι πρέπει να υπάρξη μία συντηρητική περίοδος αντιμετώπισης του ΣΚΣ, πριν οι ασθενείς με ΣΚΣ οδηγηθούν στην χειρουργική επέμβαση.

Με το σκεπτικό αυτό έχει θεσπισθεί κατάλογος παραγόντων που παρέχουν ευνοϊκή εξέλιξη της χειρουργικής επέμβασης του ΣΚΣ.

Οι παράγοντες αυτοί, είναι :
1. Χειρουργικοί επέμβαση εντός 3 ετών από την διάγνωση του ΣΚΣ.
2. Καλή γενική κατάσταση ατόμου με ΣΚΣ.
3. Καλή μυϊκής ισχύς, καλή ταχύτητα αγωγής ερεθίσματος στον ηλεκτρομυογραφικό έλεγχο.
4. Συμπτώματα ΣΚΣ εντονότερα τη νύχτα.

Μη ευνοϊκή ένδειξη, εξέλιξη χειρουργικής επέμβασης αποτελούν η παρακάτω παράγοντες.

1. Ύπαρξη σοβαρών συμπτωμάτων πριν από το χειρουργείο όπως, συνεχές μούδιασμα, ελάττωση μυϊκής ισχύος, απώλεια μυϊκής μάζας, πτωχές ηλεκτρομυογραφικές ενδείξεις.
2. Συμπτώματα άνω των 10 μηνών.
3. Ηλικία > 50 έτη.
4. Εργασία βαρειά χειρωνακτική. Σημειωτέον ότι τα άτομα που ασχολούνται με μηχανήματα που παράγουν κραδασμούς (κομπρεσερ – γεωργικά μηχανήματα παραμένουν ελεύθερα συμπτωμάτων 3 χρόνια περίπου μετά την επέμβαση για ΣΚΣ.
5. Άτομα με ΧΝΑ (Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια) υπό αιμοδιάλυση δεν έχουν επιτυχία στην χειρουργική αντιμετώπιση των ΣΚΣ (περίπου 50% ποσοστό από αυτούς υποτροπιάζουν μετά 1,5 χρόνο).
6. Χρήση αλκοόλης και άτομα υπολειπόμενης πνευματικής ανάπτυξης όπως και άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη (ΣΔ) – αρτηριακή υπέρταση συνήθως υποβάλλονται σε δεύτερη εγχείρηση για το ΣΚΣ.

ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ

Ανοικτή – Κλασσική μέθοδος

Τοπική αναισθησία διάρκειας 12-20΄. Γίνεται στο χειρουργείο ή εξωτερικό ιατρείο. Η κλασσική χειρουργικη τομή έχει μήκος 3 – 4εκ. χρειάζεται περίπου 10 ράμματα 3/0 Ethilon. Η ανακούφιση του ασθενή είναι άμεση.

Προσπάθεια για μικρότερη τομή (1 – 2εκ.) είχε κακά αποτελέσματα.

Η νέα ενδοσκοπική μέθοδος.

Χρήση μικρού ενδοσκοπίου αρχή εφαρμογής της το 2005. Μέσα από 2 μικρές τομές καθοδηγείται μεταλλικός οδηγός μέσω του οποίου το ενδοσκόπιο οδηγείται και κόβει τον εγκάρσιο σύνδεσμο.

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΕΓΧΕΙΡΗΣΗΣ ΣΚΣ

Ανεξάρτητη μέθοδος.
Διάσπαση τραύματος.
Ιατρογενή Διατομή κινητικού κλάδου Μέσου Νεύρου.
Τραυματισμός τενόντων Μέσου Νεύρου.
Μεταγχειρητικό νευρίωμα.
Χυλοειδή.

 

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ

Ref. : - Βικιπαιδεια
East Univ.
Univ. Maryland Med. Cent.